حکم مارکوس برای بازگشت به فیلیپین پس از شکست انتخابات

پیتر مامفورد، رئیس تمرین گروه اوراسیا، آسیای جنوبی و جنوب شرقی

«پیروزی قاطع ظاهری مارکوس در انتخابات تضمینی نیست که او یک رهبر محبوب و/یا مؤثر خواهد بود، اما ریاست‌جمهوری او را با قدرت شروع می‌کند. به ویژه، کشش گرانشی اولیه قوی بر اعضای کنگره ایجاد خواهد کرد. و به این معنی است که تکنوکرات ها/اقتصاددانان بیشتری مایل به خدمت در کابینه او خواهند بود.»

یکی از مهم‌ترین عوامل نظارتی تحت مدیریت او این خواهد بود که آیا فساد و روابط دوستانه – خطرات قابل توجه در فیلیپین – بدتر می‌شود یا خیر. تماشای اینکه آیا او این نگرانی‌ها را تشخیص می‌دهد و سیگنال‌هایی را می‌شناسد/در هفته‌های آتی برای اطمینان بخشیدن به سرمایه‌گذاران خارجی اقدام می‌کند یا اینکه عمدتاً اعضای خانواده نزدیک و سایر ارتباطات شخصی را در پست‌های کلیدی منصوب می‌کند و دوباره بر نگرانی سرمایه‌گذاران تاکید می‌کند، جالب خواهد بود.

الکس هولمز، اقتصاددان نوظهور آسیایی، اقتصاد سرمایه

این پیروزی مارکوس را در موقعیت قدرتمندی قرار می دهد. با توجه به پیشینه خانوادگی و حرفه سیاسی پرشور او تا به امروز، این نگرانی در میان سرمایه گذاران وجود دارد که انتخاب او به فساد، خویشاوندی و حکومت داری ضعیف دامن بزند.

مارکوس جزییات کمی در مورد سیاست های مبارزات انتخاباتی ارائه کرد. اما یک چیزی که او مشتاق انجام آن است، از سرگیری برنامه زیرساختی «بساز، بساز، بساز» رئیس جمهور دوترته است که امیدوار است آن را «بسط و بهبود بخشد». شکی وجود ندارد که فیلیپین از ارتقای زیرساخت های خود که به عنوان یکی از بدترین زیرساخت های آسیا رتبه بندی می شود، سود خواهد برد.

رئیس جمهور آینده همچنین مایل است روابط نزدیک تر با چین را دنبال کند. وام های با نرخ بهره پایین از چین می تواند به محدود کردن تأثیر مالی ناشی از فشار زیرساخت کمک کند.

وی ادامه داد: «از آنجایی که چین احتمالاً مستلزم داد و ستد در روابط با متحد سنتی فیلیپین، ایالات متحده است، به نظر می رسد منطق اقتصادی کمی برای روی گردانی از کشوری که سهم بیشتری از تقاضای صادراتی را به خود اختصاص می دهد، نسبت به چین که سرمایه گذاری هنگفتی را در این کشور بزرگ انجام داده است. بخش برون سپاری فرآیند کسب و کار و منبع عظیمی از حواله است.

تماریو ریورا، استاد سابق علوم سیاسی، دانشگاه فیلیپین

«پیروزی مارکوس جونیور نشان دهنده بدترین برتری و تمرکز قدرت سیاسی سلسله در تاریخ سیاسی کشور است. اما مبارزات انتخاباتی (معاون رئیس جمهور لنی) روبردو همچنین یک نیروی اپوزیسیون ایجاد کرده است که می تواند معافیت های رژیم حاکم را به چالش بکشد، اگر به اندازه کافی توسط رهبران مترقی رهبری شود که می توانند الهام بخش باشند و با مردم حرکت کنند.

(گزارش توسط کارن لما و مارتین پتی؛ ویرایش توسط نیک مکفی)