تحلیل- اپوزیسیون ونزوئلا از پیروزی در سنگر حزب حاکم امید به دست می آورد

سرجیو گاریدو، رهبر اپوزیسیون، یک پیروزی شگفت‌انگیز به دست آورد https://www.reuters.com/world/americas/venezuelas-barinas-state-birthplace-chavez-begins-re-run-governor-vote-2022-01-09 در تکرار انتخابات فرمانداری در ایالت باریناس – زادگاه هوگو چاوز، رهبر سابق سوسیالیست ونزوئلا – با 55 درصد آرا، معاون رئیس جمهور سابق و وزیر امور خارجه خورخه آریازا را شکست داد که 41.2 درصد از آرا را به دست آورد.

تعداد کل رای دهندگان ثبت نام شده در باریناس، ایالتی با حدود یک میلیون نفر جمعیت، از 278666 نفر در ماه نوامبر به 311595 نفر در روز یکشنبه افزایش یافت، که این افزایش عمدتاً به سازمان های مردمی توسط مخالفان نسبت داده می شود.

به گفته تحلیلگران، این رای اولین باری است که حزب حاکم سوسیالیست ونزوئلا قدرت را به یک نامزد مخالف در باریناس واگذار می کند و نشانه ای از فرسایش در حمایت و افزایش رای ممتنع در میان رای دهندگان معمول آن است.

پیروزی اپوزیسیون مورد ستایش ایالات متحده قرار گرفت، زیرا از زمان اعلام تقلبی بودن انتخاب مجدد نیکلاس مادورو، رئیس جمهور این کشور در تلاش است تا در برابر رئیس جمهور نیکلاس مادورو به شدت مورد توجه قرار گیرد.

برایان نیکولز، دستیار وزیر امور خارجه آمریکا در امور نیمکره غربی در توییتر نوشت: «رد صلاحیت نامزدهای مخالف، سانسور رسانه‌ها، ارعاب رأی‌دهندگان و دیگر تاکتیک‌های اقتدارگرایانه نمی‌تواند اراده رأی‌دهندگان ونزوئلا را زیر سوال ببرد».

در حالی که این نتیجه باعث می شود که حزب حاکم کنترل اکثر فرمانداری ها را در اختیار بگیرد، اما نشان دهنده یک پیروزی نمادین برای اپوزیسیون است که اکنون کنترل چهار فرمانداری از 23 فرمانداری کشور را در اختیار دارد، همان تعداد در سال 2017.

اپوزیسیون برای اینکه شانسی برای تکرار گسترده‌تر پیروزی یکشنبه داشته باشد، باید دوباره تمرکز خود را بر کسب قدرت در صندوق‌های رای پس از سال‌ها تحریم متمرکز کند، رهبری خود را در سراسر کشور متحد کند و برای انتخابات ریاست‌جمهوری آتی در سال 2024 آماده شود، که به عنوان راهی برای خروج از آن تلقی می‌شود. به گفته تحلیلگران، بن بست سیاسی طولانی ونزوئلا.

جان ماگدالنو، دانشمند علوم سیاسی و مدیر موسسه مشاوره محلی پولیتی، گفت: «وقتی منطقه ای ناراحت است، راهی برای هدایت این ناراحتی پیدا می کند. باریناس نمونه ای از بازسازی (توسط مخالفان) بود. گاریدو در نهایت مورد حمایت چندین احزاب سیاسی قرار گرفت.

سرخوردگی

بسیاری از مردم ونزوئلا در بحبوحه رکود اقتصادی طولانی مدت و تورم شدید در کشور، عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) از سیاست سرخورده شده اند. حداقل پنج میلیون شهروند به دلیل بحران مهاجرت کرده اند.

استراتژی اپوزیسیون در سال های اخیر فراز و نشیب هایی را تجربه کرده است. این کشور از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری 2018 و انتخابات پارلمانی 2020 ونزوئلا خودداری کرد و استدلال کرد که رای عادلانه به دلیل دخالت مادورو غیرممکن است.

اما در سال 2021، پس از اینکه تحریم‌های آمریکا هیچ پیشرفتی در تضمین برکناری مادورو نداشت، احزاب مخالف تصمیم گرفتند تاس بر روی صندوق بیندازند.

پس از نمایش ضعیف در انتخابات منطقه ای نوامبر که در آن سوسیالیست های حاکم 19 ایالت از 23 ایالت را به دست آوردند، اپوزیسیون اعلام کرد که قصد بازسازی را دارد و رهبر آن خوان گوایدو روز دوشنبه گفت که وحدت را در اولویت قرار می دهد.

گوایدو به خبرنگاران در کاراکاس گفت: «ما باید کاری را که در گذشته به خوبی انجام داده‌ایم انجام دهیم: سازماندهی، بسیج و ارسال پیام‌های روشن به شهروندان».

رای باریناس پس از رد صلاحیت نامزد اولیه اپوزیسیون پس از دستور بازرس کل کشور مبنی بر اینکه وی تحت بازجویی قرار دارد و از نامزدی رد صلاحیت شده است، تحت دستور دادگاه عالی تکرار شد.

گوایدو گفت: «این وضعیت باید برای رویارویی با چالش پیش رو خدمت کند: اتحاد مجدد و تقویت آلترناتیو دموکراتیک،» و افزود که هدف اپوزیسیون دستیابی به اجماع در مورد اینکه آیا به دنبال رأی فراخوان علیه مادورو است یا خیر.

گاریدو پس از ادای سوگند به عنوان فرماندار، گفت که ونزوئلایی ها متوجه شده بودند که اگر باریناس موفق به رای دادن به سوسیالیست ها شده بود: “چرا بقیه مردم ونزوئلا نمی توانستند؟”

تحلیلگران گفتند که از دست دادن استانداری همچنین نشانه تنش های داخلی در حزب حاکم است و سوالاتی را در مورد عملکرد رهبران منطقه ای مرتبط با این حزب ایجاد می کند.

فلیکس سیجاس، مدیر مشاوره دلفوس، گفت: «زمینه‌هایی وجود دارد که «چاویزمو» در حال از دست دادن آن‌ها است و حزب آن را می‌داند، بنابراین از سال 2015 استراتژی ماندن در قدرت را به عنوان یک اقلیت به کار گرفته است.

(گزارش توسط Deisy Buitrago در Barinas؛ Vivian Sequera و Mayela Armas در Caracas؛ ویرایش توسط Richard Pullin)