ایسنا/اصفهان بهمن‌ماه ۱۴۰۱ در چهارباغ عباسی دیده بودمش، با لباس جاهلی یا به قولی داش مشتی‌وار و کلاه مخملی و کفش قیصریَش که خاطره بازی‌های لوتی‌وار سینمای قدیم ایران را برای من تداعی می‌کرد. حالا یک‌بار دیگر درست روبروی سینما فلسطین، سیمایش لبخند دوباره‌ای بر لبانم نشاند. بار اول که او را دیدم زمستان بود
