گزارش ایسنا از حال و هوای خاص «تل زینبیه» در آستانه اربعین

تل زینبیه، در روز عاشورا، یک بلندی بین موقعیت مکانیِ خیمه‌ها و قتلگاه بوده که حدود پنج متر ارتفاع داشته است. گفته می‌شود که حضرت زینب (س) هنگام حضور حضرت امام حسین (ع) در میدان نبرد، وقتی غبار فضا را در برمی‌گیرد و نیروهای دشمن در گوشه‌ای تجمع می‌کنند، برای اطلاع از وضعیت برادر، بر بالای این بلندی می‌رود و آنجا از وضعیت و شهادت خون خدا مطلع می‌شود. ذکرها و نواهایی از آن لحظه هم در روایت‌ها، روضه‌ها و نوحه‌های شیعیان وجود دارد.

در سال‌های پس از احداث حرم و صحن مبارک حضرت امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع)، در محل خیمه‌گاه کاروان امام (ع) و تل زینبیه نیز شبستان‌های زیارتی ساخته شد.

زیارتگاه خیمه‌گاه حضرت امام حسین (ع)، حضرت ابوالفضل العباس (ع)، حضرت امام سجاد (ع)، حضرت علی‌اکبر (ع) و حضرت قاسم (ع) و نیز تل زینبیه، در موقعیت جنوب غربی حرم حسینی قرار دارند.

به گزارش خبرنگار اعزامی ایسنا، اکنون زیارتگاه خیمه‌گاه کاروان امام (ع) بازسازی شده و در شرایط مطلوبی، پذیرای زائران علاقه‌مند است.

اما زیارتگاه تل زینبیه که زمانی بنای کوچک ۳۰۰ متری بود و برای پذیرش زائران محدودیت‌هایی داشت، در مرحله بازسازی و تبدیل به بنای سه طبقه‌ای به مساحت ۳۰۰ متر قرار دارد.

درحالی‌که مراحل بازسازی این بنا به درازا انجامیده، اما این روزها و شب‌ها همچنان محل مراجعه زائران اماکن متبرکه کربلا در آیین اربعین حسینی است.

تولیت آستان مبارک کربلا نیز در دو ضلع این ساختمان و در اطراف بیرونی آن، دو ضریح چوبی موقت برای زیارت شیعیان کشورهای مختلف در نظر گرفته‌ است.

این روزها و شب‌ها میزان حضور زائران کشورهای مختلف، ازجمله ایرانیانی که در جریان شرکت در آیین پیاده‌روی اربعین، در کربلای معلی حضور یافته‌اند، مدام در حال افزایش است. پیش‌بینی می‌شود که در دو، سه روز باقیمانده به اربعین نیز همچنان به حجم این جمعیت مشتاق اضافه شود. ضمن آن‌که غیبت دو ساله زائران خارجی به دلیل شیوع ویروس جدید کرونا، بر شدت این حضور افزوده است.

در چنین شرایطی، صحن‌های آستان مبارک کربلا آکنده است از جمعیتی که در حال عبور و مرور بین اماکن مقدس این آستان، ازجمله حرمین شریفین و بین‌الحرمین یا در حال اطراق و بازیابی توان جسمانی هستند.

در چنین شرایطی، علاقه‌مندان آل‌الله خود را به تل زینبیه می‌رسانند و عموما با تضرع و زاری به زیارت آن می‌پردازند؛ گویی حضور در این مکان مشخص، بهانه‌ای است برای موقعیت روضه‌گونه احساسی که خود شما هم احتمالا در پاراگراف دوم این گزارش آن را تجربه کردید.

انتهای پیام