“شکارگاه خسرو پرویز” در محاصره زباله‌ها!

به گزارش ایسنا، در مسیر بلوار تاق بستان و به فاصله دو کیلومتر مانده تا رسیدن به شاهکار منحصربفرد ساسانیان، محوطه‌ای بزرگ واقع شده که مردم کرمانشاه به آن شکارگاه خسرو می‌گویند.

شکارگاه خسرو محوطه ای باستانی و ثبت ملی شده است که در روزگاران دور فضایی بسیار وسیع را در بر می گرفته، اما در طول دهه های گذشته احداث بلوار تاق بستان، حوزه علمیه و پل صیاد شیرازی بخش هایی از آن را از بین برد.

باوجود اینکه از دیرباز تصور بر این بود که این محوطه گسترده، شکارگاه خسروپرویز پادشاه ساسانیان بوده و صحنه های شکار او در این محل هم روی تاق های تاق بستان حک شده، اما کاوش هایی که در دهه ۸۰ روی آن انجام گرفت، رازهای دیگری را از این محوطه باستانی فاش کرد.

دکتر مهدی رهبر از باستان شناسان مطرح ایرانی که سرپرست تیم کاوش در این محوطه باستانی را برعهده داشت، معتقد بود که اینجا صرفا شکارگاه خسرو پرویز ساسانی نبوده، بلکه اتراقگاه و مورد توجه شاهان اشکانی هم بوده است، تاجایی که اشکانیان دور تا دور این محوطه را به منظور احداث یک شهر یا پادگان نظامی دیوار می‌کشند، اما بنا به دلایلی که معلوم نیست، این شهر یا پادگان نظامی احداث نمی‌شود.

بعدها در دوره ساسانی، این محدوده محصور شده با دیوارهای قطور و ضخیم، به عنوان شکارگاه مورد استفاده قرار می گرفته است.

هرچند که تاکنون تنها دو فصل کاوش در محوطه باستانی شکارگاه خسرو انجام شده، اما هنوز رازهای سربه مهر بسیاری در زیر خروار خروار خاک آن نهفته و کسی از این اسرار خبر ندارند.

باتوجه به گستردگی بسیار محوطه شکارگاه خسرو، انجام کاوش های باستان شناسی در آن اعتبارات بسیاری می خواهد که از توان میراث فرهنگی استان خارج است، با این حال موضوعی که طی دهه  های گذشته برای همه روشن شده این است که محوطه شکارگاه خسرو، محوطه ای باستانی و بسیار مهم است که باید آن را حفظ کرد.

در این راستا، در سال‌های گذشته متولیان میراث فرهنگی برنامه‌های مختلفی را برای حفاظت و حراست از این محوطه باستانی در نظر گرفتند، از جمله اینکه در اوایل دهه ۹۰ برنامه نرده گذاری و حصارکشی اطراف این محوطه را در دستور کار قرار دادند، اما به مرور زمان بخشی از این نرده‌ها توسط سارقین از جا کنده شد و به سرقت رفت، دست آخر هم خود میراث فرهنگی مابقی نرده‌های باقی مانده را برداشت.

حذف نرده‌های اطراف محوطه شکارگاه خسروپرویز باعث شده تا در ماه‌های گذشته این محوطه ارزشمند باستانی که می‌توانست با کمی خلاقیت و اهتمام مدیران گردشگری استان محلی برای جذب گردشگران باشد، به محلی برای انباشت زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی تبدیل شود.

وضعیت اسفبار اطراف این محوطه باستانی در دل شهر کرمانشاه باعث شد تا پس از بازدیدی که از آن داشتیم، به سراغ مدیرپایگاه ملی تاق بستان برویم و چرایی وضعیت آشفته شکارگاه را از او جویا شویم.

محمد مهدی فیض آقایی در این رابطه به ایسنا گفت: نرده گذاری اطراف  محوطه باستانی شکارگاه خسرو در سال ۱۳۹۲ به دستور مسئولین استانی و توسط اداره کل میراث فرهنگی انجام گرفت، اما به واسطه سرقت های متعددی که طی سال‌های گذشته از آن انجام می‌گرفت، به یکی از معضلات منظری و اجتماعی تبدیل شده بود و ترمیم آن هم هزینه‌های زیادی بر مجموعه تاق بستان و اداره میراث فرهنگی استان تحمیل می‌کرد.

وی افزود: سرانجام با توجه به معضلات بصری این محوطه و ناکارآمدی این نرده‌ها به دلیل سرقت‌های فراوان، به دستور مجدد مقامات استانی، مابقی نرده‌های اطراف را برداشتیم. 

مدیر پایگاه ملی تاق بستان تصریح کرد: در ادامه به منظور استفاده مردم از این محوطه باستانی و مشارکت آنها در حفظ و نگهداری آن، علیرغم اینکه  اجرای پروژه‌های شهری جزء وظایف میراث فرهنگی نبود، احداث پیاده راه حاشیه بلوار صیاد به طول ۷۰۰ متر را در اطراف این محوطه در دستور کار قرار دادیم. 

وی اضافه کرد: طول مسیری که باید تبدیل به پیاده راه می‌شد، هزار متر بود که ما حدود ۷۰۰ متر آن را به عرض سه متر اجرا کردیم، به امید اینکه سایر ارگان‌ها و دستگاه‌های متولی شهری اقدام به تکمیل و بهسازی حاشیه این محوطه کرده و از افزایش معضلات موجود جلوگیری به عمل آید که متاسفانه تاکنون اقدام خاصی صورت نگرفته است.

فیض آقایی با بیان اینکه طی سال‌های گذشته برنامه‌ریزی‌هایی برای ساماندهی این محوطه به منظور کاهش معضلات ذکر شده و زنده کردن این بخش از نظر گردشگری و باستان‌شناسی از سوی مدیران وقت میراث فرهنگی انجام شد، افزود: تبدیل این محوطه باستانی به سایت موزه و… از جمله این اقدامات بود که به سرانجام نرسید. 

انتهای پیام