روایت های بدون سانسور شاهدان عینی از آنچه در جامعه می‌گذرد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نرگس روی یک مبل سفید در صحنه‌ای با پس‌زمینه سیاه، رو به دوربین نشسته و قرار است روایتگر داستان هولناک قتل برادرش باشد. خودش است و دوربین و به تنهایی می‌خواهد از قساوت قاتل بگوید و تلخی داغ برادر. او قصه‌ را از زاویه دید خودش روایت می‌کند و خواهرش هم از نگاه خودش. روایتشان شبیه هم است تا جایی که به صبح روز اعدام قاتل می‌رسند. یکی می‌بخشد و دیگری…

این شیوه‌ای است که «ماه در می‌زند» جدیدترین برنامه اجتماعی تلویزیون برای روایت قصه‌های اجتماعی برگزیده است. هر کاراکتر از نگاه خودش قصه را روایت می‌کند و با تعلیقی که با تدوین از سوی سازندگان ایجاد می‌شود، مخاطب را با خودش همراه می‌کند.

این برنامه که تدارک گروه اجتماعی شبکه دو سیما برای ماه محرم و صفر است و مریم نوابی‌نژاد کارگردانی و طراحی و سیدجواد محسنی تهیه‌کنندگی آن را برعهده دارند به تازگی روی آنتن رفته و باید دید آیا با این شیوه جدید می‌تواند نظر مخاطبان را به خود جلب کند یا خیر.

با هم نگاهی بیندازیم به برخی ویژگی‌هایی که این برنامه اجتماعی جدید تلویزیون را از دیگر برنامه‌های این حوزه متمایز می‌کند.

درهم‌شکستن کلیشه‌ها
برنامه‌های مناسبتی تلویزیون در یک دهه گذشته با چند المان و کلیشه ثابت تولید می‌‎شدند. «ماه در می‌زند» در همین قسمت‌های ابتدایی نشان داده که این کلیشه‌ها را درهم شکسته و توانسته از آنها عبور کند. وسوسه داشتن مجری ستاره و استفاده از بعد تبلیغاتی آن و نیز هزینه میلیاردی تولید دکور عظیم، مواردی هستند که این برنامه تلویزیونی سعی کرده روی آنها پا بگذارد و از آنها عبور کند تا رودررویی ساده‌تری با مخاطب داشته باشد.

چشم تو چشم با دوربین
در هر قسمت از «ماه در می‌زند» دو، یا سه نفر از اعضای خانواده یا یک گروه دوستان که با یک موضوع واحد مرتبط هستند، در سبکی شبیه به مستندهای داستانی، به روایت داستان خود می‌پردازند. این اتفاق که اغلب در برنامه‌های اجتماعی با هدایت مجری انجام می‌شود، در این برنامه بی‌واسطه و چشم در چشم دوربین صورت می‌گیرد تا مخاطب احساس کند در خلوتش نشسته و به درددل یک دوست گوش می‌دهد.

ضبط در یک بلک‌باکس بدون عنصر اضافه
یک مبل سفید، یک زمینه سیاه و چند نور همه المان‌های محیطی استودیوی ضبط «ماه در می‌زند» هستند. عناصری که هم به مهمان آرامش می‌دهند تا به دور از تکلف و با احساس راحتی روایتش را با مخاطب درمیان بگذارد و هم به مخاطب این حس را می‌دهد که انگار پای صحبت‌های یک دوست نزدیک نشسته و قرار است روایت او را بدون دخالت هیچ فرد یا عنصری بشنود. «ماه در می‌زند» با این شیوه سعی می‌کند تا تعامل راحت‌تری با مخاطب داشته باشد و او را به داستان‌هایش نزدیک‌تر کند.

برنامه سینمایی با حضور مردم
این شعار برنامه «ماه در می‌زند» است که سعی کرده در تدوین و ایجاد تعلیق در روایت قصه هر قسمت به آن برسد. هر چند حالا و پس از پخش تنها سه قسمت از برنامه گفتن این نکته که آیا «ماه در می‌زند» در این رویکرد خود موفق بوده یا نه چندان درست نیست اما از این نگاه که مردم همیشه قصه دوست داشته‌اند و از شنیدن قصه‌های دیگران لذت برده‌اند و با آنها هم‌ذات پنداری کرده‌اند، به نظر می‌رسد هدف‌گذاری درستی انجام شده است که امیدواریم به نتیجه مطلوب برسد.

۵۸۵۸