پاسخ استاد مهدی دقیقی پژوهشگر تاریخ اسلام به یادداشت بهروز مرادی

به گزارش «مبلغ» – استاد مهدی دقیقی پژوهشگر تاریخ اسلام در پاسخ به یادداشت بهروز مرادی با عنوان «چرا حضرت زینب (س) در مراسم ترحیم عاشوراییان شرکت نکرد؟»، نوشت:

ادعای مطرح شده در یادداشت آقای بهروز مرادی در اوج تناقض و پریشانی است.

چرا حضرت زینب(س) در مراسم ترحیم عاشوراییان شرکت نکرد؟

به نحو تیتروار به آن اشاره می کنم:

۱- گرفتن “مراسم بزرگداشت شهدای عاشورا” توسط عبدالله بن جعفر امر تازه ایست که باید استنادات تاریخی آن ارائه شود، امری که اصولا در آن عصر و زمان مرسوم نبوده است که مثلا در مسجد مجلسی ترتیب داده شود چه برسد به حواشی آن مانند عدم حضور حضرت زینب کبری سلام الله علیها.

۲- اصل عزاداری بر سیدالشهدا از افضل قربات است و نهی امام حسین علیه السلام درقبال زینب کبری سلام الله علیها مسئله فی الواقعه و خاص ایشان است و با توجه به شرایط سنجی محیطی بعد عصرعاشورا صادر شده است و متن بیان امام حسین علیه السلام نیز گویای همین است که ضعف جبهه امام حسین تلقی نگردد.

۳- حضرت زینب و مخدرات دیگر حرم در تمامی مراحل عاشورا ،عاشورا- کوفه ،کوفه – دمشق ، دمشق – مدینه ، و خود مدینه مشغول عزاداری بودند و حتی در خود کاخ یزید سه روز مجلس عزا با محوریت زنان و اهل بیت علیهم السلام برگزار بوده است (الطبقات الکبری:الطبقه الخامسه من الصحابه:ج۱ص ۴۸۹، سیر اعلام النبلاء، ج ۳، ص ۳۰۳،تاریخ الطبری: ۵ج،ص۴۶۲،تاریخ دمشق:ج۶۹ ص۱۷۷)

۴- در متن آمده است: شیون و زاری و گریه و عزاداری قرار نبود جزیی از واکنش مسلمانانِ پیرو حسین و زینب س در مقابل قتل عام آزادگان کربلا باشد.

این ادعا با عزاداری حضرت ام البنین که حتی به تعبیر متون متقدم اهل سنت دل مروان را بدرد می آورد (بحارالانوار ج۴۵ ص۴۰ )و امام صادق آن گریه ها و عزاداری را ستود (الامالی للشجری،ج۱ص۱۷۵) کاری که هر روزه در بقیع تا ۵ سال تکرار شد (ریا حین الشریعه، ج ۳، ص ۲۹۴؛ لواعج الاشجان، ص ۱۸۱)و خود حضرت زینب در مجلس یزید سر مطهر امام حسین علیه السلام را دید، گریبان چاک داد و به صورت لطمه زد چنانچه تمام کسانی که در مجلس بودند گریه کردند (فابکت کل من کان فی المجلس/الملهوف ،سید بن طاووس ص۱۷۹) و در کنار این فعل های که در حضور معصوم صورت می گرفت و حجیت دارد انبوه سفارشات دینی برگریه بر سیدالشهدا را داریم که قابل نفی نمی باشد.اضافه بفرمایید گریه های چندین ده ساله امام سجاد علیه السلام که او را در زمره بکائون وارد کرد (صدوق، الامالی ۱۳۷۶ش، ص۱۴۰-۱۴۱.) ومجلس همه امامان معصوم و تشویق به سرودن شعر(کامل الزیارات:۱۰۴ و :۲۰۸؛ثواب الاعمال:۸۴؛مثیر الاحزان:۶۴؛بحارالانوار:۴۴/۲۸۸ ؛العوالم:۵۴۱.) و …

۵- در متن آمده است: شیون و زاری، دلخواهِ حکومتِ یزیدی است تا انرژیِ بالقوه‌ی ستم‌ستیزیِ مردمان در راه عزا به هدر برود.
ادعایی که با هیچ یک از فکت های اعتقادی و تاریخی ما مطابقت ندارد. متن سست،غیر مستند، همراه با ادعاهای غیر قابل اثبات و نزدیک به عقاید اهل خانقاه است.