بیماری سرطان و درسی تازه که هادی خانیکی به ما آموخت

گفت‌وگو با هادی خانیکی را که ابتدا به قصد احوال‌پرسی یک دانشجو از استاد انجام شد و در ادامه به این مصاحبه انجامید، می‌خوانید:

او شرایط عمومی‌اش پس از ابتلاء به بیماری سرطان و آغاز روند شیمی درمانی را چنین توضیح می‌دهد: «به تازگی یک دوره درمان را در بیمارستان طی کردم و مرخص شدم و در حال حاضر در منزل هستم و باید مراحل درمان را در طول ۶ ماه ادامه دهم.»

این استاد دانشگاه شرایط عمومی‌اش پس از یک مرحله درمان را خوشبختانه مساعد توصیف می‌کند و با بیان این‌که فعالیتش در دانشگاه در حوزه تدریس را ادامه می‌دهد، خاطرنشان می‌کند: «در حال حاضر دوره درمان و مراحل شیمی درمانی را می‌گذرانم و کلاس‌هایم را هم به طور آنلاین برگزار می‌کنم.»

دکتر خانیکی در ادامه، دیدگاهش نسبت به این بیماری را چنین توضیح می‌دهد: «همان‌گونه که گفتم سعی می‌کنم از منظر ارتباطی هم به بیماری نگاه کنم. تجربه من این بود که اگر تکیه بر اطلاع‌رسانی درست داریم، بهتر این است که بیماری هم پنهان نماند و به همین دلیل در همان حدی که اطلاع داشتم آن را به اطلاع رساندم و بقیه مراحل بستگی به لطف خدا و کار پزشکان دارد.»

او سپس تاکید می‌کند: «ابراز محبت همه دوستانم، دانشجویانم و افرادی که به من لطف داشتند، حتما در مسیر درمانم موثر خواهد بود. باید این را گفت که هر فردی که بیمار می شود، شاید این را بیشتر حس کند که واقعا خدمات کادر درمان را باید جدی گرفت. به طور ویژه از پزشکانم و همچنین کادر درمانی بیمارستان پارس که در آن‌جا بستری بودم تشکر می‌کنم که با نهایت دغدغه‌مندی کار را دنبال کردند؛ البته من مرحله اول درمانی را گذراندم و پنج مرحله دیگر باید طی شود.»

خانیکی بیان توضیحاتی را در این گفت‌وگو ضروری می‌داند و می‌گوید: «نکته‌ای به ذهنم می رسد و خوب است که بگویم. در میان ابراز محبت‌هایی که داشتم، پیامی را دیدم مبنی بر این‌که به جهت شرایط مالیِ خیلی خوب و شرایط ویژه، در بیمارستان خصوصی بستری هستم. باید بگویم به دلیل این‌که بنده عضو هیات علمی دانشگاه هستم و بیمارستان پارس هم از جمله بیمارستان‌هایی بود که طرف قرارداد دانشگاه است، در این بیمارستان بستری شدم. وضع مالی‌ام خیلی خوب نیست، اما خیلی بد هم نیست. می‌خواهم بگویم مسیر عادی را برای درمانم طی می‌کنم و مسیر ویژه‌ای برایم در نظر گرفته نشده است و همچنان نیازمند دعا و لطف همه هستم.»

این استاد دانشگاه، در پایان از تالیف کتاب‌های جدیدش نیز خبر می‌دهد و می‌گوید: «از فرصت سرطان استفاده می‌کنم و کتاب‌هایی را که فرصت نکردم، به سرانجام می‌رسانم. یکی از کتاب‌ها درباره گزیده مباحثی است که درباره مانوئل کاستلز و جامعه شبکه‌ای داشتم. کتاب دیگر با کمک عده‌ای از دوستان که در دوره ارشد و دکتری با من درس داشتند و در زمینه آب هست، در حال نگارش است. همچنین کتابی با موضوع کرونا قرار است تالیف شود؛ درباره آن‌چه که در این مدت در زمینه ارتباطات سلامت رخ داد. همچنین به دنبال این هستم درس‌هایی در دوره کارشناسی با موضوع ارتباطات و توسعه که نظریه‌های نوین ارتباطات توسعه را در برمی‌گیرد، تکمیل کنم. خوشبختانه کتابی را هم برای آنچه که در دوره ارشد می‌تواند مفید باشد، با محوریت مباحث مرحوم دکتر تهرانیان و عنوان «اندیشه پیشرفت و توسعه ملی در ایران» را قبلا به اتمام رسانده‌ام که در دست انتشار است و در طول یکی ـ دو ماه آینده منتشر خواهد شد.»

۵۷۵۷