مالکیت در عصر دیجیتال

آمازون شرایط خرید خود را برای کتابهای الکترونیکی Kindle در ایالات متحده به روز کرده است تا روشن کند که مشتریان مجوز محتوا را بدست می آورند ، نه مالکیت. در بیانیه جدید آمده است: “با قرار دادن سفارش خود ، مجوز محتوا را خریداری می کنید و با شرایط استفاده Kindle Store موافقت می کنید.این بروزرسانی مخصوص مشتریان آمریکایی است. کاربران بین المللی همچنان متن قبلی را می بینند ، اما پیام یکسان است: شما آن را ندارید. ما فقط به شما اجازه می دهیم از آن استفاده کنید.

با شروع 26 فوریه 2025 ، آمازون “بارگیری و انتقال از طریق USB“ویژگی دستگاه های Kindle. این بدان معناست که کاربران دیگر نمی توانند کتابهای Kindle را مستقیماً برای انتقال دستی در رایانه های خود بارگیری کنند ، زیرا دسترسی به محتوای خریداری شده اکنون کاملاً به زیرساخت های ابری آمازون بستگی دارد. این تغییر به یک حقیقت ظریف در مورد مالکیت اشاره می کند و یک واقعیت ساده را تقویت می کند: اگر شخص دیگری بتواند آن را از بین ببرد ، مال شما نیست.

این فقط یک مسئله آمازون نیست بلکه در مورد کلیه مطالب و مطالب موجود در دوره دیجیتال فعلی ما صدق می کند. آهنگ ها و آلبوم های مورد علاقه شما در برنامه پخش شما بدون اتصال به اینترنت قابل دسترسی نیست. آنها تعداد دستگاه هایی را که می توانید از آنها گوش دهید محدود می کنند و تبلیغات را وارد می کنند مگر اینکه هزینه ماهانه آنها را بپردازید. روزهای سوابق ، نوارها و سی دی ها که آزادی گوش دادن را دارند ، هرچند که می خواهید ، فروش مجدد می کنید ، فروش می کنید ، یا حتی آن را به یک دوست می دهید.

منظور از داشتن چیزی چیست؟ مالکیت به طور معمول به عنوان عمل یا وضعیت داشتن چیزی درک می شود. در این حالت ، ما به وضوح محتوا را در اختیار داریم ، اما می توان آن را در هر زمان تغییر داد یا از ما دور کرد. این مالکیت واقعی نیست. مالکیت بیان شده آکسفورد به عنوان “حق انحصاری استفاده ، داشتن و دفع اموال” تعریف شده است. بنابراین انحصاری در مالکیت لازم است.

در مورد سایر موارد دیجیتالی نامشهود مانند پول یا هویت چیست؟ شما نام خود را در رسانه های اجتماعی یا ایمیل دارید. این شما هستید ، این شباهت آنلاین ، شخصیت و محتوای شما است که ایجاد کرده اید. شما نمی توانید دو نفر با همین نام یا دسته داشته باشید ، و این انحصار با رمز عبور موجود در حساب اجرا می شود ، اما این حساب می تواند در هر زمان با تصمیمات فیس بوک یا X در هر زمان قفل ، ممنوع یا حذف شود. شما آن را در اختیار دارید ، و حق قانونی برای آن دارید ، اما بانک ها حساب ها را مسدود می کنند و دولت ها همیشه بودجه را به دست می آورند. این مالکیت واقعی نیست.

بنابراین من دوباره می پرسم: داشتن چیزی به معنای چیست؟ داشتن آن کافی نیست. داشتن انحصار یا حتی حقوق قانونی کافی نیست. برای داشتن واقعاً چیزی ، شما به تنهایی باید بتوانید آن مالکیت و انحصاری را اجرا کنید. در دنیای جسمی ، اجرای عمدتاً به اجبار و تهدید یا استفاده واقعی از خشونت می رسد. اعلامیه اخراج از بخش کلانتر ، نگهبانان مسلح در مقابل یک طاق ، بازگرداندن مرزها پس از جنگ. در حوزه دیجیتال ، رمزگذاری این هدف را انجام می دهد و در عین حال ، با ایجاد ناکارآمد نیرو ، نیاز به خشونت را برطرف می کند. این مالکیت را ایجاد می کند که با خشونت نمی توان نادیده گرفت. هیچ مقدار نیروی جسمی نمی تواند رمزنگاری قوی را بشکند. یک دولت می تواند یک سرور را تصرف کند ، و یک شرکت می تواند یک حساب کاربری را خاموش کند ، اما اگر داده ها رمزگذاری شود و کلید خصوصی باشد ، اطلاعات غیرقابل دسترسی است. تنها راه دسترسی به دارایی های رمزگذاری شده از طریق رضایت است.

رمزگذاری فقط از مالکیت دیجیتال محافظت نمی کند. این ماهیت قدرت را تغییر می دهد. این خشونت را از معادله حذف می کند. به همین دلیل بسیار مختل کننده است.

امضای دیجیتال در سیستم های رمزگذاری شده نحوه اثبات مالکیت و کنترل در دنیای دیجیتال است. PGP به شما امکان می دهد پیام ها و پرونده ها را امضا کنید ، ثابت می کند که آنها از شما آمده و تغییر نکرده اند. Nostr ، یک پروتکل غیر متمرکز در رسانه های اجتماعی ، به همان روش کار می کند. پست ها و هویت شما به کلید خصوصی شما گره خورده است ، نه شرکتی که بتواند شما را ممنوع یا حذف کند. بیت کوین این اصل را نشان می دهد. کنترل کلیدهای خصوصی خود به این معنی است که فقط می توانید به وجوه خود دسترسی پیدا کرده و مدیریت کنید. وقتی معامله بیت کوین را امضا می کنید ، فقط می توانید به پول خود دسترسی پیدا کرده و جابجا کنید. هیچ بانکی نمی تواند آن را یخ بزند ، هیچ دولتی نمی تواند بدون کلید شما آن را تصرف کند. مالکیت واقعی در مورد داشتن قدرت اجرای آن مالکیت است.

بدیهی بیت کوین “نه کلیدهای شما ، نه سکه های شما” به ذهن خطور می کند. “نه کلیدهای شما ، نه سکه های شما” به این معنی است که اگر کلیدهای خصوصی بیت کوین خود را کنترل نکنید ، آن را ندارید. وقتی بیت کوین را در مبادله نگه دارید ، مبادله کلیدها را نگه می دارد ، نه شما. آنها می توانند حساب شما را یخ بزنند ، برداشت ها را محدود کنند یا حتی بودجه خود را از دست بدهند. حساب های کارگزاری و حساب های بازنشستگی با ETF های بیت کوین می توانند مانند هر حساب بانکی یخ زده یا توقیف شوند. مالکیت واقعی به معنای نگه داشتن کلیدهای خود است زیرا فقط در این صورت شما کنترل کامل بر پول ، هویت و دارایی خود دارید.

تغییر از فیزیکی به دیجیتال دسترسی را آسانتر کرده است اما مالکیت آن تیره است. خواه کتاب ، موسیقی ، هویت یا پول باشد ، فقط داشتن مالکیت ، توهم مالکیت است. شرکت ها می توانند دسترسی را لغو کنند ، دولت ها می توانند از بودجه استفاده کنند و سیستم عامل ها می توانند هویت را پاک کنند ، اما تغییرات رمزگذاری را تغییر می دهند. مالکیت نه براساس قوانین ، یک شرکت یا یک موسسه ، بلکه توسط ریاضیات قابل اجرا است. اگر می خواهید مالکیت دیجیتالی واقعی باشید ، این قانون ساده است: کلیدهای خود را کنترل کنید ، یا شخص دیگری مالک واقعی است.

این یک پست مهمان توسط ویل جاجر است. نظرات بیان شده کاملاً خاص خودشان است و لزوماً منعکس کننده نظرات مجله BTC Inc یا بیت کوین نیست.