سیدمحمود دعایی؛ خاطره انگیزترین دیدارها

سال 1366 بعد از این که مسولیت انتشار روزنامه قدس به بنده واگذار شد، با توجه به اینکه من در سن 29 سالگی بودم و تجربه مدیریت مطبوعاتی نداشتم و صرفا به دلیل کاری که در حوزه نگارش کرده بودم و علاقه به حوزه های فرهنگی داشتم این مسولیت به من واگذار شد برای کسب تجربه به دیدار برخی از مدیران مسول مطبوعات رفتم. البته در آن زمان تعداد زیادی نشریه منتشر نمی شد و بیشتر کیهان و اطلاعات و یکی دو روزنامه کوچک بود.

یکی از جاهایی که توفیق داشتم و وقت گرفتم و رفتم، تشرف به محضر آقای دعایی بود تا کسب تجربه کنم. شاید خاطره انگیزترین دیدار من در این زمینه، دیدار آقای دعایی بود. قبلا ایشان را ندیده بودم. آنقدر متواضعانه و دوستانه از من استقبال کردند که احساس کردم سالهاست ایشان را می شناسم. با آغوش باز و ادبیات بسیار دوستانه من را پذیرا شدند و با من به گفتگو نشستند. درباره مسایل مختلف روزنامه با من صحبت کردم. هنگام ظهر همه مدیران خود را جمع کردند. ناهار هم آبگوشت آورده بودند. خیلی دوستانه، پدرانه و برادرانه دور یک میز نشستیم و بسیار با علاقه درباره مسایل روزنامه صحبت کردند.

در این دیدار، محبت و احترام عمیقی از آقای دعایی بر دل من نشست. این دیدار در ساختمان قدیمی روزنامه اطلاعات انجام شد. بعد از آن در جلسات مختلفی که مدیران مسول مطبوعات داشتند همیشه خاطره ای که از جناب آقای دعایی است، این است که خیلی متواضعانه با مسایل برخورد می کردند. هیچگاه خود را بالای مجلس و بزرگتر از دیگران نمی دیدند در حالی که در بسیاری از جلسات واقعا بزرگتر از اعضای جلسه بودند.
هرگز سعی نمی کردند طوری برخورد کنند که دیگران خدای ناکرده احساس تحقیر کنند، بلکه همواره با تواضع برخورد می کردند. بسیاری از افراد را که می دیدند می خواستند به رسم ادب دست آنها را ببوسند که بسیاری اجازه نمی دادند.

دومین دیداری که خدمت آقای دعایی رسیدم در ساختمان جدید روزنامه اطلاعات بود. اولا از آن دیدار سال 66 تا این دیدار که چندین سال می گذشت، آقای دعایی را متواضع تر، فروتن تر و دوست داشتنی تر دیدم. ثانیا میزان علاقه روزنامه اطلاعات را به ایشان بسیار عاشقانه و محبت آمیز دیدم و این که چگونه توانسته بودند با یک سرمایه گذاری ارزشمند، کشور را صاحب یکی از بهترین موسسات مطبوعاتی و بهترین امکانات چاپی را به کشور اضافه کنند.

وظیفه دارم نام و یاد بزرگمرد رسانه ای کشور، مرد اخلاق، تواضع و فروتنی، انسان بسیار دوست داشتنی و مهربان را گرامی بدارم و از همه همکاران مطبوعاتی خود بخواهم منش، راه و روش مرحوم آقای دعایی را مطالعه کنند و منش خود قرار دهند. هم در ارتباط با همکاران و دیگران، به ویژه آقای دعایی هرگز زیر بار خط کشی های سیاسی رایج کشور نرفت و همواره با نیروهای جناحهای سیاسی که در درون نظام و انقلاب بودند، با همه به یک شکل برخورد کرد و با همه ارتباط صمیمی داشت.

به روح بلند و ملکوتی مرحوم آقای دعایی درود می فرستم.

یادبود گروه نخبگان خبرآنلاین برای سید محمود دعایی