۲ بهمن ۱۴۰۲ / ۱۷:۰۰ آیین گرامیداشت ثبت سه مجموعه فاخر تاریخی و فرهنگی ایران در یونسکو امروز دوشنبه با حضور دکتر شیخ الاسلامی رئیس مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت خارجه، دکتر علی‌اکبر متکان، دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو، اکبر ایرانی، مدیر عامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب و مسوولان موزه ملی ایران و تعدادی
اَرأیتَ مَن حَمَلوا علی الاَعوادِ اَرأیتَ کیف خَبا ضیاءُ النادی ماکنتُ اعلمُ قبلَ دفنِک فی الثَّری اِنّ الثری یَعلو علی الاطواد «آیا دیدی چه بزرگ‌مردی را روی تختۀ تابوت بر روی دستان بردند؟ آیا دیدی چگونه چراغ پرفروغ انجمن (جامعۀ علمی) خاموش شد؟ پیش از خاک‌سپاری تو نمی‌دانستم خاک بر چکاد (و تاج سر) می‌گردد»
آینه‌ای بود که صفات و خصال نیکوی یک انسان خدوم، محبوب و شریف را در خود داشت. صلح کل بود و با دوستان مروت می‌ورزید و با دشمنان مدارا. در مجالس فرهنگی و هنری گروه‌ها و جناح‌های مختلف سیاسی، دور از چشم دیگران، چون گنجی به کنجی می‌نشست. این فروتنی و افتادگی او چنان زبانزد
ایشان به دلیل ارائهٔ تصویری اخلاق‌محورانه از دین، داشتن بیانی شیوا و گیرا، آهنگی پدرانه در پند و اندرز، مستند سخن‌گفتن و شیفتگی به کتاب و رواداری در دین، محبوب عام و خاص بود. اصرار وی به استناد به منابع سخن خود، بدین معنا بود که دیگر خطیبان و سخنوران نیز بدون مطالعه و بدون
اینجانب این ضایعهٔ اسف‌انگیز و اندوهبار را به جامعهٔ دانشگاهی، مردم فرهنگ‌دوست شیراز و خانوادهٔ داغ‌دار آن مرحوم تسلیت می‌گویم. تصحیح مجمل‌التواریخ و القصص، شیرازنامه، برزونامه (بخش کهن)، همایون‌نامه (تاریخ منظوم)، آیین دبیری و … از جمله آثار زنده‌یاد اکبر نحوی است.میراث مکتوب باافتخار چاپ برزونامه را که از متون حماسی ادب فارسی است، در کارنامه
در این روزگار پریشانی، وقتی سرمایه‌ای علمی که حضورش همواره امیدبخش است و تکیه‌گاه اهل فرهنگ، جایش خالی می‌شود، تحمل فقدان او عرصه زندگی را بر انسان تنگ‌تر می‌کند. دکتر آذرنوش چراغی تابناک و شخصیتی دوست‌داشتنی، باصفا و وطن‌دوستی کم‌مانند بود. تحقیقات ایشان در شرح و تبیین وضعیت زبان فارسی و عربی در سده‌های نخستین، راه
