بارزانی چشم به صندلی ریاست جمهوری عراق دوخته است؟

میدل ایست نیوز اعلام کرد، “«مسعود بارزانی»، رئیس حزب دموکرات کردستان در تلاش برای نامزد کردن «فواد حسین»، مدیر دفتر پیشین خود و وزیر امور خارجه فعلی عراق، «هوشیار زیباری»، وزیر امور خارجه و دارایی پیشین و نیز دایی خود و یا «عدنان المفتی»، رئیس اسبق پارلمان اقلیم کردستان برای پست ریاست جمهوری عراق است؛ تصمیمی که محافل سیاسی عراق آن را «توهین به جایگاه ریاست جمهوری» می‌دانند.

بارزانی که در راس الیگارشی حاکم بر اقلیم کردستان عراق قرار دارد به دلیل فساد و مشکلات متعدد معیشتی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در اقلیم با انتقاد گستره افکار عمومی رو به رو است و پرونده مهاجرت هزاران عراقی به اروپا که اکثر آنها از اهالی اقلیم است، این روزها جنجال زیادی به پا کرده و پرده از مشکلات متعدد معیشتی و اقتصادی و اجتماعی این منطقه برداشته است، «نیچروان بارزانی»، رئیس اقلیم کردستان، برادرزاده وی و «مسرور بارزانی»، نخست‌وزیر اقلیم پسر وی است و مسعود بارزانی اکنون به دنبال آن است که یکی از سه نامزد نزدیک به خود، یعنی «هوشیار زیباری»،«فواد حسین» و «عدنان المفتی»، رئیس اسبق پارلمان اقلیم کردستان را بر کرسی ریاست جمهوری عراق بنشاند.

پارلمان عراق در ۲۱ سپتامبر سال ۲۰۱۶ میلادی در یک جلسه محرمانه پس از استیضاح زیباری به اتهام فساد و سوء مدیریت، وی را از وزارت دارایی برکنار کرد.

در همین رابطه، یک منبع آگاه کُرد به العرب گفت: بارزانی خود در اقلیم کردستان خود را بالاتر از قانون می‌داند و اکنون می‌خواهد در عراق خود را در جایگاهی فراتر از قانون قرار دهد.

در این میان، مسعود بارزانی در تلاش است تا از منازعات درونی حزب اتحادیه میهنی کردستان به عنوان شریک سنتی حزب دموکرات بهره‌برداری کرده و معرفی نامزد ریاست جمهوری آتی عراق را به خود اختصاص دهد، این در حالی است که پیش از این، عُرف چنین بوده است که معرفی نامزد ریاست جمهوری از آن اتحادیه میهنی باشد و در مقابل حزب دموکرات ریاست اقلیم کردستان را برعهده داشته باشد و شیعیان نخست‌وزیری و اهل سنت ریاست پارلمان را عهده‌دار شوند.

در همین ارتباط، بارزانی اقدام به گسیل «حمید دربندی»، مدیر دفتر خود به بغداد برای ارائه فهرست نامزدهای ریاست جمهوری کرد، در حالی که عُرف حاکم تا پیش از این اینگونه بوده این موضوع در رایزنی رهبران سیاسی مطرح شود و نه اینکه توسط مدیر دفتر این امر به سایر گروه‌ها دیکته شود.

اما باید گفت که هنوز شانس «برهم صالح» برای نشستن دوباره بر کرسی ریاست جمهوری قوی است چرا که وی علاوه بر آنکه مورد اعتماد نمایندگان مستقل است، رابطه قوی با «مصطفی الکاظمی»، نخست‌وزیر پیشبرد امور کنونی دارد و با رویکردهای ضدفساد و سهم‌خواهی خود مورد حمایت دیگر گروه‌ها و نامزدها نیز قرار دارد.

اما رویکرد مسعود در نادیده گرفتن دو حزب کُردی دیگر و تلاش برای حذف برهم صالح از کرسی ریاست که مورد حمایت گروه‌های قابل توجهی قرار دارد، می‌تواند در پارلمان و کسب دو سوم آرای نمایندگان، وی را با مشکل مواجه سازد همچنین این رویکرد بارزانی در معرفی نامزدهای مذکور به معنای آن است که مبارزه با فساد در عراق راه درازی در پیش دارد.

ناظران معتقدند که بارزانی نتوانسته یا نخواسته تحولات کنونی عراق را درک کند که انتخابات اخیر به روشنی پرده از آن برداشت به ویژه که قاطبه مردم از احزاب سیاسی حاکم به دلیل فساد موجود رویگردان شده‌اند و میزان مشارکت پایین در انتخابات موید این مطلب است؛ اما گویی بارزانی در عالم دیگر و به دور از واقعیت‌ها سیر می‌کند و همچنان به دنبال مهره‌چینی در مناصب حساس اقلیم و دولت فدرال است.”

23 312