سعید روشن

سقاخانه‌ها سال‌ها قبل، برای سیراب کردن تشنگان و در راه ماندگان، در کوچه پس کوچه‌ها، بازارها و حتی نزدیکی امامزاده‌ها ساخته شدند؛ بناهایی کوچک با سنگابی پر آب در گذشته و یکی دو شیرِ آب در دوره‌های معاصرتر و کاسه‌های فلزی زنجیر شده. تا این‌که به مرور این مکعب‌های چند متری و کوچک به نمادهایی

باقی مانده حصار ۵۰۰ ساله صفوی از یک سو و سه منار باقی مانده دروازه محمدیه در پایین دست بازار تهران و در محله مولوی از سوی دیگر، نماد کاملی از بی‌توجهی میراث فرهنگی و مدیریت شهری به این بخش از بافتِ تهران قدیم است. شاید بتوان تنها سهم توجه به باقی مانده‌های حصار صفوی