این روزها او دیگر در تلویزیون ایران جایی ندارد. به دلایلی که در حوصله این بحث و در حوصله من و شما و احتمالا در حوصله عمو پورنگ نازنین هم نمیگنجد، این مرد این روزها دانشگاه تربیت کودک خود را از ساختمان جامجم به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی منتقل کرده و همچنان مشغول همان رسالتی است که صحبتش شد. آموزش دادن. او این روزها به کودکان از قاب اینستاگرام میآموزد که فرزند باید در خدمت والدینش باشد. تلاش او برای نگهداری از مادرش فرصتی است برای آموزش بدیهیترین نکات اخلاقی به نسلی که احتمالا بیشترین شکاف تاریخی و نسلی با والدین را تجربه میکند. اینکه باید از مادرت مراقبت کنی، هوایش را داشته باشی و با او همیشه درست صحبت کنی.
این روزها در مواجهه با زندگی کاملا متفاوت روزمره با زمان کودکیهایمان و در مواجهه با بیپرواترین نسل تاریخ، هنوز عموپورنگها سنگر آموزش دادن، امید بستن و جنگیدن برای تربیت نسلهای بعدی را رها نکردهاند. آن رسالت شخصی که صحبتش بود اینجا خود را نمایان میکند. عمو پورنگ میتواند بساط برنامه شخصی و برند خودش را بردارد و هر جای این کره خاکی که دلش خواست پهن کند. او میتواند در هر جایی از این دنیا و در هر پلتفرمی که دلش خواست برنامهاش را اجرا کند و درآمدی رویایی و نجومی را به دست بیاورد.
با این همه او انتخاب کرده که داخل مرزهای کشورش و از طریق شبکههای اجتماعی با کودکان سرزمینش ارتباط بگیرد و به آنها لبخند، حال خوش و از همه مهمتر اخلاق را هدیه کند. اینکه او میتواند اینگونه از برند خودش برای انتشار دادن محتوایی فرهنگساز استفاده کند اهمیتی ورای حد تصور ما دارد. اینکه او میتواند با یک حساب کاربری ساده در فضای مجازی بازدیدی بیش از برنامههای روزمره کودک و نوجوان تلویزیون داشته باشد حاصل اعتمادی است که از مخاطبان خود کسب کرده. اعتمادی که حاصل سه دهه خاطره و فرهنگسازی برای چندین نسل پی در پی است. نمیتوان و نباید ارزش و اهمیت کار بزرگی که میکند را نادیده گرفت. باید دیگران را هم تشویق کرد که همین سلوک را در پیش بگیرند.
23302
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰