از سوی دیگر، یکی از جدی ترین تبعات سیاسی- اقتصادی این جنگ برای ایران،در حاشیه قرار گرفتن برجام و کند شدن تلاشها برای به سرانجام رسیدن این توافق بین المللی بوده است؛ به ویژه که نفع روسیه نیز در این است که در جریان جنگ و افزایش تحریمهای بین المللی علیه این کشور، مشکلات ایران با جامعه جهانی و تحریمهای اقتصادی برطرف نشود و ایران به بازار تأمین کنندگان انرژی جهان باز نگردد. این مسأله البته تنها جنبه سیاسی ندارد و به واسطه تداوم تحریمها و فشار بر اقتصاد و معیشت مردم ایران، دارای آثار عمیق اقتصادی و امنیتی نیز هست.
کاهش صادرات مواد غذایی به ویژه گندم، دانههای روغنی و خوراک دام و طیور، از سوی روسیه و اوکراین نیز به بحران گرانی مواد غذایی و کاهش قدرت خرید مردم در عرصه منطقه ای دامن زده است و تأثیرات آن در بازار ایران نیز به وضوح مشاهده می شود. بر این اساس به نظر می رسد بر خلاف کشورهای اروپایی و آمریکا، منافع جمهوری اسلامی ایران در پایان جنگ اوکراین و خروج آبرومندانه روسیه از این مهلکه است.
در این راستا، در شرایط کنونی که جمهوری اسلامی ایران به دلیل مشکلات داخلی و بین المللی، بصورت مستقل از امکان میانجیگری برای پایان دادن به این جنگ برخوردار نیست، می تواند با جلب نظر مقامات کرملین و در همراهی با چین و بلاروس ائتلافی برای پایان دادن به جنگ اوکراین تشکیل دهد و کشورهای اروپایی و آمریکا را از تلاش برای تداوم این جنگ بازدارد. اتخاذ رویکرد محتاطانه در روابط نظامی با روسیه و پرهیز از تحریک اوکراین و کشورهای اروپایی در جنگی که از هیچ زاویه ای به نفع ایران نیست، از دیگر سیاستهایی است که دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید در هماهنگی با سایر نهادهای فعال در عرصه سیاست خارجی به دنبال آن باشد و کشور را از قرار گرفتن در معرض فشارها و تحریمهای گسترده تر و به محاق رفتن بیشتر برجام حفظ کند.
23302
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰