حلقه طلایی قدرت که کشف آن از یک تابوت مفرغی در خوزستان، باستان‌شناسان را شگفت‌زده کرد، به همراه بانوی عیلامی ۴۲۰۰ ساله که دامن بر جام سیمین گسترانده، در کنار یک مجموعه کم‌تر دیده شده از تمدن عیلامی‌ها، در تختگاه هخامنشی‌ها به نمایش گذاشته شده است؛ نمایشگاه موقتی که کم‌تر از یک ماه دیگر در
برنامه مرمت آرامگاه کوروش بزرگ بیش از ۶ ماه است آغاز شده. کارشناس مرمت محوطه میراث جهانی پاسارگاد که مرمتِ این سازه سنگی هخامنشی را از دمای ۵۴ درجه تا منفی ۲۲ درجه سانتیگراد تجربه کرده است، می‌گوید: «تغییرات اقلیم، آسیب‌های زیادی را روی بلوک‌های سنگی آرامگاه کوروش به جا گذاشته است.» به جز این،
کعبه زرتشت به گواه باستان‌شناسان از معدود ساختمان‌های دوره هخامنشیان بوده که سالم باقی مانده است؛ ساختمانی مهم و مقدس که به تشخیص زمین‌شناسان اکنون در تهدید فرونشست است. سنگ‌های آن متخلخل و ترک‌ها عمیق‌تر شده است. مویینگی که در سنگ‌های کف کعبه زرتشت پدید آمده نه تنها زمین‌شناسان که اکنون باستان‌شناسان را هم نگران
رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با تاکید بر اینکه با نگاه علمی و کاوش‌های باستان‌شناسی می‌توان مردم را نسبت به موضوع کوروش هخامنشی آگاه کرد، گفت: کوروش امروز یا به دست منکران‌اش و یا به دست افراطیون افتاده است. درحالی‌که کوروش سرمایه‌ای برای انسجام ملی کشور است که نباید نادیده گرفته شود. به گزارش
آرامگاه کوروش کبیر در پاسارگاد، یکی از مرموزترین آثار دوره هخامنشیان است که توصیف‌های و روایت‌های گوناگونی از آن شده است. سازه‌ای که روزگاری به مسجد تبدیل شد و زمانی آن را «قبر مادر سیلمان» می‌نامیدند. هفتم آبان‌ماه در گاه‌شمار غیررسمی ایران روزی برای گرامی‌داشت کوروش دوم ملقب به کوروش بزرگ، بنیان‌گذار و نخستین پادشاه
«کوروش هخامنشی» در ۷ آبان ۵۳۹ پیش‌از میلاد بدون جنگ بر امپراطوری بابل فائق آمد و به همین علت این روز به عنوان بزرگداشت «کوروش» در تقویم کشورمان ثبت شده است، به نحوی که حکومت تمدنی کوروش به عنوان «هویت تاریخی ایران باستان» شناخته شده و «منشور کوروش» با اعتبار بین‌المللی نشان‌دهنده‌ی «فرهنگ و تمدن
تخت جمشید (پارسه) حدود ۴۵ سال پیش در چنین روزی (پنجم آبان‌ماه) با تلاش‌های شهریار عدل در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد؛ پایتخت تشریفاتی هخامنشی که بیش از ۹۰ سال پیش از زیر خاک بیرون آورده شد و کشف آن، هنوز کامل نشده است. به گزارش ایسنا، در سال ۱۹۲۴ میلادی (دهه ۳۰
یک کنشگر میراث فرهنگی با انتشار عکس‌هایی از آرامگاهی متعلق به دوره فراهخامنشی (بر پایه شواهد باستان‌شناختی) در فالونَک مرودشت در استان فارس، از وندالیسم و یادگارنویسی با سیمان در این گوردخمه، درحالی که دسترسی به آن بسیار دشوار است، اطلاع داد. به گزارش ایسنا، روستای فالونَک از بخش مرکزی شهرستان مَرودشت در استان فارس
رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری نتیجه مشاهده و بررسی اولیه از محدوده مترو «حافظیه» و محطوه باستانی «نقش رستم» را که در تهدید فرونشست است، اعلام کرد. مصطفی ده‌پهلوان در سفری یک‌روزه به همراه مشاور (نوروز رجبی) و معاون پژوهشی (ذات‌الله نیکزاد) این پژوهشگاه و همچنین رؤسای پژوهشکده‌های باستان‌شناسی (سجاد علی‌بیگی)، حفاظت و مرمت
یک کنشگر میراث فرهنگی ریزش بخشی از سقف آرامگاه اردشیر دوم هخامنشی در میراث جهانی پارسه یا همان تخت جمشید را گزارش کرد و گفت: این یادگار هخامنشیان با تهدیدی جدی روبه‌رو است. به گزارش ایسنا، بر سینه کوه مهر (رحمت) دو آرامگاه مشرف به محوطه تخت جمشید (پارسه) منسوب به اردشیر دوم (۴۰۴-۳۵۸ قبل
