نگاهی به انیمیشن‌های ساخته شده از بازی‌های نینتندو

صنعت ویدیو گیم و انیمیشن سازی طی‌ دهه‌های گذشته رابطه بسیار جالب و تنگاتنگی داشته‌اند. در ژاپن، بازی‌های ویدیویی موفق معمولاً به انیمه‌های سریالی تبدیل می‌شوند و بالعکس؛ انیمه‌های زیادی وجود دارند که پس از کسب محبوبیت در میان مخاطبان، منبع اقتباس یک استودیو برای ساخت بازی ویدیویی شده‌اند. رابطه صنعت ویدیو گیم و انیمیشن سازی در آمریکا مقداری متفاوت بوده و هیچ انیمیشن سریالی را پیدا نمی‌کنید که در ابتدا یک بازی ویدیویی بوده باشد.

وقتی به تاریخچه انیمیشن‌های سریالی در آمریکا نگاه می‌اندازید، متوجه می‌شوید که تعداد قابل توجهی از آثار قدیمی و خاطره انگیز پخش شده برای کودکان اقتباسی از بازی‌های ویدیویی ژاپنی بوده‌اند. برای مثال می‌توان به سریال Mega Man ساخته استودیو رابی-اسپرز پروداکشنز (که احتمالاً برای کودکان دهه هفتادی هم بسیار آشناست!) و تمامی سریال‌های Sonic اشاره کرد که مورد اول براساس بازی‌های ویدیویی شرکت نینتندو و مورد دوم هم براساس محصولات شرکت سگا ساخته شده بودند.

همان‌ طور که پیش از این اشاره شد، تعداد سریال‌های انیمیشنی که براساس بازی‌های ویدیویی ژاپنی ساخته شده‌اند بالاست. این مقاله تنها به سریال‌هایی می‌پردازد که بر اساس محصولات نینتندو ساخته شده‌اند:

سریال Saturday Supercade

Saturday Supercade، یکی از اولین سریال‌های انیمیشنی آمریکایی است که براساس بازی‌های نینتندو ساخته شده بود. هر قسمت این سریال نیم ساعت زمان داشت و مجموعه‌ای از انیمیشن‌های کوتاه از بازی‌های آرکید و محبوب نینتندو در آن زمان بود. Frogger، Q*bert ،Pitfall Harry Space Ace ،Kangaroo ،Donkey Kong و Donkey Kong Jr بازی‌هایی بودند که برای ساخت انیمیشن‌ها مورد اقتباس قرار گرفتند.

سریال Saturday Supercade توسط استودیو رابی-اسپرز پروداکشنز تولید شد و همان‌طور که از نامش پیداست شنبه‌ها پخش می‌شد. این سریال که عجیب‌ترین اقتباس از بازی‌های دوست داشتنی نینتندو بود، نخستین بار در سپتامبر 1983 از شبکه CBS پخش شد. اما چرا عجیب؟ همه می‌دانند که شخصیت دانکی کونگ و دانکی کونگ جونیور دو روی یک سکه هستند. سریال در ابتدا روی فرار دانکی کونگ و تعقیب او توسط ماریو و پائولاین تمرکز داشت. مدتی بعد، تمرکز داستان از دانکی کونگ به دانکی کونگ جونیور تغییر کرد و اینبار او بود که به دردسر آفرینی برای شخصیت‌های اصلی می‌پرداخت.

یکی از عجیب‌ترین جنبه‌های سریال، تیم صداپیشگی آن بود. وظیفه صداپیشگی دانکی کونگ بر عهده سوپی سیلز، کمدین و مجری برنامه‌های کودک، قرار گرفته بود که یکبار از بچه‌ها درخواست کرده بود تا پول والدینشان را دزدیده و از طریق نامه برای او ارسال کنند. با در نظر گرفتن کاری که این هنرپیشه انجام داد، تصمیم سازندگان سریال برای سپردن نقش دانکی کونگ به او کاملاً منطقی بود!

پیتر کالن را هم که احتمالاً برای صداپیشگی شخصیت آپتیموس پرایم در سریال The Transformers می‌شناسید، صداپیشه شخصیت دوست داشتنی و محبوب ماریو بود. نکته جالب قضیه این بود که ماریو در سریال نه لهجه ایتالیایی و نه لهجه بروکلینی داشت. دیگر جنبه عجیب سریال Saturday Supercade نوع طنز به کار رفته در آن بود. علی‌رغم اینکه سازندگان از منابع ژاپنی برای اقتباس استفاده کرده بودند اما برای طراحی طنزها به سراغ سبک اسلپ استیک (طنزهای لورل و هاردی و چارلی چاپلین از همین سبک است) رفتند که ویژگی اصلی انیمیشن‌های سریالی آمریکایی در آن زمان بود.

مررررررا ببخشید، پرنسس!

The Super Mario Bros. Super Show، دیگر سریال انیمیشنی آمریکایی بود که براساس محصولات نینتندو ساخته شد. این سریال که در زمان پخش بسیار مورد توجه قرار گرفت، ترکیبی از المان‌های آثار لایو اکشن و انیمیشنی بود. هر قسمت این سریال شامل سه بخش می‌شد. بخش ابتدایی و انتهایی به صورت لایو اکشن تولید می‌شده که در آن لو آلبانو و دنی ولز به ترتیب نقش ماریو و لوئیجی را بر عهده داشتند. در بخش‌های لایو اکشن همیشه یک فرد شناخته به عنوان مهمان حضور پیدا می‌کرد. بخش میانی نیز شامل انیمیشن می‌شد که در آن آلبانو و ولز به جای ماریو و لوئیجی صحبت می‌کردند.

پخش سریال The Super Mario Bros. Super Show از دوشنبه آغاز می‌شد و تا پنجشنبه ادامه داشت. همزمان با پخش این اقتباس، سریال The Legend of Zelda نیز جمعه‌ها روی آنتن می‌رفت. این سریال اقتباسی از اولین نسخه سری بود که سال 1986 عرضه شد و بیشتر محبوبیت خود را مدیون استیو مارتین است. مارتین که وظیفه صداپیشگی لینک را بر عهده داشت، جمله «مررررررا ببخشید، پرنسس!» (Excuuuuuuse me, Princess!) را با چنان لحن خاصی بیان می‌کرد که مورد توجه کودکان آن زمان قرار گرفته بود.

کاپیتان اِن

سریال Captain N یکی از عجیبترین‌هاست. سریال‌ها و محصولات مختلف تولید شده در این صنعت را بررسی کرده‌ام و به جرات می‌توانم بگویم هیچ کدامشان در زمینه عجیب بودن به پای این سریال نمی‌رسند. خود سریال، تولیدش، پخشش، تاریخچه‌اش، حتی عرضه‌اش به صورت دی‌وی‌دی همه و همه بخشی از یک داستان غیر قابل باور و طولانی است که قصد دارد تا در ادامه به بهترین شکل ممکن آن را خلاصه کنم.

سریال که به طور کامل Captain N: The Game Master نام دارد، درباره یک پسر نوجوان با نام کوین کین است که داخل دنیای انیمیشنی ویدیولند گیر افتاده است؛ دنیایی که در آن شاهد شخصیت‌های مختلف از بازی‌های نینتندو هستیم. کوین در دنیای ویدیولند به یک NES Zapper و کمربند شبیه به کنترلر مجهز است و وظیفه دارد تا در کنار سیمون بلمونت، مگامن، پیت و پرنسس لانا به مبارزه با مادِر بِرِین و ارتشش بپردازد.

یکی از کارمندان نینتندو که رندی استودارد نام داشت، قهرمانی کمیک بوکی با نام «کاپیتان نینتندو» خلق کرد تا داستان‌های او را در مجله‌های نینتندو پاور (Nintendo Power) به چاپ برساند. او پس از مدتی ایده‌های خود را تکمیل و در قالب یک پکیج کامل برای مدیران نینتندو ارسال کرد که شامل ساخت یک انیمیشن سریالی برای پخش از طریق Saturday-morning cartoon و برنامه‌های بازاریابی می‌شد. نینتندوی آمریکا اما ایده‌های استودارد را دزدید و بدون اینکه هیچ اشاره‌ای به نام او کرده یا اقدامی برای جبران خسارت کند، انیمیشن سریالی را ساخت.

در حالی که سریال Captain N مراحل اولیه تولید را پشت سر می‌گذاشت، قانون برنامه‌های کودک در آمریکا تغییر کرد. قوانین جدید به گونه‌ای تنظیم شده بود که به سازندگان اجازه نمی‌داد تا با قرار دادن چند ایده‌ داستانی ساده کنار هم، به تبلیغ یک اسباب بازی یا محصول مرتبط بپردازند. چون در آن زمان تعداد زیادی از محصولات کودکان با هدف تبلیغ ساخته می‌شد.

در نتیجه، نینتندوی آمریکا نام شخصیت را از «کاپیتان نینتندو» به «کاپیتان اِن» تغییر داد تا مشکلی برای پخش محصول جدید خود نداشته باشد. از دیگر نکات عجیبی که پیرامون سریال وجود دارد، می‌توان به طراحی کاراکترها اشاره کرد. متاسفانه سازندگان سریال آشنایی چندانی با دنیای بازی‌های ویدیویی نداشتند. در نتیجه، بسیاری از کاراکترها با طراحی‌شان در بازی‌ها تفاوت داشتند.

برای مثال، می‌توان به مگامن اشاره کرد که عجیب ترین طراحی را نسبت به بازی‌های رایانه‌ای داشته است. مگامن در سریال Captain N به عنوان یک کوتوله با لباسی سبز رنگ به تصویر کشیده شده بود که میل شدیدی به اضافه کردن «مگا» به کلمات داشت. البته میزان افتضاح بودن کاراکتر مگامن بدون شک به پای طراحی او در بازی Street Fighter × Tekken نمی‌رسد! سیمون بلمونت هم بیشتر از اینکه شبیه یک مبارز باشد، به یک کوهنورد شباهت داشت.

دیگر مورد عجیب پیرامون سریال Captain N به عرضه فیزیکی آن روی دی‌وی دی مربوط می‌شود. متاسفانه تعدادی از قسمت‌ها و آهنگ‌های این سریال هیچ وقت به صورت فیزیکی عرضه شدند. در ضمن، بعدها شاهد انتشار یک کمیک بوک بر اساس سریال بودیم که در آن شخصیت سِموس  اِرِن، شخصیت اصلی سری Metroid، عاشق کاپیتان ان می‌شود.

دیگر سریال‌های ماریو

علی‌رغم اینکه Captain N برای تبلیغ بازی‌ها ساخته شده بود اما مهمترین شخصیت نینتندو، یعنی ماریو در آن حضور نداشت. حتی دانکی کونگ، دشمن دیرینه ماریو، چند باری در این سریال حضور پیدا کرد اما هرگز خبری از لوله کش دوست داشتنی نشد. این اتفاق از آن‌جایی رخ می‌داد که همزمان با پخش قسمت‌های آغازین Captain N، سریال Super Mario Bros. Super Show روی آنتن می‌رفت.

علاوه بر این، در زمان پخش فصل سوم سریال Captain N، دو سریال انیمیشنی دیگر با محوریت ماریو به جدول پخش اضافه شدند. این دو سریال The Adventures of Super Mario Bros. 3 و Super Mario World نام داشتند. با در نظر گرفتن این موضوع، کاملاً منطقی بود که ماریو را در سریال Captain N نبینیم.

در جاهایی که سریال Captain N نتوانست به ریشه‌های خود پایبند مانده و توجه طرفداران محصولات نینتندو را به خود جلب کند، The Adventures of Super Mario Bros. 3 توانست این کار را انجام دهد. در نتیجه، بیشتر از The Super Mario Bros. Super Show و Captain N مورد توجه طرفداران قرار گرفت.

پس از به پایان رسیدن این دو سریالِ با محوریت ماریو، پخش سریال Super Mario World آغاز شد که به دلیل فیلمنامه ضعیف و کیفیت پایین انیمیشن انتقادهای زیادی دریافت کرد. قسمت پایانی این سریال که در تاریخ 7 دسامبر سال 1991 روی آنتن رفت، آخرین باری بود که ماریو در مدیوم انیمیشن حضور پیدا کرد. در واقع، از آن زمان تاکنون نینتندوی آمریکا هرگز انیمیشنی را با محوریت ماریو برای مخاطبان آمریکایی تولید نکرد.

البته این انتظار طولانی مدت قرار است طی چند سال آینده به پایان برسد، زیرا استودیو ایلومینیشن قصد دارد تا با همکاری شرکت یونیورسال انیمیشن سینمایی ماریو را تولید کند. متاسفانه در حال حاضر هیچ اطلاعاتی از این محصول در دسترس نیست و نمی‌دانیم کدام یک از شخصیت‌ها در این اثر حاضر می‌شوند. تنها چیزی که می‌دانیم این است که بازگشت ماریو به مدیوم انیمیشن در سال‌های آینده اتفاق خواهد افتاد.