به دور تازه دردسرها خوش آمدید!

چه پرسپولیس که بعد از برگزاری بازی‌های 15 هفته نخست در صدر جدول ایستاد و چه تعقیب‌کنندگان نزدیکش هرگز به طور مستمر ندرخشیدند و سایر تیم‌های لیگ هم در آن هفته‌ها چیزی فراتر از معمول را ارائه ندادند و تخم دوزرده نکرده‌اند. چون در نیم فصل دوم همیشه ترس از سقوط و پرهیز از ریسک بیشتر می‌شود و به تبع آن بازی‌ها فزون‌تر از پیش بر عنصر احتیاط متکی می‌گردد، بدیهی است که اگر کیفیت فنی این نیم فصل به سطحی پایین‌تر از نیم فصل اول نرسد، ارتقایی را هم شاهد نخواهیم بود. به لحاظ تشکیلاتی و کارهای اجرایی هم لابد تحولی شکل نخواهد گرفت. از یکسو هم سرمای شدید زمستانی و آلودگی هوا بر بسیاری از استان‌ها غالب شده است و از جانب دیگر فدراسیون و سازمان لیگ حتی در امور بدوی و اولیه‌ای مثل فراهم آوردن امکانات سخت‌افزاری و کمک‌رسانی موثر به باشگاه‌ها برای نحوه چینش داوران برای مسابقات هر هفته مشکل دارند و همین مسائل بسیاری از ناهنجاری‌های اداری و لغزش در امور اجرایی رقابت‌ها را به تیم‌های حاضر در لیگ تحمیل و اعصاب آنها را پیوسته تخدیر می‌کند. به اینها اضافه کنید حاشیه‌های فراوان لیگ را و پریدن این به آن و بی‌حرمتی بازیکنان به داوران و عدم پایبندی مدیران باشگاه‌ها به تعهدات مختلف‌شان و البته دیرکرد در پرداخت دستمزد اعضای باشگاه‌ها را که سبب می‌شود سنگ روی سنگ بند نشود و همه چیز با ناآرامی گره بخورد و ابروها درهم شود و حوصله‌ها و شکیبایی‌ها کم و کمتر گردد.

مجموعه عوامل فوق ورود به نیم فصل دوم لیگ بیست و دوم را به جای این که نشانه‌ای از فرخندگی و همراه با امید و نوید جلوه بدهد، به ورود به عصری دیگر از برخورد و چالش و گلایه و بدرفتاری‌ها شبیه می‌سازد. به چنین چیزی نمی‌توان خوشامد گفت اما اگر قرار باشد بر اساس رسم و رسوم معمول به استقبال نیم فصل دوم برویم و نگاه مثبتی داشته باشیم و نیمه پر لیوان را ببینیم و البته واقع‌بینی خود را نیز حفظ کنیم، مجبوریم بگوییم؛ «به دور تازه‌ای از دردسرها خوش آمدید!»

بیشتر بخوانید:

۲۵۱۲۵۴