پوتانین روسیه برای شکوفا شدن از سیاست و تحریم ها طفره می رود

و در حالی که شرکت‌های غربی روسیه را به دلیل آن تحریم‌ها که به عنوان تلافی حمله مسکو به اوکراین وضع شده بودند، ترک کردند، او دارایی‌هایی را برای توسعه تجارت بانکی خود تصاحب کرده است.

روز دوشنبه، شرکت هلدینگ اینترروس Potanin گفت که United Card Services، واحد روسی Global Payments در فهرست ایالات متحده را به مبلغی نامشخص خریداری کرده است.

هفته گذشته، او 35 درصد از هولدینگ گروه TCS، مالک بانک آنلاین پیشرو روسیه را از بنیانگذار آن اولگ تینکوف، که پس از سقوط قیمت سهام TCS به شدت از جنگ انتقاد کرده بود، خرید.

سه هفته قبل از آن، رئیس غول معدنی نورنیکل Rosbank را از Societe Generale که بیش از یک دهه قبل به آن فروخته بود، بازخرید کرد.

این معامله می تواند جاه طلبی های فین تک پوتانین را بیشتر کند. Rosbank شریک بانکی Atomyze است، یک پلتفرم بلاک چین که سرمایه گذاران اینترروس و صندوق جهانی پالادیوم نورنیکل هستند.

صندوق جهانی پالادیوم یکی از اولین شرکت‌های کالایی است که چنین حرکتی را به سمت تراکنش‌های دیجیتالی انجام می‌دهد و Atomyze اولین شرکت روسی است که مجاز به مبادله دارایی‌های دیجیتال توسط دولت است، که تلاش می‌کند علیرغم مخالفت‌های بانک مرکزی، بخش جدیدی را ارتقا دهد.

پوتانین یکی از ثروتمندترین افراد روسیه است، اگرچه دارایی خالص او تا حد زیادی به ارزش 36 درصد سهام او در نورنیکل، بزرگترین تولیدکننده پالادیوم و نیکل تصفیه شده در جهان – در حال حاضر حدود 17 میلیارد دلار بستگی دارد.

مانند همه الیگارش‌های موفق روسیه، او مراقبت کرده است که در کتاب‌های خوب پوتین بماند، برای مثال با پرداخت متواضعانه ۲ میلیارد دلار جریمه پس از اینکه نورنیکل باعث عصبانیت رئیس‌جمهور با ایجاد بزرگترین نشت نفت در قطب شمال روسیه در دو سال پیش شد.

جایگاه پوتانین نیز با تصمیم او در دسامبر گذشته برای انتقال شرکت فراساحلی خود اینتروس کپیتال از قبرس به منطقه اقتصادی جزیره راسکی در شرق دور روسیه تضعیف خواهد شد.

اما پوتانین همچنین به سرمایه گذاران اقلیت وابسته است، بسیاری از آنها غربی، که حدود 37 درصد از سهام نورنیکل را در اختیار دارند، و اگر این شرکت، مانند بسیاری دیگر از شرکت های روسی خارج از بخش انرژی، تحت تحریم های بین المللی قرار گیرد یا به شدت تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است بترسد. آنها

تا کنون، پوتانین و شرکت‌هایش توسط همه کشورها به‌جز کانادا و استرالیا در امان مانده‌اند، اگرچه این هنردوست داوطلبانه از سمت خود به عنوان متولی موزه گوگنهایم نیویورک، جایی که یکی از خیرین بزرگ بود، کناره‌گیری کرده است.

دولت های غربی نگفته اند که چرا نورنیکل کنار گذاشته شده است، اما توضیح ممکن است در اهمیت آن برای اقتصاد جهانی تحت فشار شدید ناشی از افزایش هزینه های انرژی، افزایش نرخ بهره و مشکلات زنجیره تامین پس از همه گیری باشد.

خاطرات آوریل 2018 هنوز تازه است، زمانی که قیمت آلومینیوم پس از اعمال تحریم های ایالات متحده علیه Rusal، بزرگترین تولیدکننده آلومینیوم در جهان خارج از چین، که متعلق به رقیب زمانی پوتانین دریپااسکا است، یک سوم افزایش یافت.

واشنگتن نه ماه بعد، پس از اینکه دریپااسکا با کنار گذاشتن کنترل شرکت موافقت کرد، تحریم ها را علیه روسال لغو کرد.

مانند Rusal، نورنیکل نیز نفوذ زیادی در بازار فلزات صنعتی دارد. در سال 2021، این شرکت بزرگترین تولید کننده نیکل تصفیه شده در جهان بود که برای ساخت فولاد ضد زنگ استفاده می شود و برای باتری های خودروهای الکتریکی مهم است.

7 درصد از نیکل استخراج شده در سراسر جهان، 10 درصد از پلاتین و 40 درصد از پالادیوم که برای اگزوز خودروها ضروری است، استخراج می شود.

یکی از الیگارش های تحریم شده که خواست نامش فاش نشود، گفت: «غرب در عین حال بسیار احمق و بدبین است.

“شما مرا تحریم می کنید اما بعد پوتانین را کنار می گذارید. چرا؟ چون شما فلزات او را می خواهید.»

(گزارش توسط دفاتر رویترز، گای فالکونبریج؛ نوشته کوین لیفی؛ ویرایش توسط فرانک جک دانیل)