تجزیه و تحلیل- سیاست های آب و هوایی استرالیا با صحبت های اصلی آن در COP27 مطابقت ندارد

یک سال پس از آنکه سلف او به عنوان عقب مانده از آب و هوا مورد انتقاد قرار گرفت، دولت آنتونی آلبانیز، نخست وزیر، اهداف سخت تری را برای کاهش انتشار کربن و تعهد کاهش انتشار متان مطرح می کند، زیرا کشورها در کنفرانس COP27 در مصر به دنبال یک توافق جهانی آب و هوا هستند.

کریس بوون، وزیر تغییرات آب و هوای آلبانیز، در کنفرانسی گفت که استرالیا یک “همکار آب و هوای مایل” بود، به همراه کشورهای جزیره اقیانوس آرام میزبان COP31 در سال 2026 بود.

اما استرالیا، یکی از بزرگترین صادرکنندگان جهانی زغال‌سنگ و گاز، متعهد به پایان دادن به پروژه‌های جدید یا توقف توسعه پروژه‌های موجود نیست و همچنان به توسعه سوخت‌های فسیلی یارانه می‌دهد.

در COP27، کانبرا توافقنامه انتقال انرژی پاک را امضا نکرد که خواستار پایان همه حمایت‌های مستقیم عمومی جدید از بخش بین‌المللی انرژی سوخت‌های فسیلی تا پایان سال باشد، که توسط کشورهای همتا مانند کانادا، بریتانیا و ایالات متحده حمایت شد.

نیکی هاتلی، سخنگوی اقتصاد شورای آب و هوا، یک سازمان غیرانتفاعی مستقل استرالیا، گفت: «استرالیا با چهره‌ای ظاهر شد که می‌گوید ما ابرقدرت انرژی‌های تجدیدپذیر هستیم، ما در حال ورود به انرژی پاک و تولید پاک هستیم.

هاتلی در مصاحبه ای تلفنی از COP27 در شرم الشیخ به رویترز گفت: «اما اگر روی دیگر چهره را ببینید، همه چیز در مورد توسعه سوخت فسیلی و اعتیاد دولت به حق امتیاز و درآمد سوخت فسیلی است.

استرالیا، که صادرات سوخت فسیلی آن از سال 2005 تقریباً دو برابر شده است، در اهداف کاهش گازهای گلخانه‌ای ناشی از زغال‌سنگ و گازی که مشتریان خارج از کشورش می‌سوزانند، که به عنوان انتشارات «Scope 3» شناخته می‌شود، حساب نمی‌کند.

هاتلی گفت: «به طور مؤثر، ما هنوز هم سوخت‌های فسیلی را به جو می‌ریزیم و استرالیا به راحتی میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای ما را در محدوده 3 حساب نمی‌کند.

بر اساس گزارش رسانه ها، رهبران کشورهای اقیانوس آرام، از جمله کشورهایی که بیشتر در معرض خطر افزایش سطح آب هستند، گفتند که استرالیا باید به یارانه سوخت های فسیلی خود پایان دهد، اگر حمایت آنها برای میزبانی نشست بعدی سران را می خواهد.

دفتر بوون در پاسخ به سوالی درباره اظهار نظر، رویترز را به اظهارات قبلی او ارجاع داد. این وزیر به رادیو ABC گفت که استرالیا از کشورهای اقیانوس آرام و دیگر کشورها برای درخواست میزبانی COP حمایت قوی دریافت کرده است.

وی ادامه داد: «یک ضرورت اخلاقی برای استرالیا وجود دارد که در مورد تغییرات آب و هوایی اقدام کند. و ما به شدت درگیر خواهیم شد و به مشارکت در تمام این اصلاحات ادامه خواهیم داد.» او به رادیو ABC گفت.

“مسئولیت رهبری”

آلبانی در ماه مه به 9 سال حکومت محافظه کارانه در کمپین رسیدگی به تغییرات آب و هوا پایان داد. آتش‌سوزی‌های مخرب بوته‌ها، سیل‌ها و دیگر رویدادهای شدید آب و هوایی استرالیایی‌ها را نگران کرده بود و منجر به درخواست‌ها برای سیاست‌های سخت‌تر آب‌وهوا شد که عمدتاً توسط اسکات موریسون، نخست‌وزیر وقت، رد شد.

دولت چپ میانه جدید حزب کارگر، هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای استرالیا در سال 2030 را از 26 درصد موریسون به 43 درصد، با هدف صفر کردن انتشار خالص تا سال 2050، تقویت کرد. اما در مقایسه، هدف همسایه نیوزلند برای سال 2030 کاهش 50 درصدی است، ایالات متحده 50 درصد. 52%، اتحادیه اروپا 55% و بریتانیا 63%.

آلبانیز به تعهد کاهش 30 درصدی انتشار متان جهانی تا پایان دهه پیوست، اما می‌گوید که این یک هدف “آرزوی” غیر الزام آور است.

او طرح‌هایی را برای تغییر سریع به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر و سیم‌کشی مجدد کشور با وصل کردن تولید بیشتر انرژی تجدیدپذیر به شبکه ملی راه‌اندازی کرد.

بزرگترین سهم استرالیا در بحران آب و هوا صادرات سوخت های فسیلی آن است. این سومین صادرکننده بزرگ سوخت فسیلی در جهان است که تنها پس از روسیه و عربستان سعودی – بزرگترین صادرکننده زغال سنگ کک‌ساز که برای تولید فولاد استفاده می‌شود. دومین صادرکننده بزرگ زغال سنگ حرارتی، مورد استفاده در نیروگاه های زغال سنگ. و بزرگترین صادرکننده گاز مایع است.

این شورا در گزارشی در این ماه بر اساس داده‌های دولتی گفت که بیش از 100 توسعه سوخت‌های فسیلی تا دسامبر 2021 در مراحل مختلف ادامه یافت. دولت آلبانیز متعهد نشده است که چنین پروژه هایی را متوقف کند و گفته است که این ممنوعیت خطرات اقتصادی ایجاد می کند.

شورای سرمایه‌گذاران بازنشستگی استرالیا، که نماینده صنعت صندوق‌های بازنشستگی 3.3 تریلیون دلار استرالیا (2.2 تریلیون دلار) است، تخمین می‌زند که تنها حدود 20 شرکت از حدود 190 شرکت برتر فهرست شده مورد بررسی، اهدافی را برای همه انواع آلاینده‌ها با هدف محدود کردن افزایش جهانی داشته‌اند. درجه حرارت تا 1.5 درجه سانتیگراد.

ویل ون دو پل، مبارز مدیریت دارایی در گروه سرمایه‌گذاران فعال بازار، گفت: «به وضوح یک شکاف سیاستی در استرالیا وجود دارد که به شرکت‌های سوخت فسیلی اجازه می‌دهد به توسعه و توسعه پروژه‌های جدید سوخت‌های فسیلی ادامه دهند.

استرالیا در چند سال اخیر شاهد رویدادهای اقلیمی بی‌سابقه‌ای بوده است، از جمله بدترین سیل‌ها و آتش‌سوزی‌ها تا کنون، در حالی که کشورهای اقیانوس آرام در خط مقدم وضعیت اضطراری آب‌وهوایی در میان بالا آمدن سطح آب‌ها قرار دارند.

ون دی پل گفت: «استرالیا به ویژه در معرض تأثیرات فیزیکی تغییرات آب و هوایی قرار دارد و ما می دانیم که با هر کسری از درجه گرم شدن بیشتر، خطرات این تأثیرات فیزیکی آب و هوا افزایش می یابد.

وی با اشاره به اینکه جزایر همسایه اقیانوس آرام حتی بیشتر در خط مقدم آب و هوا قرار دارند، گفت: “استرالیا مسئولیت دارد که در زمینه کربن زدایی پیشرو باشد.”

(1 دلار = 1.4905 دلار استرالیا)

(گزارش توسط پراوین منون در سیدنی؛ ویرایش توسط ویلیام مالارد)