دعا و زیارت

مناجات، دعای ابوحمزه ثمالی و دعای سحر بسیار ویژه هستند که حالا بعداً خود مراتب ادعیه را هم خواهیم گفت. اینجاست که کلام آن بزرگوار حضرت امام (ره) که به نقل از استاد بزرگوارش مرحوم آقای شاه آبادی نقل می‌کردند و شیخ استاد ما هم مرحوم آیت الله حق شناس (ره) ایشان هم از مرحوم

خدایا از تو می خواهم به همه انواع نعمتت که دعاهایم را اجابت کنی چنانچه وعده فرمودی …( بخشی از دعای روز پنجم ) بی پناهانیم یا رب، اشتباه ما ببخشاشک ما را بنگر روی سیاه ما ببخش پرونده خبرآنلاین در روز پنجم ماه مبارک رمضان را با چند روایت رمضانی از پیامبر(ص) و اهل

«اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ نُورِکَ بِأَنْوَرِهِ وَکُلُّ نُورِکَ نَیِّرٌ، اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِنُورِکَ کُلِّهِ». در این فراز از دعای سحر چند مسئله مطرح است؛ اول اینکه نور به چه معنا است؟ مسئله دوم این است که نور خدا و نوری که به حق‌تعالی اضافه پیدا می‌کند به چه معنا است؟مسئله سوم این است که آن مرتبه

آنان‌که محتاج‌اند باید به‌جدّ از خدا بخواهند و اگر نتوانستند به منزله کاهلی گدا تلقی می‌شود. در واقع استفاده بهینه از درخواست نوعی آمادگی برای پذیرش دعاست و معنای آن این است که اگر می‌خواهی دعایت پذیرفته شود باید آمادگی و ظرفیت خویش را بالا ببری، آن‌وقت خواهی دید که دعایت هم اجابت می‌شود. به

یک سخن درباره ماهیت نور است و سخن دوم درباره نور الهی و سخن سوم این است که شخصی که از خداوند درخواست نور می‌کند به چه معناست و مطلوب او کدام است. نور مفهومی است که برای همه ما روشن است و معمولا حکما نور را اینگونه تفسیر می‌کنند: حقیقتی که خود آشکار است

«هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ»؛ اگر تمام رسالت انبیا را در متحقق کردن توحید خلاصه کنیم گزاف نگفته‌ایم. همچنین گزاف نیست چنانچه نتیجه درک صحیح از توحید را در دعا خلاصه کنیم زیرا کسی واقعا دعا می‌کند که ارتباط با خدا را درک کرده باشد

وَاَعْلَمُ اَنَّکَ لِلرّاجی بِمَوْضِعِ اِجابَه وَلِلْمَلْهوُفینَ بِمَرْصَدِ اِغاثَه / به خوبی می دانم که تو برای قبول کردن انسان امیدوار آماده‌ای و برای فریادرسی اندوهگینان آماده فریادرسی هستی ( بخشی از دعای ابوحمزه) تحفه خبرآنلاین در روز ششم ماه مبارک رمضان را با دو روایت رمضانی از بیان امام موسی صدر و آیت الله مجتبی تهرانی سپری

خدایا من همه راه‌های مقاصد را به سوی تو باز می بینم و چشمه‌های امید را به‌سویت سرشار می یابم، درهای دعا به‌سوی تو برای فریادکنندگان باز است… ( فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی) گزارش  خبرآنلاین در روز چهارم ماه مبارک رمضان را با دو روایت رمضانی از آیت الله مجتبی تهرانی و امام موسی صدر

زبان دعا یک زبان خاص است، البته نه از این حیث که مخاطب آن با مخاطبین معمولی متفاوت است. در این زمینه بحثی نیست و انسان با خدا راز و نیاز می‌کند و در مکالمه‌های دیگر، انسان با انسان سخن می‌گوید اما در عین حال یک تفاوت جدی دیگر نیز در اینجا وجود دارد و آن

ابوحمزه، روایت شب نشینی دلشکسته هاست. درمانده ها. جامانده ها. سرافکنده ها….  ابوحمزه، مناجاتی ست جوشیده از قلب نازنین امام سجاد(درود خدا بر او) که در همه سحرهای مبارک رمضانی زمزمه می کرده است. ابوحمزه، روایت غریبی همین امروز انسانی ست که در جست وجوی حقیقتی ست برای دردهای آشکار و پنهان وجودش… | چند بیت