هیچ راننده زن در ایندی 500 برای دومین بار در سه سال گذشته

پیشگامانی مانند جانت گاتری، که اولین زنی بود که در سال 1977 یک Indy 500 را شروع کرد، آثار خود را در ورزش موتوری به جا گذاشتند، اما پیشرفت اخیر در مورد “بزرگترین نمایش در مسابقه” بیشتر اسلوموشن بوده تا پیست سریع.

در سال‌های 2010 و 2011، با حضور چهار زن در 33 زمین اتومبیل، به نظر می‌رسید که ایندی‌کار در جاده‌ای به سوی تنوعی است که سایر ورزش‌ها به تازگی با آن دست به گریبان بودند.

دانیکا پاتریک، اولین و تنها زنی که در مسابقه IndyCar برنده شد، به شناخته شده ترین و قابل فروش ترین نام این ورزش تبدیل شده بود، یک ستاره متقاطع با جذابیت فراتر از مسیر مسابقه.

اما این پیشرفت متوقف شده است. ایندی 500 2020 اولین مسابقه بدون حداقل یک زن در این رشته از سال 1999 بود و مسابقه امسال برای دومین بار در سه سال اخیر متوقف خواهد شد.

پاتریک این هفته به سرعت در ایندیاناپولیس موتور بازگشت اما به عنوان مفسر تلویزیونی.

سارا فیشر نیز همینطور است، اولین زنی که برنده یک قطب ایندی کار شده است، که یکشنبه در پیست خواهد بود اما پشت فرمان ماشین سرعت خواهد بود.

گراهام راهال، که با کورتنی فورس، درگ مسابقه سابق ازدواج کرده است، گفت: «حتماً باید زنان بیشتری در این ورزش حضور داشته باشند، قطعاً در جایی مانند این. ما باید فرصت های بیشتری برای کمک و یافتن حامیان مالی ایجاد کنیم.»

در حالی که هیچ زنی در تور Indy 500 وجود نخواهد داشت، در این فصل تعداد کمی در پیست های IndyCar دیگر حضور خواهند داشت.

تاتیانا کالدرون کلمبیایی، راننده تست فرمول یک آلفارومئو، در کورس‌های جاده‌ای و خیابانی برای مسابقات AJ Foyt Racing رقابت می‌کند در حالی که سیمونا دی سیلوسترو سوئیسی، که بخشی از شش خودروی Indy 500 بوده است، با پارتا اتواسپورت، یک زن کاملاً زن، بازگشته است. لباسی که با Ed Carpenter Racing متحد می شود تا در سه مسابقه بدود.

کارپنتر که سه بار در ایندی 500 می‌نشیند و روز یکشنبه در ردیف چهارم قرار می‌گیرد، به رویترز گفت: «می‌دانم که آنها برنامه‌های بزرگ، اهداف بزرگی دارند تا مطمئن شوند که برای ایندی 500های آینده به اینجا بازخواهند گشت.

“من فکر می کنم این باید به روش درست اتفاق بیفتد. صرفاً کنار هم قرار دادن چیزی که بگوییم ما یک زن داریم که مسابقه را شروع می کند، فکر نمی کنم لزوماً این موضوع باشد.

“ما خواهیم دید که آینده چه خواهد آورد.”

برای بنیاد نسل بعدی موتور اسپورت دلا پنا، محلی برای شروع، پایه است که به معنای کارتینگ است، نقطه ورود به ورزش برای همه، از لوئیس همیلتون قهرمان هفت بار جهان در فرمول یک تا دانیکا پاتریک.

این بنیاد اخیراً دو شورای مشورتی را برای حمایت از مأموریت خود برای توانمندسازی دختران 5 تا 16 ساله راه‌اندازی کرده است.

میشل دلا پنا، بنیانگذار آن، به رویترز گفت: «قطعاً این قطعاً مردمی است. “هدف این است که دختران را در سنین جوانی علاقه مند کنیم و آنها را در معرض مشاغل مختلف ممکن ورزش موتورسواری قرار دهیم.

تماشا کردن زنان به اندازه مردان هیجان‌انگیز است، بنابراین اگر بتوانیم تبلیغات و دلارهای حمایتی را برای حمایت از آنها داشته باشیم، فکر می‌کنم که شاهد تغییر واقعی خواهیم بود.»

(گزارش توسط استیو کیتینگ در ایندیاناپولیس. ویرایش توسط کلر فالون)