کانون نمایشنامه‌نویسان پیام داد؛ بهرام بیضایی درباره او نوشت: «زبان اِمروز بی‌آزمون‌های او چالشی سترگ را کم داشت»

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، زنده نام اکبر رادی در طی چهل سال نمایش‌نامه‌های: از دست رفته (۱۳۳۷)، روزنه آبی (۱۳۳۸)، افول (۱۳۴۳)، مرگ در پاییز (شامل سه تک‌پرده: محاق، مسافران، مرگ در پاییز) (۱۳۴۵)، از پشت شیشه‌ها (۱۳۴۵)، ارثیهٔ ایرانی (۱۳۴۷)، صیادان (۱۳۴۸)، لبخند باشکوه آقای گیل (۱۳۵۲)، در مه بخوان (۱۳۵۴)، هاملت با سالاد فصل (۱۳۵۶)، منجی در صبح نمناک (۱۳۵۸)، پلکان (۱۳۶۱)، تانگوی تخم مرغ داغ (ورسیون دیگر ارثیه ایرانی) (۱۳۶۲)، آهسته با گل سرخ’ (۱۳۶۵)، شب روی سنگفرش خیس (۱۳۷۰)، آمیز قلمدون (۱۳۷۱)، باغ شب نمای ما (۱۳۷۵)، ملودی شهر بارانی (۱۳۷۹)، خانمچه و مهتابی (۱۳۸۲)، دو تک‌پرده‌ایِ شب به خیر جناب کنت و کاکتوس (۱۳۸۳)، روی صحنهٔ آبی: دورهٔ آثار رادی در چهار جلد (۱۳۸۳)، پایین گذر سقاخانه (۱۳۸۴)، آهنگ‌های شکلاتی (۱۳۸۶) را نوشت و بعضی از آثار او بارها و بارها اجرا شد.

او صریح‌الهجه و بدون هیچ تزویری در جامعه حضور داشت

کانون نمایش‌نامه‌نویسان و مترجمان تئاتر ایران به مناسبت هشتادوچهارمین زادروز استاد اکبر رادی پیامی صادر کرد که به شرح زیر است:

ما زنده به آن‌یم که آرام نگیریم / موج‌یم که آسودگی ما عدم ماست

آری اینک شاهد هشتادوچهارمین زادروز استاد اکبر رادی هستیم؛ همو که در طول حیات پربارش فقط بیست‌وپنج نمایش‌نامه نوشت، نه فیلم‌نامه‌نویسی و سریال‌نویسی سینما و جعبه‌ی جادویی وسوسه‌اش کرد و نه با جریان‌های موسمی پیوند داشت. او صریح‌الهجه و بدون هیچ تزویری در جامعه حضور داشت و می‌کوشید با آثار ادبیات نمایشی، مقالات، نقدها و یادداشت‌ها و صراحت کلام و کلمات‌َش، با مخاطبان خود سخن بگوید.

کانون نمایش‌نامه‌نویسان و مترجمان تئاتر ایران زادروز استاد اکبر رادی، این روز فرخنده را به همه‌ی علاقه‌مندان و دوست‌داران‌َش تهنیت می‌گوید و در این روز برای مردم ایران آرزوی سربلندی، سعادت و سلامتی مدام دارد. این کانون امیدوار است سیاهی و تلخی یک سال اخیر برای همیشه از این مُلک رخت بربندد و آبادانی و آسایش در همه‌ی عرصه‌ها به مردم و جامعه‌ی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بازگردد.

روابط عمومی کانون نمایش‌نامه‌نویسان و مترجمان تئاتر ایران

کاش نمایشی از او بر صحنه بود

بهرام بیضایی پژوهش‌گر، نمایش‌نامه‌نویس، فیلم‌ساز و… در جشن‌نامه‌ی اکبر رادی نیز یادداشتی منتشر کرد که می‌خوانید:

دهم مهرماه، سربلند است که زادروز اکبر رادی باشد، و من زنده‌گی این جهانیِ نویسنده‌ای چون او را به نمایش اِم‌روز ایران شادباش می‌گویم. قلم وام‌دار وی است و زبان اِم‌روز بی‌آزمون‌های او چالشی سترگ را کم داشت. در قحط نمایش – چه خواندنی، چه دیدنی، چه آموختنی – آغاز کرد و بیش از چهار دهه بی‌چشم‌داشت، با خویش‌باوریِ گسست‌ناپذیر و یقین‌َش به فرهنگ و نمایش، بر پای خود، در برابر آینده‌ای بی‌چشم‌انداز، استوار ایستاد. نرمی و سختی، بردباری و بی‌تابی، باریک‌بینی و تیزنگری، در او با هم یکی شدند تا با زبانی هر بار پیراسته‌تر و پرتوان‌تر، دریچه‌های بسته‌ی نمایش اِم‌روزی را یکی ‌یکی به روی ما بگشاید. آرزو می‌کردم به جای هر شادباش در این روز فرخنده، نمایشی از او بر صحنه بود. مدیران خواب‌ند!

آرزوی روزهایی پر بار برای ادبیات نمایشی

بنیاد اکبر رادی به مناسبت هشتادوچهارمین زادروز استاد اکبر رادی نیز با انتشار پیامی یاد او را گرامی داشت

بنیاد اکبر رادی هشتادوچهارمین زادروز استاد اکبر رادی را به علاقه‌مندان‌َش تبریک و تهنیت می‌گوید و برای جامعه‌ی ادبیات نمایشی ایران روزهای پرباری را آرزو می‌کند.

بنیاد اکبر رادی

۵۷۵۷