کامیون داران و یارانه ها علاقه به خودروهای پیل سوختی را افزایش می دهد

در حالی که بیشتر خودروهای موتور احتراقی جهان و وانت‌ها و کامیون‌های مسافت کوتاه باید طی دو دهه آینده با وسایل نقلیه الکتریکی باتری دار (BEV) جایگزین شوند، طرفداران سلول سوختی و برخی از اپراتورهای ناوگان مسافت طولانی می‌گویند باتری‌ها خیلی سنگین هستند. شارژ طولانی است و می تواند شبکه های برق را اضافه بار کند.

خودروهای دارای پیل سوختی هیدروژنی که در آنها هیدروژن با اکسیژن برای تولید آب و انرژی برای تامین انرژی باتری مخلوط می شود، می توانند در عرض چند دقیقه سوخت گیری کنند و برد بسیار بیشتری نسبت به BEV ها دارند.

مارتین داوم، مدیر اجرایی کامیون دایملر، به رویترز گفت: «واقعیت این است که ما به هر دو BEV و هیدروژن نیاز داریم. “میزان انرژی مورد نیاز BEV ها آنقدر زیاد است که من فشاری را بر شبکه ما می بینم که در نهایت نمی تواند آن را برآورده کند.”

Daum گفت که Daimler Truck تا 15 میلیارد یورو (16 میلیارد دلار) در سلول های سوختی در دهه آینده سرمایه گذاری خواهد کرد.

سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای بریتانیایی آسدا، با 1000 خودروی دیزلی بزرگ که کالاها را به صورت شبانه‌روزی بین مراکز و فروشگاه‌ها حمل می‌کنند، در صورت روی آوردن به BEV، مجبور می‌شود به ناوگان خود بیافزاید و به همین دلیل به دنبال پیل‌های سوختی است.

شان کلیفتون، مدیر ناوگان آسدا، گفت: «من در باتری‌ها را نمی‌بندم، اما مزیت هیدروژن این است که به آن زمان ماندگاری (برای شارژ) نیاز ندارد و برد بهتری دارد.

مانند BEVها، چالش اصلی هیدروژن زیرساخت است که امروزه برای پشتیبانی از ناوگان بسیار ناچیز است. اما دولت‌های بیشتری یارانه ارائه می‌کنند، از جمله برای تولید هیدروژن بیشتر از انرژی‌های تجدیدپذیر یا راه‌اندازی ایستگاه‌های سوخت.

به عنوان مثال، آسدا بخشی از کنسرسیومی از جمله استارتاپ سلول سوختی بریتانیایی HVS است که کمک مالی دولت بریتانیا را برای توسعه یک خودروی سنگین هیدروژنی خودران دریافت کرده است.

در ایالات متحده، IRA یارانه هایی را برای زیرساخت های هیدروژن ارزان و سوخت رسانی ارائه می دهد که مدیران صنعت می گویند توسعه کامیون های هیدروژنی و وانت های سنگین را سرعت می بخشد.

اتحادیه اروپا در حال مذاکره درباره اهداف انرژی های تجدیدپذیر از جمله هیدروژن است.

فیلیپ رزیر، مدیر عامل سازنده سلول سوختی فرانسوی سیمبیو، سرمایه گذاری مشترک بین Faurecia و Michelin، گفت: به لطف IRA، همه چیز در ایالات متحده سریعتر پیش خواهد رفت.

خودروساز Stellantis در حال خرید سهام سیمبیو است. روزیر گفت که این برنامه ها را به ویژه در آمریکای شمالی که در آن قصد دارد تا سال 2026 برای کامیون های هیدروژنی آماده شود، تسریع خواهد کرد.

سیمبیو که سلول‌های سوختی وانت‌های Stellantis را تامین می‌کند، پیش‌بینی می‌کند تا سال 2030 فروش جهانی خودروهای سلول سوختی به 2 میلیون دستگاه در سال برسد و 10 درصد سهم می‌خواهد.

“پایدار نیست”

ویتوره فولوی، مالک یک شرکت باربری مستقر در پروجا، مرکز ایتالیا، ناوگانی متشکل از 60 کامیون نیمه‌کامیون دیزلی را اداره می‌کند که 2000 کیلومتر (1243 مایل) – چهار روز رانندگی – را با یک مخزن مدیریت می‌کنند.

Fulvi Trasporti در حال بررسی هیدروژن است زیرا جایگزین های سنگین BEV ظرفیت بار آن را 15٪ کاهش می دهد و نیاز به شارژ روزانه دارد.

فولوی گفت: «ما باید به ازای هر 10 کامیون بیشتر، بیش از یک کامیون بخریم. “این پایدار نیست.”

مشتریان ناوگان فورد روزانه ون های دیزلی بزرگی را تا مسافت 600 مایل (966 کیلومتر) اجرا می کنند، که اغلب کالاهای یخچال دار را حمل می کنند که به انرژی اضافی نیاز دارند که یک BEV را تحت الشعاع قرار می دهد.

تیم اسلاتر، رئیس بریتانیایی فورد، گفت: «ما به یک طرح B برای آن مشتریان نیاز داریم.

وانت های سنگین که برای همه چیز از کامیون های تحویل گرفته تا آمبولانس در ایالات متحده استفاده می شوند نیز می توانند به هیدروژن تغییر کنند.

به استثنای تسلا، که ایلان ماسک، مدیرعامل آن، سلول‌های سوختی را به عنوان «سلول‌های احمقانه» به سخره می‌گیرد، تقریباً همه خودروسازان روی فناوری هیدروژن سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

هر دو جنرال موتورز (GM) و تویوتا در حال آزمایش سلول های سوختی برای وسایل نقلیه بزرگتر از جمله نیمه کامیون ها و قطارها برای ساخت مقیاس و هزینه های کمتر هستند.

تویوتا اخیرا بودجه دولت بریتانیا را با مشارکت گروه تحقیقاتی صنعت بیمه Thatcham Research دریافت کرد تا نسخه هیدروژنی پیکاپ هایلوکس خود را توسعه دهد که نمونه اولیه آن در تابستان امسال عرضه می شود.

چارلی فریز، مدیر اجرایی کسب و کار هیدروتک جنرال موتورز، گفت جنرال موتورز کمک مالی دولت ایالات متحده را برای توسعه چهار پیکاپ پیل سوختی هیدروژنی سنگین دریافت کرده است که باید به “نقطه ای شیرین” برای این فناوری تبدیل شود.

کریستین لوین، مدیرعامل فولکس‌واگن، گفت: واحد کامیون‌سازی فولکس واگن، تراتون، در حال حاضر در هیدروژن سرمایه‌گذاری نمی‌کند، زیرا آن‌قدر با بدهی‌های ناشی از خرید کامیون‌ساز آمریکایی ناویستار مواجه است و تنها می‌تواند سرمایه‌گذاری‌های BEV را تامین کند.

او گفت که تراتون در صورت نیاز برای هیدروژن به دیگران متکی خواهد بود. در حالی که فولکس واگن در حال حاضر روی سلول های سوختی سرمایه گذاری نمی کند، صدها حق ثبت اختراع در مورد این فناوری دارد.

(1 دلار = 0.9352 یورو)

(گزارش توسط نیک کری و کریستینا امان؛ گزارش اضافی توسط جولیو پیوواکاری در میلان؛ ویرایش توسط بن کلایمن و مارک پاتر)