ایرج گلسرخی گفت من می‌گویم کارگردانی و باید کارت را بکنی

نرگس کیانی: بهزاد فراهانی در کنار درخششی مدام در عرصه بازیگری، کارگردانی و نویسندگی، روزگاری نه چندان دور، در ۱۷ سالگی جوان‌اول رادیو هم بوده است و سالگشت تاسیس اولین ایستگاه رادیویی در ایران بهانه‌ای است برای گفت‌وگو با او . سال ۱۳۹۷ در گفت‌وگویی با جام‌جم‌آنلاین گفته بودید: «داستان‌های شب از میان آثار نویسندگان

برنامه‌ای با خاطره‌سازان رادیو؛ از ژاله علو گرفته تا ثریا قاسمی

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شنبه، چهارم اردیبهشت، سالروز آغاز به کار رادیو در ایران است، به همین مناسبت، ویژه برنامه «تنها صداست که می‌ماند» را تقدیم می کند. در این برنامه، با صداهای ماندگار رادیو مثل ژاله علو، بهزاد فراهانی، ثریا قاسمی، ایرج برخوردار، فرهنگ جولایی و سرور پاکنشان… گفت‌وگو می‌شود. این برنامه  تلاش می‌کند،

بهزاد فراهانی چه جمله ای به خسروگلسرخی گفت که خوشش نیامد؟

توجه من به این نقد آقای گلسرخی بیشتر از خاطراتم با اوست، نه به خاطر اینکه آینده من را پیش‌بینی کرده؛ به‌خاطر اینکه نگاه نقد ایشان را دیگران نداشتند. آقای گلسرخی را تا زمانی که به زندان نیفتاد، مردم و جامعه روشنفکری نمی‌شناخت، چون شخصیت تودار و آرامی بود و بعد از زندان بود که

لطفی که خانم یا آقای کرونا به بهزاد فراهانی کرد!

وقتی به سراغ بهزاد فراهانی بازیگر، کارگردان و نمایشنامه‌نویس شناخته‌شده می‌رویم تا از احوال خودش و وضعیت تئاتر بپرسیم، در همان ابتدا می‌گوید، در حال حاضر تئاتری وجود ندارد که بتوان درباره‌اش صحبت کرد و صحبت‌هایش را چنین ادامه می‌دهد: «وقتی زندگی جریان ندارد تئاتر هم وجود ندارد.» با همه اینها بحث را با این