مدرسه ملی مسکونی هند سابق Shubenacadie سایت تاریخی کانادا ، Shubenacadie ، نوا اسکوشیا

سیستم مدارس مسکونی موضوعی است که ممکن است باعث ایجاد صدمه در خاطرات سوء استفاده های گذشته شود. دولت کانادا نیاز به اقدامات ایمنی برای به حداقل رساندن خطرات ناشی از تحریک را به رسمیت می شناسد. یک خط بحران مدارس مسکونی ملی برای پشتیبانی از دانش آموزان مدارس مسکونی سابق ایجاد شده است. با تماس با خط 24 ساعته بحران ملی: 1-866-925-4419 1-866 می توانید به خدمات ارجاع احساسی و بحران دسترسی داشته باشید.

—–

مدرسه مسکونی هندی Shubenacadie تنها مدرسه مسکونی هند در استان های دریایی بود. ساختمان مدرسه که در سالهای 1928-29 در منطقه Sipekni’katik در Mi’kma’ki ، در نزدیکی روستای Shubenacadie ، نوا اسکوشیا ساخته شد ، زمانی روی ملک بزرگی قرار داشت که دارای انبارها و دیگر ساختمانهای مزرعه ، محل اقامت کارکنان ، مزارع زیر کشت بود ، و مراتع این مدرسه در سال 1929 تاسیس شد و از سال 1930 تا 1967 برای دانش آموزان باز بود. ساختمان مدرسه متروکه در سال 1986 تخریب شد و اکنون یک کارخانه در محل آن قرار دارد.

مدرسه مسکونی هندی Shubenacadie توسط دولت فدرال اداره و تأمین می شد و ابتدا توسط اسقف اعظم کاتولیک روم در هالیفاکس و بعداً مأمورین مبلغین مریم معصوم اداره می شد. کارکنان آن خواهران نیکوکار سنت وینسنت دو پل هالیفاکس بودند.

مدرسه مسکونی هندی Shubenacadie بخشی از سیستم مدارس مسکونی بود که به موجب آن دولت کانادا و کلیساها و سازمانهای مذهبی با یکدیگر همکاری کردند تا کودکان بومی را به عنوان بخشی از تلاش گسترده تر برای از بین بردن فرهنگها و هویتهای بومی و سرکوب تاریخهای بومی ، با هم ترکیب کنند. در سال 2015 ، کمیسیون حقیقت و آشتی این سیاست را نسل کشی فرهنگی توصیف کرد. بسیاری از بازماندگان و فرزندان Shubenacadie آن را نسل کشی می نامند.

کودکان میکماک و ولاستوکییک از نوا اسکوشیا ، جزیره پرنس ادوارد ، نیوبرانزویک و کبک در Shubenacadie IRS حضور داشتند. دانش آموزان همچنین از دیگر جوامع بومی آمده بودند. بسیاری از آنها مجبور به حضور شدند. شناسایی همه کودکانی که در مدرسه شرکت کرده اند و تعیین اینکه از چه جوامعی آمده اند دشوار است زیرا مدارک مربوط به این مدرسه و سایر مدارس مسکونی ناقص و ناسازگار است.

دانش آموزان تحت یک برنامه روزانه منظم قرار گرفتند که شامل سخت کوشی برای حفظ مدرسه می شد در حالی که با مجازات های شدید ، سوء تغذیه ، مراقبت های بهداشتی ضعیف ، آزمایشات تغذیه ای ، غفلت ، سرکوب عمدی فرهنگها و زبانهای خود و سوء استفاده فیزیکی ، احساسی و جنسی مواجه بود. برخی از بچه ها هنگام مدرسه فوت کردند.

از همان روزهای اولیه مدرسه ، دانش آموزان ، خانواده های آنها و رهبران جامعه اعتراض کردند و به همه چیز از حضور اجباری تا شرایط بد ، بدرفتاری و کیفیت نامناسب مدرسه اعتراض کردند. بسیاری از کودکان با امتناع از رها کردن زبان و هویت خود علیه نظام مبارزه کردند. برخی از کودکان در تلاش برای بازگشت به خانه از مدرسه فرار کردند.

اگرچه ساختمان مدرسه دیگر برپا نیست ، اما مکان مدرسه سابق محل یادآوری و شفا برای برخی از بازماندگان و فرزندان آنها است که مایل به حفظ تاریخ مدرسه مسکونی هند در دریانوردی هستند. دیگران ، که ساختمان و مکان آنها برای شفا و یا مکان یادبود وجود ندارد ، معتقدند که ساختمان و محوطه وصیت و ثبت تجربیات کودکانی که در آنجا بودند ، و همچنین میراث آن تجربیات در سراسر میکمه باقی مانده است. کی بسیاری نگرانند که تأثیر درازمدت بین نسلی این تجربیات بر بازماندگان ، خانواده ها و جوامع آنها فراموش شود. تاریخچه مدرسه مسکونی Shubenacadie با توجه به صدمه ای که در آن ذاتی بوده و هست ، بسیار پر مشقت و دشوار است. بسیاری از بازماندگان هنوز نمی توانند در مورد تجربیات خود صحبت کنند.

رئیس کمیته کار سه جانبه فرهنگ و میراث انجمن سه جانبه Mi’kmaq-Nova Scotia-Canada کاندیدایی را برای تعیین مدرسه سابق مسکونی هند Shubenacadie به نمایندگی از بازماندگان و فرزندان آنها ارائه کرد. Parks Canada و طرفدار آن برای برجسته کردن تجربیات Survivors و بیان ارزشهای تاریخی سایت همکاری کردند. گزارش تاریخی و متن لوح تقدیم شده به هیئت مکانها و بناهای تاریخی کانادا توسط پارکهای کانادا و کمیته کاری سه جانبه فرهنگ و میراث مجمع سه جانبه میکماک-نوا اسکوشیا-کانادا تهیه شده است. دولت کانادا در 1 سپتامبر 2020 اعلام کرد که تحت عنوان برنامه ملی بزرگداشت تاریخی به عنوان یک مکان تاریخی ملی تعیین شده است.

انجمن مکانها و بناهای تاریخی کانادا

هیئت مکانها و بناهای تاریخی کانادا که در سال 1919 ایجاد شد ، در همکاری نزدیک با پارکهای کانادا ، به وزیر محیط زیست و تغییرات آب و هوایی در مورد اهمیت تاریخی ملی مکانها ، مردم و رویدادهایی که تاریخ کانادا را مشخص کرده اند ، توصیه می کند و توصیه هایی در مورد تعیین موضوعات تحت برنامه ملی بزرگداشت تاریخی. قرار دادن یک لوح یادبود نشان دهنده رسمیت شناختن ارزش تاریخی است. این یکی از ابزارهای اطلاع رسانی عموم مردم در مورد غنای میراث فرهنگی ما است که باید برای نسل های کنونی و آینده حفظ شود.