آخرین آرزوی مرحوم مهدوی دامغانی

او از شاگردان مبرز ادیب نیشابوری و در عداد بزرگانی چون جلال همایی ، فاضل تونی و استاد فروزانفر بود حدود سی سال پیش گفت وگویی با آن مرحوم داشتم که در کیهان فرهنگی سال ۱۳۷۱ منتشر شد.
در خلال سال‌هایی چند، گهگاه تلفنی صحبت داشتیم و ‌نامه هایی نیز از آن بزرگمرد به یادگار دارم که در فرصت مقتضی منتشر خواهد شد. نکته ای که اکنون لازم به گفتن است آخرین خواست ایشان در گفت وگوی تلفنی است که علی رغم تلاش اینجانب انجام‌نشد مرحوم احمد مهدوی دامغانی با بغض وگریه که صدایش از آن سوی مرزها هنوز در گوشم طنین دارد عاجزانه از مدیران آستان قدس درخواست‌ می کرد که قبری را که دهه ها پیش خریداری کرده است به او بدهند. چراکه آرزویش مردن‌ در ایران ‌و در جوار حضرت رضا «ع» دفن شدن بود. نکته ای که به وقوع نپیوست؛

درگذشت این شخصیت فرهمند که از اوتاد و اجله علما بود را به خانواده ارجمندش و اهالی علم و فرهنگ تسلیت می گویم خدایش رحمت کند.