راهنمای عملی تقلب در امتحانات

مجله نیمکت . ملیکا افشار: دست‌های عرق کرده، چهره رنگ پریده و قلبی که هر لحظه ممکن است از حلقتان بیرون بجهد، تاپ تپ تاپ تپ… صدای قلب تان را می‌شنوید؟ همه می‌شنوند؟ تاپ تپ تاپ تپ… این صدا در تمام سالن پیچیده؟ گوش‌ها سرخ شده اند واقعا؟ چه کسی حواسش به من است؟ همه حواس شان به من است؟ صدای قلب… عرق کف دست… عرق پیشانی… سایه روی برگه امتحان… بله. من دارم تقلب می‌کنم.

خونسردترین و بی خیال‌ترین آدما هم با استرس قبل از امتحان آشنایی دارند. خب هرکس یک جور با این اضطراب کنار می‌آید. اما آخرین راه، راه در رو است. آخرین راه در رو راهی مشترک است بین همه آن‌ها که درس نخوانده اند یا درس خوانده اند و استرس دارند؛ تقلب کردن. پیر و جوان هم ندارد. همه آن را می‌شناسند و تا حرفش پیش می‌آید با لبخندکی گوشه‌ی لب یک خاطره از تقلب روز‌های دور و نزدیک رو می‌کنند.

این گزارشی است از شصت و سه راه تقلب؛ اگر در فکر تقلب هستید یک شیوه‌ی جدید ابداع کنید. این راه‌ها همه لو رفته اند:

۱. روش جیبی:

هر نکته، سوال، جواب یا قصه‌ای را که به نظرشان واجب و اساسی است روی کاغذ نوشته، محموله را درون جیب جاسازی کرده و در شراط مناسب استفاده اش می‌کنند.

۲. روش جامدادی:

از جامدادری غافل نشوید. این کیف کوچک یکی از استراتژیکی‌ترین ابزار در هر امتحانی است و از هر دوست و هم کلاسی‌ای بیشتر به کمک می‌آید. هرچه دل تنگشان می‌خواهد روی کاغذ نوشته و محموله را داخل جامدادی جاسازی می‌کنند.

۳. روش تای آستین:

خیلی‌ها کاغذ کدگذاری شده شان را میان تای آستین بلوز یا پاچه‌ی شلوار جاسازی می‌کنند.

۴. روش جورابی:

جوراب ساق بلند در کنار خودکرا و لاک غلط گیر یکی از ملزومات هر امتحانی است. کاغذ کدگذاری شده شان را زیر کش جوراب مخفی کرده و با دور شدن مراقب استفاده اش می‌کنند.

۵. روش کفشی ۱:

محموله یا همان کاغذ کدگذاری شده درون کفش یا چکمه، به راحتی مخفی می‌شود.

۶. روش مقنعه ای:

نیاز به توضیح نیست که این روش کاملا دخترانه است. خیلی از دختر‌ها محموله را میان تای مقنعه به راحتی مخفی کرده و با هر بار مرتب کردن مقنعه سری به اطلاعات کدگذاری شده می‌زنند.

۷. روش گیسوکمند:

عده‌ای هم کاغذ‌های کدگذاری شده را لوله کرده و میان انبوه گیسوان پنهانشان می‌کنند.

هشدار بزرگان: اجراکنندگان این فن به مو‌های فرفری و پرپشت مجهز بودند به شکلی که کاغذ جاسازی شده میان مو‌ها با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نبود.

۸. روش دستی:

هرچه را لازم است روی کف دست می‌نویسند.

۹. روش انگشتی:

هرچه را لازم است بین انگشتان دست می‌نویسند.

۱۰. روش ساعدی ۱:

هرچه را لازم است روی ساعد دست می‌نویسند.

۱۱. روش ساعدی ۲:

هرچه را لازم است روی ساعد پا می‌نویسند.

هشدار بزرگان: استفاده از روان نویس یا خودکار‌های کهنه باعث جوهر پس دادن آن‌ها شده و رسوایی‌های بزرگی به بار آورده است.

۱۲. روش دستمال کاغذی:

اطلاعات مورد نیاز را روی دستمال کاغذی به تفکیک نوشته، دستمال کاغذی‌ها را تا کرده و مثل حالت اول درون بسته بندی اش قرار می‌دهند. هیچ مراقبی به یک بسته دستمال کاغذی شک نمی‌کند. به این ترتیب به یک سلاح تقلب مجهز می‌شوند.

هشدار بزرگان: پاک کردن دست یا صورت عرق کرده شان با دستمال‌های کدگذاری شده و تعارف دستمال به دوستانشان از خطرات لو رفتن این روش است.

۱۳. روش دسته صندلی:

مطالب مورد نیاز را روی دسته‌ی صندلی یادداشت می‌کنند..

۱۴. روش کفه‌ی صندلی:

اطلاعات مورد نیاز را روی کفه‌ی صندلی یادداشت می‌کنند.

۱۵. روش ساقه طلایی:

این روش علاوه بر خوشمزگی، ظرافت و مهارت بالایی نیاز داشت، یک بسته بیسکوییت ساقه طلایی خریداری کرده و کاغذ‌های کدگذاری شده را به اندازه‌ی یک قرص بیسکویت درآورده میان هر بیسکوییت قرار می‌دهند. پایین افتادن قند خون در هر امتحانی طبیعی است و یک بسته بیسکوییت ساقه طلایی این موقع هاست که به کار می‌آید.

۱۶. روش دیواری:

در صورتی که میز یا صندلی کنار دیوار است مطالب مورد نیاز را روی دیوار کناری یادداشت می‌کنند.

۱۷. روش پشت گوشی:

کاغذ کدگذاری شده را رول کرده و مثل مداد پشت گوش خود قرار می‌دهند. پوشاندن منطقه‌ی اطراف گوش با مو‌ها از نکات اصلی اجرای این تکنیک است.

۱۸. روش کارتی:

همه‌ی اطلاعات لازم را پیش از شروع امتحان روی کارت ورود به امتحان یادداشت می‌کنند.

۱۹. روش رونیمکتی:

بعضی هم مطالب مورد نیاز را روی میز می‌نویسند. در صورتی که مراقب شک کرد و جایشان را تغییر داد جای هیچ نگرانی نیست؛ در روز‌های امتحان همه‌ی میز‌ها حال و روز یکسانی دارند. هیچ بعید نیست جایی که فرستاده می‌شوند اطلاعات کامل تری از میز قبلی داشته باشد.

۲۰. روش ماشین حسابی:

ماشین حساب‌های کامپیوتری شاید در نگاه اول چیزی به جز عدد و رقم برای عرضه نداشته باشند، اما یک متقلب حرفه‌ای هر تهدید را به فرصت تبدیل می‌کند. همه‌ی اطلاعات مورد نیاز را با مداد پشت ماشین حساب موردنظر یادداشت می‌کنند. شاید خواندنش برای مبتدی‌ها سخت به نظر برسد، اما کافی است کمی نور روی ماشین حساب بیفتد. کلمات به شکلی جادویی روشن و خوانا می‌شوند.

۲۱. روش کاوری:

در این روش محل استقرار مجرم در جلسه‌ی امتحان بسیار اهمیت دارد. هرکجای سالن که مستقر باشند مهم است رو به رویشان صندلی قرار گرفته باشد. در این روش کاغذ کدگذاری شده را روی صندلی جلویی چسبانده و روی آن را با کاپشن یا گرمکن می‌پوشانند. در این حالت به هنگام دور شدن مراقب کاور را کنار زده و از اطلاعات استفاده می‌کنند.

۲۲. روش کفشی ۲:

عده‌ای کاغذ کدگذاری شده را روی زمین دقیقا کنار کفش‌ها قرار می‌دهند. به طوری که در طول جلسه کفش‌ها روی برگه قرار گیرد. زمانی که مراقب حواسش نیست پایشان را از روی کاغذ برداشته و اطلاعات را یادداشت می‌کنند. هرموقع هم مراقب سر و کله ش پیدا شد، پایشان را روی برگه گذاشته و سوت می‌زنند.

۲۳. روش کفشی ۳:

روش بالا یک شیوه‌ی آپدیت شده هم دارد. به این ترتیب که کاغذ کدگذاری را با آدامس جویده شده به کفه‌ی کفش می‌چسبانند. به این ترتیب با یک بار زانو خم کردن اطلاعات مورد نظر به دست می‌آید.

۲۴. روش عینکی:

یک عینک دودی غیرقابل استفاده را انتخاب کرده و اطلاعات لازم را با خودکار آبی روی شیشه‌ی آن می‌نویسند. حالا فقط لازم است عینک را روی برگه‌ی سفید امتحان قرار دهند. کلمات به وضوح مشخص می‌شوند.

هشدار بزرگان: اجرای این شیوه ترجیجا در اواخر امتحان مناسب‌تر است.

۲۵. خودکار تقلب:

آن‌ها که برای اولین بار خودکار‌های «رولی» را به قصد تبلیغات وارد بازار کردند هیچ وقت فکرش را هم نمی‌کردند که در مدت کوتاهی محصولشان تغییر کاربری داده و با نام جدید «خودکار تقلب» پرفروش‌ترین محصول فروشگاه‌های لوازم التحریر شود. خلاصه که این هم شیوه‌ای است. کافی است سری به شهر کتاب محله تان بزنید.

۲۶. روش واکمنی:

همه‌ی اطلاعات لازم را یک بار با صدای رسا خوانده و روی نوار کاست ضبط کرده، نوار را در واکمن و در حالت آماده باش قرار می‌دهند. حالا کافی است دکمه‌ی پخش را فشار دهند تا جواب‌ها یکی یکی در گوششان خوانده شود.

۲۷. روش ام. پی. تری پلیر. آی پادی:

همانند روش ۲۶ است منتها کمی پیشرفته تر.

۲۸. روش تماس تلفنی:

یک سال بالایی پایه را قبل از امتحان توجیه کرده، با شروع امتحان هنگامی که مراقب حواسش نیست با موبایل با او تماس می‌گیرند. سوال‌ها را به آرامی برایش می‌خوانند و او جواب‌ها را روخوانی می‌کند. مناسب برای درس‌های حفظ کردنی. داشتن هندزفری سالم و قوی یکی از واجبات اجرای این تکنیک است.

۲۹. روش واکی تاکی:

همانند روش قبل است منتها به جای موبایل از واکی تاکی استفاده می‌شود.

۳۰. روش شفاهی:

یکی از اصیل‌ترین شیوه‌های تقلب است. به آرامی سوال یا جواب را برای پشت سری یا رو به رویی خوانده و از کار گروهی لذت می‌برند.

۳۱. روش عکس تلگرامی:

از برگه‌ی امتحان عکس گرفته و آن را برای هم کلاسی (حاضر یا خارج امتحان) فرستاده و به همین ترتیب جواب‌ها را دریافت می‌کنند.

۳۲. روش عکس گروه تلگرامی:

همانند روش بالاست با این تفاوت که به جای یک نفر تعداد نفرات بیشتری می‌توانند مشارکت کنند. برای اجرای این تکنیک مجهز به اینترنت قوی از واجبات است.

۳۳. روش استفاده‌ی ابزاری از مراقب:

کاغذ تقلب را در گوشه‌ای از کفش مراقب (طوری که متوجه نشود) قرار می‌دهند. مراقبت با گشت زنی میان بچه‌ها برگه را به سوی دیگر کلاس منتقل می‌کند.

۳۴. روش عوض کردن برگه ها:

بزرگان این تکنیک می‌گویند در این روش حتما از خودکار‌های مشابه استفاده کنید. اسمتان را هم در آخر امتحان روی برگه بنویسید که تابلو نشوید.

۳۵. روش وصله‌ی ناجور:

یک تکه پارچه بر قسمت بالایی شلوار مدرسه وصله کرده، اطلاعات کدگذاری شده را روی آن نوشته و به هنگام نیاز استفاده می‌کنند.

۳۶. روش پایی:

این روش مختص امتحانات تستی است. پیش از امتحان با دوستانشان به توافق رسیده و با حرکت پا به جلو، عقب، چپ یا راست مشخص می‌کنند جواب هر سوال کدام است.

۳۷. روش زیردستی:

اگر زمان امتحان شیمی است کتاب ریاضی را زیر دستشان قرار می‌دهند، اما نکته اینجاست که همه‌ی تقلب‌های لازم را از قبل توی کتاب ریاضی یادداشت کرده اند.

۳۸. روش روزنامه دیواری:

در امتحاناتی که در راهروی مدرسه برگزار می‌شد و بورد انجمن آن نزدیکی‌ها بود، همه‌ی اطلاعات لازم را روی بورد راهرو یا کلاس می‌چسبانند. خیالشان هم راحت است که میان آن همه برگه کسی به برگه‌های الحاقی جدید توجه نخواهد کرد.

۳۹. روش چرک نویس:

یک برگه‌ی شلوغ و پر از خط خوردگی انتخاب کرده و همه‌ی فرمول‌های لازم را بی نظم و شلوغ روی آن می‌نویسند طوری که وقتی وسط امتحان برگه را بیرون می‌آورند فرقی با سایر چرک نویس‌ها نداشته باشد.

۴۰. روش ساعت مچی:

برگه‌ی کدگذاری را زیر بند ساعت مچی جاسازی می‌کنند. البته در صورتی که ساعتم چی موردنظر بند‌های کلفتی داشته باشد.

۴۱. روش خارجی:

به بهانه‌ی دستشویی و با تظاهر به اینکه نمی‌توانند خود را کنترل کنند از کلاس خارج می‌شوند. کتاب مخفی شده در دستشویی در انتظارشان هستند.

۴۲. روش چشمی:

یکی از کلاسیک‌ترین شیوه‌های تقلب است. از روی دست همدیگر نگاه می‌کنند.

۴۳. روش غیرمستقیم:

برگه‌ی امتحان را تحویل داده و از کلاس بیرون می‌آیند. هنوز دوستانشان داخل کلاس و مشغول امتحان هستند. با صدای بلند و رسا با یک هم کلاسی دیگر که تازه از امتحان بیرون آمده جواب‌ها را چک می‌کنند. طوری که انگار حواسشان نیست بیست نفر دیگر داخل کلاس گوش هایشان را برای شنیدن پاسخ تیز کرده اند.

۴۴. روش ساندیسی:

یک آبمیوه پاکتی را تا آخرین قطره استفاده کرده و گوشی موبایل را داخل آن جاسازی می‌کنند. دقت دارند در طول امتحان پشت پاکت آبمیوه به سمت مراقب است و با نزدیک شدن مراقب پاکت آبمیوه را روی میز می‌خوابانند.

۴۵. روش گچی:

دست یا پای خود را (بسته به نوع امتحان و تعطیل بودن مجرم از آن درس) گچ می‌گیرند. اطلاعات لازم را روی گچ نوشته و در صورت تابلو بودن توی گچ مذکور پنهان می‌کنند.

۴۶. روش کاپشنی:

در فصل سرما یک کاپشن با جیب‌های داخلی تودرتو بهترین وسیله برای یک تقلب تمیز و مطمئن است.

۴۷. روش آستین کشی:

آستین کشی یکی از امن‌ترین مناطق برای هر تقلبی است. اطلاعات کدگذاری شده را روی یک تکه پراچه نوشته و انتهای پارچه را با یک کش قوی می‌بندند. سردیگر کش در حالی که کشیده شده به مچ دست یا پا بسته می‌شود. حالا پارچه را از توی پاچه‌ی شلوار یا آستین لباس رد کرده و در حالی که کش تمایل به جمع شدن دارد پارچه را نگه داشته و از اطلاعاتش استفاده می‌کنند.

۴۸. روش تنگنا:

صندلی را به دیوار چسبانده و کتاب را بین ران پا و دیوار قرار می‌دهند. طوری که قسمت انتهای کتاب که سفت است روی کفه‌ی صندلی قرار گرفته و به سمت زر متمایل باشد. با اجرای این تکنیک هنگام نزدیک شدن مراقب با یک حرکت حرفه‌ای کتاب به نرمی به زیر بدن لیز می‌خورد و می‌شود روی کتاب نشست.

هشدار بزرگان: اگر صندلی موردنظر پلاستیکی باشد، باعث لیز خوردن کتاب می‌شود.

 

 

۶۲. روش پیشرفته‌ی چینی:

این روش مجهز به عینکی است که جلوی آن یک دوربین وصل شده و با نگاه کردن به سوالات تصویر را به بیرون ارسال می‌کند. شخصی بیرون سالن امتحان، تصویر سوال‌ها را دیده وجواب آن را با گوشی کوچکی که در قسمت دسته‌ی عینک جاسازی شده، برای متقلب می‌خواند.

۶۳. روش یار دوازدهم:

این روش به ندرت اتفاق می‌افتد و بستگی دارد میانه تان با مراقب چطور باشد یا چقدر بچه زرنگ باشید. در این تکنیک، مراقب امتحانی در نقش یک همدست ظاهر می‌شود. در صورتی که متخلف لنگ یک جواب مانده باشد با چهره‌ی غم زده، چشمان پر از اشک و به طور کامل ظاهری ترحم برانگیز، سوال مورد نظر را از مراقب می‌پرسد. شاید فرجی شد و مراقب دلش سوخت و نگاهی به برگه‌های دیگر بچه‌ها کرد و جواب را برایش منتقل کرد. باورش سخت است، اما اتفاق افتاده.

چنین گفتند بزرگان:

حفظ آرامش و خونسردی و تسلط به شیوه‌ی تقلب انتخابی، از ضروریات است. اگر هنگام تقلب کردن هول می‌شوید و یا تابلوبازی در می‌آورید، تقلب را بی خیال شوید. گوش به زنگ باشید. در صورت مشاهده‌ی هرنوع بدگمانی از سوی مراقب کاغذ‌های تقلب و کدگذاری شده را بجوید، قورت دهید یا به هرشکل ممکن نابودش کنید. یک متقلب حرفه‌ای هیچ وقت مدرک جرم باقی نمی‌گذارد. در مرامنامه‌ای تقلب آمده اگر کسی را در حال تقلب دیدی هرگز او را لو نده. شاید روزی هم او تو را در حال تقلب ببیند. در بند دوم همین مرامنامه آمده اگر کسی از شما تقلب خواست جواب درست را برسانید. بخیل بازی در نیاورید. روز امتحان یک روز معمولی نیست. پس حواستان باشد چه لباسی و با چه امکاناتی می‌پوشید. دقت کنید در عین حال که همه جا را زیرنظر دارید خیلی هم به دوروبر نگاه نکنید.

پانوشت: بزرگان مذکور هیچ کدام عاقبت به خیر نشدند که هیچ، در عرصه فلاکت (و شاید هم موفقیت!) زبانزد خاص و عام شدند. از ما می‌شنوید درستان را بخوانید. تقلب را هم بی خیال شوید. آخر و عاقبت ندارد. عاقبت ما را نمی‌بینید؟