تاریخچه مداخله ژاپن در بازارهای ارز توسط رویترز

توکیو (رویترز) – در پی تصمیم بانک مرکزی برای حفظ نرخ های بهره فوق العاده پایین که باعث کاهش ارزش پول شده است، ژاپن روز پنجشنبه برای اولین بار از سال 1998 در بازار ارز مداخله کرد تا ین ضربه خورده را تقویت کند.

بیش از یک دهه از مداخله مستقیم ژاپن در بازار ارز و بیش از دو دهه از مداخله برای حمایت از ارز خود می گذرد که آخرین بار در طول بحران مالی آسیا از سال 1997 تا 1998 انجام داد.

در اینجا جدول زمانی حرکت های انتخاب شده در بازارهای ارز توسط بانک ژاپن (BOJ) آمده است.

22 سپتامبر 2022 – ماساتو کاندا، دیپلمات ارشد ارزی ژاپن گفت که دولت ژاپن در بازار ارز مداخله کرد تا دلار به ین بفروشد تا از سقوط شدید اخیر پول ژاپن جلوگیری کند. این مداخله به دنبال تصمیم بانک مرکزی ژاپن مبنی بر حفظ نرخ های بهره بسیار پایین صورت گرفت.

7 سپتامبر 2022 – هیروکازو ماتسونو، سخنگوی ارشد دولت، نسبت به حرکت های “سریع و یک طرفه” که پس از تضعیف ین به بیش از 143 در هر دلار در بازار ارز مشاهده می شود، ابراز نگرانی کرد. او می گوید که اگر چنین تحرکاتی ادامه یابد، دولت مایل است “گام های ضروری” را بردارد. این قوی ترین در یک سری از این گونه اظهار نظرهای رسمی است که در طی چندین ماه انجام شده است.

10 ژوئن 2022 – دولت و بانک مرکزی ژاپن بیانیه مشترک نادری صادر کردند و گفتند که نگران کاهش شدید اخیر ین پس از تضعیف آن از مرز 134 در هر دلار هستند.

آگوست و اکتبر – 2011 – ژاپن برای محدود کردن دستاوردهایی که مقامات نگرانند بهبودی پس از رکود اقتصادی ناشی از زلزله و سونامی عظیم در 11 مارس 2011 را از مسیر خارج کند، مداخله می‌کند.

18 مارس 2011 – گروه هفت (G7) به طور مشترک برای جلوگیری از قدرت ین مداخله کردند، زمانی که ارزش ارز پس از زلزله به بالاترین حد خود رسید و این گمانه زنی بود که شرکت های ژاپنی دارایی های خارجی را به کشور بازگردانند تا هزینه بازسازی را پرداخت کنند.

15 سپتامبر 2010 – ژاپن برای اولین بار در شش سال گذشته در بازار ارز مداخله کرد و پس از اینکه دلار به 82.87 ین به پایین ترین حد خود در 15 سال گذشته رسید، ین را فروخت تا از رشد ارز جلوگیری کند.

مارس 2004 – پس از اینکه ژاپن 35 تریلیون ین یا بیش از 300 میلیارد دلار برای مداخله هزینه کرد، کمپین 15 ماهه برای مهار افزایش ین به پایان رسید.

مه-ژوئن، 2002 – BOJ برای فروش ین مداخله کرد، که اغلب توسط فدرال رزرو ایالات متحده و بانک مرکزی اروپا (ECB) حمایت می شود. ین به افزایش خود ادامه می دهد.

سپتامبر 2001 – BOJ پس از حملات 11 سپتامبر در ایالات متحده برای فروش ین مداخله کرد. بانک مرکزی اروپا و فدرال رزرو نیویورک هر دو به نمایندگی از BOJ فعالیت می کنند.

ژانویه 1999 تا آوریل 2000 – BOJ حداقل 18 بار ین را می فروشد، از جمله یک بار از طریق فدرال رزرو و یک بار از طریق بانک مرکزی اروپا، به دلیل نگرانی هایی که قدرت ارز باعث خفه شدن بهبود اقتصادی می شود. ین به تقویت خود ادامه می دهد.

1997 – 1998 – بحران مالی آسیا شاهد تضعیف ین بود و در اوت 1998 به نزدیک به 148 در هر دلار رسید، حتی پس از پیوستن مقامات ایالات متحده به BOJ برای خرید ین.

آوریل 1994 – آگوست 1995 – دلار در برابر مارک آلمان به پایین ترین حد خود و در برابر ین به پایین ترین سطح پس از جنگ رسید. ایالات متحده به طور مکرر، اغلب با بانک های مرکزی ژاپن و اروپا، برای حمایت از دلار مداخله می کند.

1993 – BOJ در طول سال ین را می فروشد تا قدرت خود را کاهش دهد.

1991 – 1992 – BOJ برای حمایت از ین مداخله کرد و دلار آمریکا را فروخت.

1988 – در 4 ژانویه، دلار در تجارت توکیو به 120.45 ین سقوط کرد که در آن زمان پایین ترین سطح پس از جنگ جهانی دوم بود. BOJ برای خرید دلار و فروش ین دخالت می کند.

1987 – در فوریه، شش کشور از G7 توافقنامه لوور را امضا کردند که هدف آن تثبیت ارزها و توقف کاهش گسترده دلار است.

1985 – گروه پنج کشور صنعتی، سلف G7، توافق پلازا را امضا کردند که در آن توافق کردند که ارزش دلار بیش از حد ارزش گذاری شده است و برای تضعیف آن حرکت خواهند کرد.

1973 – مقامات پولی ژاپن تصمیم گرفتند اجازه دهند ین آزادانه در برابر دلار آمریکا شناور شود.