تری گیلیام با دو خطی هولناکش قبل از شروع تیتراژ که بسیار متاثر از تیتراژ فیلم سرگیجه و نوعی ادای دین به هیچکاک است و سپس با موسیقی جیمز باندی، رنگ قرمز تصویر و در نهایت اولین پلانِ فیلم؛ نمایی کاملا بسته از چشمان پرالتهاب پسر بچه؛ حفره‌ای می سازد برای پرتاب ما به داخلِ
