رشد و توسعه فردی

بسیاری از ما در هنگام برقراری ارتباط با دیگران، تلاش می‌کنیم شخصیتی بسته داشته باشیم تا آسیب نبینیم. در واقع، آسیب‌پذیری را با ضعف و ناتوانی اشتباه می‌گیریم. این در حالی است که اگر مزایای آسیب‌پذیربودن را بدانیم و از آنها استفاده کنیم، روابطی کامل‌تر و عمیق‌تر خواهیم داشت و زندگی‌مان معنادارتر و لذت‌بخش‌تر خواهد

خانواده خوب نعمت بزرگی است که نمی‌توان نادیده‌اش گرفت. خواهر، برادر، پدر و مادر هم‌گروهی‌های ما روی کره خاکی‌اند؛ هم‌گروهی‌هایی که انتخاب طبیعت برایمان بوده‌اند و خودمان نقشی در پیوستن به آنها نداشته‌ایم. منتها هرآنچه هستیم و داریم در گروی عضویتمان در این گروه است. گاهی هم‌گروهی‌های خوبی برای هم نیستیم و فضای زندگی و

آیا تا به حال برایتان پیش آمده از بیان نظرتان بترسید یا اضطراب داشته باشید؟ آیا از ترس قضاوت دیگران، در جلسات یا اجتماعات عمومی نظرتان را بیان نمی‌کنید؟ اگر پاسخ این دو سؤال مثبت بود، این رفتار شما ترس از بیان نظر است. شما تنها نیستید و خیلی از افراد این شرایط را تجربه

حتما برایتان پیش آمده که خودتان را با دیگران مقایسه کنید. همه ما این کار را می‌کنیم. بالاخره، پیش می‌آید که اندام و قیافه‌مان را با دیگران مقایسه می‌کنیم یا نگاهی به تفاوت‌های خودمان و دیگران در زمینه کار و تحصیل بیندازیم. مقایسه اجتماعی همیشه وجود دارد و به‌طور ناخودآگاه یا خودآگاه در ما شکل

حتما این ضرب‌المثل را شنیده‌اید که «معما چو حل گشت آسان شود». آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا پس از حل مسئله ریاضی حل آن آسان به نظر می‌رسد، در حالی که پیش از حل‌شدن دشوار به نظر می‌رسید؟! وقتی مسئله‌ای حل می‌شود، انگار آسان و قابل‌پیش‌بینی به نظر می‌رسد. چرا

خودانگاره یا خودپنداره همان تصویر ذهنی است که ما از خودمان داریم. آیا تا به حال از خودتان پرسیده‌اید من چه‌کسی هستم؟ پاسخی که به این سؤال می‌دهید تصویر ذهنی شما از خودتان یا همان خودانگاره است. این تصویر به چند روش رشد می‌کند؛ اما به‌طور خاص از تعاملات ما با افراد مهم زندگی‌مان تأثیر

زندگی پر از فرصت‌های ارزشمندی است که با استفاده از آنها امکان رشد و ترقی خواهیم داشت. منتها متأسفانه بسیاری از ما از اینکه قدمی رو به جلو برداریم واهمه داریم. وقتی نیازمان به خوراک، پوشاک، و مکانی برای استراحت برطرف شده است، چرا باید خود را به زحمت بیندازیم و برای پیشرفت تلاش کنیم؟

وقتی اتفاق بدی می‌افتد، اغلب ما تمایل داریم تلاشمان را برای کاهش آثار منفی‌اش انجام دهیم. منتها هستند کسانی که گمان می‌کنند هیچ کنترلی روی شرایط ندارند و هیچ کاری برای بهترشدن شرایط نمی‌توانند انجام دهند. آنها تمایل دارند کنار بکشند و دستشان را به‌نشانه تسلیم بالا ببرند. این افراد اسیر درماندگی آموخته شده هستند.

درباره تاب آوری چیزی به گوشتان خورده است؟ منظور از این اصطلاح را می‌دانید؟ می‌توانید حدس بزنید معنایش چیست؟ تاب آوری روانی یعنی توان دوباره بلندشدن از زمین؛ یعنی بازگشت به زندگی عادی پس از تجربه‌های تلخ و سخت. شما چقدر تاب‌آور هستید؟ قبول دارید که در روز و روزگار امروز بیش از هر زمان

من خوبم، قطعا دوستت دارم، بعدا باهات تماس می‌گیرم، این لباست خیلی زیباست. اینها فقط تعداد کمی از دروغ‌هایی است ک هر روز به خود یا دیگران می‌گوییم. بعید است آدمی را پیدا کنید که تا به حال دروغ نگفته باشد. چه عامل یا عواملی باعث می‌شوند که گاهی دروغ را بر حقیقت ترجیح دهیم؟