نانوایان غنا گرمای افزایش تورم را احساس می کنند

توسط فرانسیس کوکوروکو و کوپر اینوین

آکرا (رویترز) – گرمای شعله ور از تنور هیزمی نانوایی برادران بتل در آکرا، پایتخت غنا، ساطع می‌شد، زیرا ده‌ها مرد با عجله خمیر را به صورت صدها رول درآوردند که صبح روز بعد در شهر پراکنده می‌شد.

این نانوایی که تقریباً 25 سال پیش توسط دوستان دوران کودکی خود رافائل بورکتی و دیوید اشون تأسیس شد، هر روز صدها قرص نان برای خانواده ها، رستوران ها و تاجران خیابانی تولید می کند. اما تورم مارپیچ می تواند به زودی درهای آن را ببندد.

بورکتی گفت: “هر ماه قیمت آرد را افزایش می دهند… شکر، مارگارین، همه چیزهایی که ما برای تولید نان نیاز داریم.” سعی کنید بایستید، سپس یک (افزایش قیمت) جدید می آید و دوباره شما را زمین می اندازد.

تنگناهای زنجیره تامین ناشی از همه‌گیری کووید-19، کاهش ارزش پول ملی و سایر عوامل بازار جهانی، تورم را طی 9 ماه گذشته به بالاترین سطح خود از سال 2016 رسانده است و تورم قیمت مصرف‌کننده در این کشور در ماه فوریه به 15.7 درصد رسیده است.

غلات شاهد برخی از شدیدترین افزایش قیمت ها بوده اند – و این قبل از حمله روسیه به اوکراین در ماه گذشته بود که بازارهای کالاهای جهانی، به ویژه گندم را بیشتر گسترش داد. بر اساس داده های رصدخانه پیچیدگی اقتصادی، غنا نزدیک به یک چهارم گندم خود را از روسیه وارد می کند.

تورم برای نانوایی‌هایی فاجعه‌بار بوده است که قیمت‌های فروش آن‌ها توسط اتحادیه ملی نانوایان استاندارد شده است و از ماه اوت تاکنون افزایش نیافته است.

بسیاری مجبور به کاهش حجم غذا یا افزایش غیرقانونی قیمت‌ها برای سرپا ماندن شده‌اند. برادران بتل مملو از بدهی هستند و مجبور شده اند کارمندان خود را اخراج کنند.

بورکتی گفت: «ما قربانی‌های زیادی کرده‌ایم (و) این (تورم) می‌تواند همه چیز را به پایان برساند. “یک ماه یا سال بد می تواند شما را از کار بیاندازد. این بسیار دردناک است.”

اشون هنوز هم هر روز صبح قبل از طلوع صبح به راه می افتد تا نان تازه را از یک ون حمل بار که با سنجاق و سیم در کنار هم نگه داشته شده به مشتریان وفادار برساند.

اما این روزها او به سختی می تواند سوخت را تامین کند و بین توقف ها تمام شده است.

دکتر 45 ساله می گوید که او شدیداً به خواب نیاز دارد، یکی دیگر از اشون لوکس گفت که او نمی تواند هزینه کند.

اشون گفت: “من یک غنا متولد و بزرگ شده ام. قبلاً به جایی سفر نکرده ام. اینجا کشور من است.” “اگر من نمی توانم آن را در کشور خودم بسازم، پس کجا می خواهم آن را بسازم؟”