در رژه‌های پراید ایالات متحده، شادی پس از واژگونی رو به مقاومت تبدیل می‌شود

رویدادهای غرور آخر هفته، که شامل رژه‌های یکشنبه در نیویورک، شیکاگو، سانفرانسیسکو، سیاتل و دنور می‌شد، پس از تظاهرات شدید در برخی از همان شهرها از روز جمعه، زمانی که حامیان حقوق سقط جنین به خیابان‌ها آمدند تا عالیه را محکوم کنند، برگزار شد. تصمیم دادگاه مبنی بر لغو پرونده Roe v. Wade در سال 1973 که سقط جنین را در سراسر کشور قانونی کرد.

رهبران LGBTQ می ترسند که این حکم آزادی شخصی فراتر از حقوق سقط جنین را به خطر بیندازد. در یک نظر موافق، قاضی کلارنس توماس نوشت که دادگاه ممکن است در سایر سوابق تجدید نظر کند و به طور خاص به احکام محافظت از حقوق پیشگیری از بارداری، صمیمیت همجنس‌گرایان و ازدواج همجنس‌گرایان اشاره کند.

«کتاب بازی ضد سقط جنین و کتاب بازی ضد دگرباشان جنسی یکی و یکی هستند. سارا کیت الیس، مدیر عامل سازمان حمایت از LGBTQ GLAAD در بیانیه‌ای گفت: هر دوی این موارد در مورد انکار کنترل بر بدن‌مان و خطرناک‌تر کردن زندگی به‌گونه‌ای هستند که هستیم.

حتی قبل از حکم دادگاه عالی علیه حقوق سقط جنین، جشن ماه غرور جامعه دگرباشان جنسی با مجموعه ای از قوانین ایالتی تحت حمایت جمهوری خواهان که به طور خاص جوانان تراجنسیتی را هدف قرار می دهند، تحت تاثیر قرار گرفت.

اقداماتی که در چندین ایالت قرمز وضع شده است، بحث در کلاس درس درباره هویت جنسیتی را ممنوع می‌کند، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی را برای کمک به انتقال جوانان مسدود می‌کند و مشارکت در ورزش را محدود می‌کند.

کریستال مارکس، مدیر اجرایی سیاتل پراید، پیش از رژه آن شهر، که در انتظار نیمی از مراسم رژه بود، گفت: «این راهپیمایی بیشتر لحنی جدی خواهد داشت تا جشن، و من فکر نمی‌کنم این اصلاً چیز بدی باشد. میلیون شرکت کننده در روز یکشنبه

در رژه غرور شهر نیویورک، ارائه دهنده سلامت زنان برنامه ریزی شده والدین اولین گروهی بود که راهپیمایی را آغاز کرد. انبوهی از مردم با لباس های رنگین کمانی به عنوان نمایندگان برنامه ریزی شده والدین با در دست داشتن تابلوهایی صورتی که روی آن نوشته شده بود «با هم. ما برای همه می‌جنگیم» رژه روز یکشنبه در منهتن آغاز شد.

“همه لطفا برای والدین برنامه ریزی شده فریاد بزنید!” یک گوینده با بلندگو تماس گرفت. سپس جمعیت شعار “ما عقب نشینی نمی کنیم” را شروع کردند.

(گزارش توسط رندی لاو، دن فاستنبرگ و سورن لارسون و گابریلا بورتر؛ ویرایش توسط نیک زیمینسکی)