اما و اگرهای بازسازی تئاتر شهر

به گزارش ایسنا، نخستین بار که مساله مجموعه تئاتر شهر مطرح شد، سال ۸۶ بود و اتفاقی که در این زمینه افتاد، همچنان به عنوان یکی از فجایع تئاتری یاد می‌شود.

در آن مقطع نه تنها بخش مهمی از مشکلات فنی مجموعه تئاتر شهر حل نشد، بلکه مسائل دیگری هم بر مشکلات قبلی اضافه شد که ساده‌ترینش تغییراتی در شکل ظاهری مجموعه بود تا جایی که فریاد اعتراض هنرمندی مانند بهرام بیضایی که معمولا در این گونه موارد، سکوت می‌کرد هم بلند شد که تئاتر شهر شبیه چلوکبابی‌ها شده است! بدین ترتیب خانواده تئاتر، خاطره ناخوشایندی از عنوان بازسازی پیدا کرد. 

در این سال‌ها هم در مقاطع گوناگون صحبت بازسازی به میان آمده و در چند ماه اخیر نیز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید داشته که فضای بیرونی این مجموعه باید سر و سامانی پیدا کند.

حل کردن مشکلات فضای بیرونی مجموعه البته مساله‌ای است که تنها به وزارت ارشاد مربوط نمی‌شود و لازم است نهادهای دیگری مانند شهرداری، سازمان میراث فرهنگی و نیروی انتظامی و … هم در این زمینه همراهی لازم را داشته باشند. ضمن اینکه چگونگی این اتفاق هم یکی از دغدغه‌های مهم هنرمندان درباره تئاتر شهر است.

در تمام این سال‌ها بارها جامعه تئاتری گله کرده‌ که وضعیت محیط پیرامون تئاتر شهر به هیچ عنوان در شان این مجموعه نیست. فضای نازیبا و ناامن و البته غیر فرهنگی که هیچ تناسبی با هویت تئاتر شهر ندارد، سبب شده آنان بارها در این باره هشدار بدهند و البته مسئولان هنری هم هرچند با جامعه هنری موافق هستند، هنوز اقدام عملیاتی برای بهبود این وضعیت انجام نداده‌اند.

از دیگرسو فقط فضای بیرونی مجموعه مطرح نیست که فضای درونی این مجموعه نیز نیازمند اصلاحاتی جدی است.

شکافته شدن بخشی از سقف راهروها، مشکلات سیستم لوله‌کشی‌ها که عموما در فصل بارش سبب آب گرفتگی در راهروها می‌شود، وضعیت ناخوشایند سرویس‌های بهداشتی، برطرف نشدن نقاط کور سالن‌هایی مانند تالار اصلی، وضعیت نامطلوب آکوستیک و … تنها بخشی از این مشکلات است.

به تازگی هم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازدید از مجموعه تئاتر شهر تاکید داشته که هم باید حریم بیرونی مجموعه تئاتر شهر مشخص شود و هم تعمیرات داخلی آن در دستور کار قرار بگیرد.

او عنوان کرده که می‌کوشد برای تعمیرات داخلی تئاتر شهر، اعتباری خارج از اعتبارات وزارتخانه جذب کند و این نکته مهمی است که تاکنون اجرایی نشده است.

از آنجاکه مجموعه تئاتر شهر جزو فهرست میراث ملی است، بخشی از تعمیرات آن نیازمند بودجه‌ای فراتر از بودجه‌های روتین تعمیراتی است.

بخشی از تعمیرات تئاتر شهر نیازمند بودجه‌ مرمت است، بودجه‌ای که عموما در وزارت میراث فرهنگی تعریف می‌شود ولی از آنجاکه مجموعه تئاتر شهر زیر پوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، میراث فرهنگی به لحاظ قانونی نمی‌تواند بودجه مرمت را خارج از مجموعه خود تعریف کند و این همان گره کوری است که گفته می شود ،مرمت تئاتر شهر را با مانعی جدی مواجه کرده است.

وزیر ارشاد همچنین در تازه‌ترین توئییت خود تاکید داشته که انشالله به زودی با تعیین تکلیف حریم این مجموعه فرهنگی هنری یکی از خواسته‌های هنرمندان و پیشکسوتان هنری در این زمینه محقق شود.

با این همه و برغم مشکلات و موانع غیرقابل انکاری که در بازسازی تئاتر شهر وجود دارد، نمی‌توان از نظر دور داشت که انجام این امور قطعا و قطعا و قطعا نیازمند کار کارشناسی و مشورت با متخصصان و اهل فنی است که دلسوز مجموعه باشند و مانند گذشتگان، منافع شخصی خود را در اولویت قرار ندهند. بنابراین صرفا با عملی کردن پروژه بازسازی نمی‌توان رضایت جامعه هنری را جلب کرد. این همان اشتباهی است که هر بار در بازسازی تئاتر شهر اتفاق افتاده و عجیب است که همچنان هم مورد کم‌توجهی و همین بی‌اعتنایی سبب شده هر بار که عبارت بازسازی تئاتر شهر در خبری مطرح شود، خانواده تاتر نگران شوند.

انتهای پیام