در حالی که اورتگا در آستانه انتخاب مجدد است، تبعیدیان نیکاراگوئه در کاستاریکا ریشه می گیرند

فرانسیسکا رامیرز و بیش از 40 نفر از بستگانش به دیاسپورای ده‌ها هزار تبعیدی در کاستاریکا تعلق دارند و اگر اورتگا کنترل خود را بیشتر کند، ممکن است بیشتر شود.

او سه سال پیش به همراه همسر و شش فرزندش به دلیل ترس از اینکه به خاطر اعتراض به حکومت اورتگا زندانی شود به جنوب گریخت. از ژوئن، پلیس اورتگا مخالفان را پشت میله‌های زندان یا در حبس خانگی قرار داده است و افراد بیشتری را تشویق به ترک https://www.reuters.com/world/americas/lost-hope-ortegas-crackdown-nicaragua-stirs-fast-growing-exodus کرده است. -2021-09-02.

رامیرز فکر می کرد این انتقال موقتی خواهد بود. اما او و حدود 80 نفر دیگر اکنون درست در جنوب مرز در یک مجتمع موقتی از خانه های چوبی زندگی می کنند که به طور فزاینده ای دائمی به نظر می رسد.

رامیرز، 45 ساله، گفت: “فردا انتخاباتی برگزار نخواهد شد… رای گیری توسط یک تروریست تحمیل شده است.”

اورتگا، یک چریک سابق مارکسیست و آنتاگونیست جنگ سرد ایالات متحده، استدلال می کند که از نیکاراگوئه در برابر دشمنانی که با قدرت های خارجی برای برکناری او توطئه می کنند، دفاع می کند.

رامیرز خواهان فشار بین المللی برای وادار کردن اورتگا به آزادی زندانیان سیاسی، انحلال نیروهای شبه نظامی، بازگشت تبعیدیان و بررسی تخلفات مقامات است.

او گفت که اگر ایالات متحده و دیگر قدرت های جهانی اقدام نکنند، نیکاراگوئه به “شکست کامل” تبدیل خواهد شد.

در مرز نزدیک سواحل اقیانوس آرام کاستاریکا، کارلوس کاردوزا، 42 ساله تبعیدی نیکاراگوئه، به عنوان یک راننده کار می کند.

کاردوزا با اشاره به کسانی که در جریان سرکوب تظاهرات ضد اورتگا در سال 2018 کشته شدند که بیش از 300 کشته بر جای گذاشت، گفت: «درد و رنج بسیار زیاد است.

او گفت که پنج نفر از شش خواهر و برادرش نیز در کاستاریکا زندگی می کنند.

رامیرز که در کنار بوقلمون‌ها و مرغ‌ها در جاده‌ای خاکی در نزدیکی شهر اوپالا در شرق آن زندگی می‌کرد، گفت که او و خانواده‌اش برای تصاحب زمین‌هایشان برای ساخت یک کانال ماوراء اقیانوسی که توسط اورتگا حمایت می‌شد مبارزه کرده‌اند.

همسر رامیرز، میگدونیو لوپز، مجموعه خانه های چوبی با کف خاکی را «نیکاراگوئه کوچک» می نامد.

هیچ کدام از آن ها قرار نبود دائمی باشد.

لوپز 55 ساله گفت: “وقتی نیکاراگوئه آزاد شود، برنامه بازگشت است.”

(گزارش توسط داینا بث سولومون؛ ویرایش توسط دیو گراهام و کریستین اشمولینگر)