کیهان نوشت: هنگامی که مجاهدان افغانستانی با اشغالگران شوروی میجنگیدند، آمریکا (با کمک و همراهی انگلیس) سران بخشی از جنگجویان را که طالبان بعدی را تشکیل دادند، تحت حمایت گرفتند و آنها با وجود ادعای مسلمانی، به این تحتالحمایگی «نه» نگفتند.برخی از سر خاماندیشی و برخی به خاطر استخدام شدگی. بدنه هم که اغلب خبر
نکته قابل توجه اینجاست که تکلیف انگلیس مشخص و مبرهن است. سایمون شرکلیف، سفیر جدید انگلیس در ایران پیش از آنکه سابقه دیپلماتیک داشته باشد، یک مأمور امنیتی کارکشته است که سابقه مدیریت در بخش امنیت ملی وزارت امور خارجه بریتانیا را در کارنامه دارد. شرکلیف فارغالتحصیل دانشگاه کمبریج است که در یمن، نیجریه، افغانستان
این روزنامه نوشت:وضعیت افغانستان روز به روز بحرانیتر میشود و نتیجه این اوضاع نیز تشدید ناامنی، بیثباتی، کشتارها و آوارگی بیشتر مردم مظلوم این کشور است. بر اساس گزارشها هنوز کفه ترازو به نفع شبه نظامیان طالبان سنگینی میکند و ارتش افغانستان قادر نیست وضعیت میدانی را به نفع خود تغییر دهد. تامین امنیت عزاداری
کم نیستند رسانههایی که بطور مستقیم و یا غیرمستقیم از بودجه و امکانات عمومی کشور تغذیه میکنند اما آب به آسیاب دشمن ریخته و خروجی آنها عملاً بسامد همان عملیات رسانهای و تبلیغاتی دشمن است. مرزبندی ارتباطی و محتوایی رسانههای داخلی با رسانههای متخاصم یک اصل بدیهی است. اما این اصل بدیهی نه تنها مثالهای
این مبالغ عبارتند از: – طرح آبیاری تحت فشار و نوین ۱۰۰ میلیون یورو– آبخیزداری و آبخوانداری ۱۰۰ میلیون یورو– مقابله با اثرات مخرب ریزگردها ۲۰ میلیون یورو– تجهیزات آزمایشگاهی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تا سقف ۳۰ میلیون یورو– طرحهای نوآورانه جهاد دانشگاهی تا سقف ۱۵ میلیون