به گزارش مبلغ حجت الاسلام دکتر غلامرضا پیوندی مدیر گروه فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در یادداشتی با عنوان «آموزه‌ای نورانی از امام کاظم علیه السلام» به تفسیر سخن امام کاظم(ع) با زندانبان خود در آخرین ساعات عمر شریف ایشان پرداخت که به مناسبت شهادت امام هفتم شیعیان تقدیم می شود: آخرین
به گزارش مبلغ حجت الاسلام سجاد منصوری رضی در نوشته ای با عنون «محبوب امام کاظم علیه السلام» که به مناسبت شهادت امام موسی کاظم در اختیار مبلغ قرار داده است به گوشه ای از زندگانی امام هفتم شیعیان اشاره کرده است: امام کاظم علیه السلام، هفتمین جانشین پیامبر صلّی الله علیه وآله و امام
به گزارش مبلغ یکی از صحنه های دردناک تاریخ زندگانی امام هفتم(ع)، در غل و زنجیر کردن ایشان در زندان هارون برای مدتی طولانی است که این جای سوال را برای برخی دارد که با وجود اینکه امام در زندان هارون در اختیار او بوده اند وجود این غل و زنجیرها چه فایده ای برای
به گزارش خبرآنلاین به نقل از منابع تاریخی، امام کاظم(ع) در برهه‌ای به امامت رسید که ظالم‌ترین و جبارترین حاکمان بر مسند حکومت بودند. دولت و حکومت آنها از نظر داخلی در آرامش بود و هیچ مخالفت و درگیری داخلی وجود نداشت. این ثبات و آرامش باعث شد تا حاکمان و زمام‌داران بتوانند به راحتی
شهر بغداد از اهمیت ویژه‌ای در تاریخ اعتقادی شیعه برخوردار است و همواره شیعیان بخشی از ساکنین این شهر را تشکیل می‌داده‌اند. در قرن‌های سوم و چهارم و پنجم هجری ساکنین یکی از دو محله بزرگ بغداد یعنی محله کرخ را شیعیان تشکیل می‌داده‌اند که حوزه علمیه شیعی مهمی را در خود جای داده بود
امام هفتم شیعه در راه تداوم خط امامت رسول الهی روش ویژه ای داشت. روشی که در آن مقاومت با مبارزه منفی شکل گرفت. مهمترین شاخصه رفتاری امام کاظم(ع) این بود که او به همه آموخت که در شرایطی از زمان «سکوت برتر از فریاد است» و خاموشی فریاد آفرین خواهد بود. سکوتی که خودش نوعی ایستادن
دورانی که امام کاظم(علیه السّلام) در آن زندگی می کرد، مصادف با نخستین مرحله استبداد و ستمگری حکّام عباسی بود. آنها تا چندی پس از آن که زمام حکومت را به نام علویان در دست گرفتند، با مردم و به خصوص با علویان برخورد نسبتا ملایمی داشتند؛ اما به محض این که در حکومت استقرار
به گزارش خبرآنلاین به نقل از منابع تاریخی، امام کاظم(ع) در برهه‌ای به امامت رسید که ظالم‌ترین و جبارترین حاکمان بر مسند حکومت بودند. دولت و حکومت آنها از نظر داخلی در آرامش بود و هیچ مخالفت و درگیری داخلی وجود نداشت. این ثبات و آرامش باعث شد تا حاکمان و زمام‌داران بتوانند به راحتی
