جنگی پس از پایان جنگ

پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، عراق را در بن‌بست سیاسی و نظامی قرار داد و بر گروه‌ها و عناصر معاند نیز شوک شدیدی وارد کرد. در این میان، منافقین تنها گروهی که همه حیثیت و هستی خود را در گرو جنگ نهاده بودند، برای خروج از بن بست، توطئه‌ای که مأموریت اجرای آن را به عهده داشتند به مرحله اجرا درآوردند. آنها در تحلیل‌های درون گروهی خویش، امکان قبول آتش بس از سوی ایران را ناممکن دانسته و باور داشتند که جمهوری اسلامی، زمانی قطعنامه را می‌پذیرد که از جنبه‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد.

جنگ تحمیلی ۲۸۸۴ روز به طول انجامید و در هر یک از سال‌ها ماهیت دشمن تغییر می‌کرد. ما توانستیم در برخی از کارها پیروزی و فتوحات بزرگی همچون والفجر ۸ و کربلای ۵ را رقم بزنیم و در سال پایانی جنگ نیز با انجام عملیات والفجر ۱۰ حلبچه را آزاد کردیم. اما یکی از تفاوت‌هایی که سال ۶۷ با دیگر سال‌ها دارد این است که آمریکا با ایران مستقیم وارد حمله شد و عراق نیز یگان‌های خود را به شدت تجهیز کرد. به گونه‌ای که پس از پذیرش قطعنامه ۵۶۸ عراق تصمیم مجدد گرفت تا به ایران حمله کند تا به این وسیله بتواند با تسخیر اهواز و خرمشهر با ایران وارد معامله شود و آنچه را که می‌خواهد بگیرد اما اگر مقاومت و ایستادگی رزمندگان نبود قطعا ما نمی‌توانستیم با دشمن مقابله کنیم.

عراق در روز یکم مرداد ماه سال ۶۷ لحظه به لحظه پیشروی می‌کرد و خطوطش تغییر می‌کرد به گونه‌ای که میان برخی از گردان‌های ایرانی که حدود ۱۰ کیلومتر فاصله بود گاهی شاهد حضور دشمن در فاصله دو گردان بودیم و مدام وضعیت دشمن تغییر می‌کرد. در آن شرایط رزمندگان ایرانی به دنبال این بودند که مرزهای خود را تامین کنند که در صورت آتش بس دشمن نتواند وارد معامل با ایران شود.

بر همین اساس بود که روز اول مرداد ماه سال ۱۳۶۷ دشمن بسیار قوی از سمت اهواز در حال پیشروی بود و تمام امکانات خود را به کار گرفته بود تا جاده اهواز- خرمشهر را بگیرد. بدون شک اگر تیزهوشی و رشادت فرماندهان و رزمندگان نبود، قطعا سرنوشت جنگ تحمیلی به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. عراق از اول تا هشتم مردادماه سه مرحله عملیات انجام داد که رزمندگان ایرانی با قاطعیت به آن پاسخ دادند. این عملیات به نام «دفاع سراسری» یا «الغدیر» شناخته می‌شود.

در محورهای عملیات رزمندگانی از لشکر ۱۰ سیدالشهدا، لشکر ۲۵ کربلا، لشکر ۴۱ ثارالله و بخشی از لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) حضور داشتند.

۵۸۵۸