چرا تعداد نامزدهای انتخابات آتی عراق کمتر از گذشته است؟

انتخابات پارلمانی عراق در حالی قرار است در مهرماه برگزار شود که مشاهدات میدانی خبرنگار «نورنیوز» در بغداد، نجف، کربلا و کاظمین حاکی از تعداد نامزدهای کمتر با حجم تبلیغات محدودتر از ادوار گذشته است.

علاوه بر این، آنچه بیشتر در معابر و خیابان‌های شهرهای مختلف عراق به چشم می‌آید عدم حضور هیچ‌یک از نخست‌وزیران گذشته و بسیاری از سران تشکل‌های مهم سیاسی در انتخابات و تبلیغات انتخاباتی است.

این در حالی است که با توجه به شرایط ویژه عراق و اهمیت بسیار بالایی که این دور از انتخابات دارد، انتظار شور و هیجان بیشتری نسبت به گذشته و حضور حداکثری نامزدهای مشهور وجود داشت.مهمترین دلیل وضعیت به وجود آمده در امر انتخابات آتی عراق، مشخصا قانون جدید نظام انتخاباتی در این کشور است که با تغییرات زیادی که در شکل برگزاری و سازوکار فرآیند انتخابات ایجاد کرده، موجب بروز این شرایط شده است. ‌

قانون جدید انتخابات در عراق سال گذشته و پس از ناآرامی‌ها در این کشور به تصویب پارلمان رسید و علاوه بر اینکه موجب تغییرات اساسی در وضعیت احزاب و ائتلاف‌های سیاسی، تبلیغات انتخاباتی و کمیت نامزدها شد، در شیوه رأی دادن شهروندان نیز تغییراتی ایجاد کرد.برخلاف نظام انتخابات سابق که 4 انتخابات پارلمانی در بازه زمانی سال‌های 2006 تا 2018 براساس آن برگزار شد، در نظام انتخاباتی جدید، کشور به 83 دایره انتخاباتی به تناسب جمعیت تقسیم شده و مثلا بغداد به عنوان پرجمعیت‌ترین استان با بیش از 21 درصد جمعیت عراق، به 17 دایره تقسیم شده است.

مطابق قانون جدید، رقابت نامزدها نه در سطح استانی که در سطح دایره‌های انتخاباتی شکل خواهد گرفت و رأی‌دهندگان فقط می‌توانند به نامزدهایی که در دایره انتخاباتی‌ محل سکونتشان هستند رأی دهند حال آنکه قبلا هر رأی‌دهنده می‌توانست به هر نامزدی در استان که بخواهد رأی دهد.

در چنین حالتی نامزدها در بهترین حالت می‌توانند تنها 15 تا 20 هزار رأی کسب کنند در حالی که مثلا « نوری المالکی » رئیس ائتلاف دولت قانون در انتخابات 2014 توانسته بود 700 هزار رأی به دست آورد.

بر این اساس به نظر می‌رسد؛ به همین دلیل بیشتر سران سیاسی عراق که معمولا در انتخابات‌های گذشته نامزد می‌شدند این بار از کاندیداتوری خودداری کرده‌اند چون در دایره‌های کوچک تعیین شده، با تعداد کمتری از نامزدها رقابت می‌کنند و پیروزی‌شان تضمین شده نیست.

از سویی؛ در گذشته نامزدها می‌توانستند از جلب آراء عشایر مطمئن شوند اما در چارچوب قانون فعلی این امکان وجود ندارد چرا که بعضا در مناطق غیر شهری که تحت نفوذ عشایرند، گاه رأی‌های یک عشیره بین چند دایره انتخاباتی تقسیم شده است.

مجموعه این تغییرات سبب شده تا نامزدها تبلیغاتشان را در دایره‌های انتخاباتی‌شان محدود کنند و لذا پوسترهای تبلیغاتی نامزدهای مطرح در سراسر استان دیده نمی‌شود.

310 310