مدیران سرخابی بیخیال نسیه شوند و حقوق نقد باشگاه‌ها را زنده کنند

چند روز پیش، دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با ارسال نامه ای مشترک تهیه‌کنندگان برنامه‌های تلویزیونی شب‌های فوتبالی، فوتبال برتر، ورزشگاه و ورزش و مردم و همچنین مدیران واحد مرکزی خبر و شبکه خبر سیما خواهان رعایت حقوق دو باشگاه برای بازپخش بخش‌هایی از مسابقات و همچنین مصاحبه مربیان و بازیکنان دو تیم در این برنامه‌ها شدند. این نامه که به امضای مصطفی آجورلو و رضا درویش، مدیر عامل دو باشگاه رسیده است به این مسئله اشاره کرده که برنامه‌های مورد اشاره در صورت تمایل برای پخش موارد مورد اشاره، مذاکره کنند و در صورت عدم توافق، از حضور عوامل برنامه‌ها در ورزشگاه ممانعت خواهد شد و اقدام قانونی نیز صورت می‌گیرد.

این که مدیران دو باشگاه به فکر احقاق حقوق سرخابی ها هستند بسیار اتفاق خوبی است اما آن ها باید به دنبال حقوقی باشند که حق بهره برداری از آن صریحا به آن ها اختصاص داده شده است. در فقره این نامه، سازمان صداوسیما می تواند به راحتی به این نکته استناد کند که در خصوص پخش غیرزنده قسمت هایی از یک بازی(هایلایت) هیچ مقرره و قانونی وجود ندارد که صداوسیما بخواهد رضایت باشگاه ها را به موجب آن به دست بیاورد اما این سازمان در مورد بحث پخش تلویزیونی مسابقات به صورت کامل و زنده، هیچ راهی برای استنکاف و عدم پرداخت حق پخش ندارد چرا که دو قانون بالادستی و زیربنایی کشور یعنی قانون برنامه ششم توسعه و قانون بودجه، بر لزوم پرداخت این مبلغ توسط صداوسیما تاکید کرده اند.

بند پ ماده 92 قانون برنامه ششم توسعه مصوب 1396 می گوید:« دولت مکلف است تا پایان سال اول اجرای برنامه با مشارکت سازمان صدا و سیما و وزارت ورزش و جوانان، تمهیدات قانونی لازم در خصوص نحوه تقسیم درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی را پیش‌بینی نماید.»

همچنین بند ط تبصره 9 قانون بودجه سال 1400 می گوید:« به استناد بند (پ) ماده (۹۲) قانون برنامه ششم توسعه، وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مکلفند درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی را به ردیف درآمدی شماره ۱۴۰۱۸۴ نزد خزانه‌داری کل‌ کشور واریز نمایند. وجوه واریزی از محل ردیف  ۴۹- ۵۳۰۰۰۰ مندرج در جدول شماره (۹) این قانون به نسبت سی درصد (۳۰%) در اختیار وزارت ورزش و جوانان (برای کمک به فدراسیون‌های مربوطه) و هفتاد درصد (۷۰%) در اختیار سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران قرار می‌گیرد.»

بنابراین آن چه که مسلم است این است که صداوسیما قانونا موظف است 30 درصد از درآمدهای حاصل از پخش مسابقات ورزشی-و به تبع آن فوتبال- را به وزارت ورزش پرداخت کند. سهمی که حتما می تواند بخش قابل توجهی از مشکلات مالی ورزش و فوتبال ایران را حال کند. پس اگر مدیران دو باشگاه به دنبال دریافت حقوق خود هستند، باید با همراهی و هماهنگی سایر باشگاه ها، سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش که طبق قوانین ذکر شده، ذی نفع اصلی است، به دنبال الزام صداوسیما به پرداخت این پول باشند و از ظرفیت های حقوقی خود برای اجرای قانونی استفاده کنند که مجلس آن را تصویب کرده اما صداوسیما آشکارا از آن سرپیچی می کند.

254 251