اظهارات رئیس بهداشت عمومی در 13 دسامبر 2021

سخن، گفتار

اظهارات رئیس بهداشت عمومی در مورد COVID-19، 13 دسامبر 2021

13 دسامبر 2021 | اتاوا، ON | آژانس بهداشت عمومی کانادا

از همه شما سپاسگزارم که امروز برای ارائه گزارش سالانه من در سال 2021 به من پیوستید – چشم اندازی برای تغییر سیستم بهداشت عمومی کانادا‘.

COVID-19 بزرگترین بحران بهداشت عمومی است که کشور ما در یک قرن اخیر با آن روبرو شده است. از زمان شروع همه‌گیری، سیستم بهداشت عمومی کانادا به عنوان اولین خط دفاعی در برابر ویروس SARS-CoV-2 در کانون توجه قرار گرفت. بهداشت عمومی همیشه در پشت صحنه برای حفظ و بهبود سلامت مردم در سراسر این کشور تلاش کرده است، اما کار ما در طول دو سال گذشته بسیار بیشتر نمایان شده است.

من هر سال گزارشی سالانه در مورد وضعیت بهداشت عمومی در کانادا به عنوان بخشی از وظایفم ارائه می کنم. امسال، از آنجایی که خود را در مقطع حساسی می یابیم – هنوز در حال پاسخ به همه گیری همه گیر هستیم، اما به دنبال بهبود بیماری همه گیر هستیم، من به تجربه همه گیر کانادا فکر می کنم و اقدامات کلیدی را برای تقویت سیستم بهداشت عمومی و اطمینان از تجهیز بهتر برای آینده پیشنهاد می کنم. .

من اغلب می گویم که به عنوان مدیر ارشد بهداشت عمومی کانادا، جمعیت بیمار من هستند. کار در بهداشت عمومی به این معناست. بهداشت عمومی نگران سلامت مردم است در کل. ماموریت آن جلوگیری از آسیب و بیماری، ترویج رفتارهای سالم و اطمینان از این است که همه افراد فرصت برابر برای سالم ماندن و سالم ماندن دارند. بهداشت عمومی شیوعی است که اتفاق نیفتاده، آسیب تروماتیکی که اتفاق نیفتاده، و مصرف بیش از حد مواد افیونی که از آن اجتناب شد.

COVID-19 یک تست استرس برای سیستم بهداشت عمومی کانادا بوده است. در طول دو سال گذشته، ما شاهد تغییر سیستم بهداشت عمومی ما به حالت overdrive بوده ایم، زیرا به سرعت برای مقابله با چالش محافظت از سلامت ما در طول یک بیماری همه گیر جهانی سازگار شده است. و به طرز باورنکردنی، به این مناسبت رسید، اما با هزینه ای جدی. سیستم بهداشت عمومی ما به طور خطرناکی نازک شده است و به تقویت اساسی نیاز دارد.

و همانطور که ظهور نوع نگرانی Omicron به ما یادآوری کرده است، بهداشت عمومی باید آماده و قادر به پاسخگویی در لحظه ای باشد که تهدیدات جدیدی برای سلامت ما ظاهر می شود.

فراخوان برای تجدید سلامت عمومی در کانادا جدید نیست. این موضوع توسط بسیاری از افراد دیگر در این زمینه طی سال‌ها، از جمله افسران ارشد بهداشت عمومی گذشته در گزارش‌های سالانه مربوط به سال 2008 تکرار شده است.

به زبان ساده، ما آمادگی مواجهه با یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی به بزرگی COVID-19 را نداشتیم. ما دیگر نمی‌توانیم صداها را نادیده بگیریم یا اقدامات لازم را به تأخیر بیندازیم – نشانه‌های فوری و فزاینده‌ای وجود دارد که باید اکنون اقدام کنیم.

همانطور که در گزارش سالانه سال گذشته بحث کردم از ریسک تا تاب‌آوری: رویکرد برابری برای COVID-19، مردم کانادا در زمان شیوع بیماری همه گیر در شرایط برابر نبودند. نابرابری‌های گسترده‌تر در جامعه ما، از جمله استعمار، نژادپرستی و سایر اشکال انگ، منجر به تأثیرات نامتناسب COVID-19 بر سلامت برخی از جمعیت‌ها در کانادا شده است.

امسال، مبارزه با این بیماری همه‌گیر اولویت اصلی کانادا است، اما سایر چالش‌های پیچیده بهداشت عمومی نیز نیاز به توجه فوری دارند. اینها شامل اثرات سلامتی تغییرات آب و هوایی، بحران مصرف بیش از حد مواد افیونی، مقاومت ضد میکروبی و بدتر شدن سلامت روان است. ما می دانیم که همان افرادی که تأثیرات کووید-19 را شدیدتر احساس کردند، از سایر بحران های بهداشتی نیز آسیب بیشتری خواهند دید.

ما باید برای اطمینان از آن اقدام کنیم هر کس در کانادا به همان اندازه محافظت می شود و می تواند به سلامت مطلوب خود در حرکت رو به جلو دست یابد. بهترین دفاع کانادا در برابر تهدیدات آتی سلامت عمومی، سیستم بهداشت عمومی قوی و جمعیت سالم تر است.

در گزارش خود، چهار حوزه اقدام اولویت‌دار را شرح می‌دهم که هدف آن تحریک تحول نظام سلامت عمومی است:

• اول، ما باید نیروی کار بهداشت عمومی خود را تجدید و دوباره تقویت کنیم. این بیماری همه گیر به طور جدی کارکنان بهداشت عمومی در سراسر کشور را تحت تاثیر قرار داده است، با گزارش های مکرر از فرسودگی شغلی.
• این بیماری همه گیر باعث افزایش علاقه در زمینه بهداشت عمومی شده است. ما باید برای جذب، حفظ و ساختن نسل بعدی متخصصان بهداشت عمومی، با نیروی کار بسیار ماهر، متنوع و فراگیر که جوامعی را که به آنها خدمت می کنند به بهترین شکل منعکس کند، تلاش کنیم. همچنین برای گسترش سریع نیروی کار در مواقع اضطراری نیاز به افزایش ظرفیت است.
• دوم، جعبه ابزار بهداشت عمومی ما نیاز به ارتقای جدی دارد!
• شکی نیست که واکنش همه گیر ما تا حدی تحت تأثیر شکاف های قابل توجه در سیستم های اطلاعاتی و نظارت بر سلامت عمومی ما قرار گرفته است – از جمله فقدان داده ها در مورد نژاد و قومیت، فقدان داده های قابل مقایسه بین استان ها و مناطق و شکاف های اطلاعاتی در سطح محلی
• استراتژی داده های بهداشت پان-کانادایی که در سراسر دولت های فدرال، استانی و منطقه ای کار می کند، باید تسریع شود تا به این شکاف ها به شیوه ای ایمن و اخلاقی رسیدگی شود – و اطمینان حاصل شود که سلامت عمومی داده های مناسب را در زمان مناسب برای تصمیم گیری موثر دارد.
• ما همچنین باید یک دستور کار تحقیقاتی “ساخته شده در کانادا” را تقویت کنیم تا مشخص کنیم کدام مداخلات بهداشت عمومی برای بهبود سلامت جمعیت ها و کاهش نابرابری های بهداشتی موثرتر است.
• سوم، ما باید مدل‌های حکومتی و ساختارهای همکاری خود را مدرن کنیم.
• همه‌گیری یک بار برای همیشه نشان داد که ما نمی‌توانیم در سیلوها کار کنیم و چالش‌های پیچیده بهداشت عمومی نیازمند رویکرد «کل جامعه» است که در سراسر حوزه‌های قضایی، بخش‌ها، صنایع، جوامع و مرزها با هم کار کنند. ما باید اطمینان حاصل کنیم که این تلاش‌ها با اقدامات جمعی مبتنی بر شاخص‌های واضح و قابل اندازه‌گیری بهتر مورد حمایت قرار می‌گیرند تا بفهمیم آیا به اهداف خود برای دستیابی به سلامت بهتر برای همه دست می‌یابیم یا خیر.
• ملل اول، جوامع اینویت و متیس نیز باید در توسعه اولویت ها، طرح ها و راه حل های بهداشت عمومی خود حمایت شوند.
• در نهایت، سرمایه‌گذاری‌های مناسب کلیدی برای فعال کردن این پیشرفت‌ها در نیروی کار، ابزارها و حاکمیت ما هستند.
• همانطور که در گذشته دیده‌ایم، منابع بهداشت عمومی اغلب پس از موارد اضطراری بهداشت عمومی کاهش می‌یابد، زیرا دولت‌ها برای رسیدگی به اولویت‌های دیگر حرکت می‌کنند. از این به عنوان چرخه “رونق و رکود” هزینه های بهداشت عمومی یاد می شود. این امر سیستم بهداشت عمومی را در شروع هر بحران به دلیل نداشتن ظرفیت یا شبکه های مورد نیاز برای واکنش سریع در وضعیت نامناسبی قرار می دهد. همچنین بر ظرفیت سلامت عمومی به طور کلی تأثیر می گذارد، زیرا اهداف آن – پیشگیری از بیماری و ارتقای سلامت – بسیار طولانی مدت هستند.

امید من این است که توصیه های ذکر شده در گزارش من جرقه گفت و گوی ملی بسیار مورد نیاز و تسریع کننده اقدام جمعی برای تجدید سلامت عمومی باشد.

با این حال، کلید این امر، تغییر اساسی در نحوه تفکر و ارزش گذاری ما در مورد سلامت در کشورمان خواهد بود. یک سیستم بهداشتی مؤثر چیزی بیش از درمان بیماری از طریق داروها و روش های بیمارستانی است – این به معنای جلوگیری از وقوع این بیماری ها در وهله اول است.

در واقع، این سیستم‌ها مکمل یکدیگر هستند – با حفظ سلامت مردم، سیستم بهداشت عمومی ما بار سیستم مراقبت‌های بهداشتی ما را کاهش می‌دهد و به پایداری آن کمک می‌کند.

به عنوان مردم کانادا، ما برای سیستم مراقبت های بهداشتی خود ارزش قائل هستیم. در بافت اجتماعی کشور ما ساخته شده است. ما باید به همان اندازه که درمان ها و مراقبت های پزشکی را انجام می دهیم، به پیشگیری و سلامتی نیز اهمیت دهیم.

من می خواهم در یک نکته مثبت اما عمل گرایانه نتیجه گیری کنم: سیستم بهداشت عمومی کانادا بی نقص نیست و کار مهمی از نظر روند تحول ما در پیش است، ما باید آماده باشیم تا آستین ها را بالا بزنیم. اما من همیشه به پتانسیل گسترده سیستممان امید و اطمینان زیادی داشتم. و می دانم که بسیاری از همتایان من در سطح استانی و شهری به یک اندازه خوش بین هستند.

با این حال، برای تحقق کامل چشم انداز خود از یک سیستم در کلاس جهانی، همه ما باید سرمایه گذاری کنیم. سلامت عمومی یک مسئولیت جمعی است که همه ما در آن سهیم هستیم. ما نمونه هایی از عظمت را در سراسر همه گیری دیده ایم. از جمله بزرگترین کمپین واکسیناسیون انبوه در تاریخ کانادا، که بسیاری از بخش ها و افراد را برای موفقیت بزرگ بسیج کرد، مالکیت بومی در واکنش به بیماری همه گیر، و تلاش های محلی نوآورانه برای کمک به اعضای جامعه نیازمند. این فقط یک نگاه اجمالی به آنچه که وقتی با هم کار می کنیم امکان پذیر است.

بهداشت عمومی برای همه، توسط همه است. با پیوستن به نیروها در جوامع، دولت‌ها، بخش‌ها و در سطح بین‌المللی، می‌توانیم یک سیستم بهداشت عمومی بسازیم که به بهترین وجه به همه ما خدمت می‌کند و از یک جامعه سالم و شکوفا حمایت می‌کند. در همکاری با یکدیگر است که می‌توانیم مطمئن شویم که آن را درست انجام می‌دهیم.

محصولات مرتبط

مخاطب

روابط رسانه ای
آژانس بهداشت عمومی کانادا
613-957-2983
[email protected]