به گزارش مبلغ نشست «مسجد و مناسبات اجتماعی در تاریخ ایران و اسلام» دوشنبه ۳۰ بهمن سال جاری از سوی پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات برگزار شد. دکتر محسن الویری و دکتر جبار رحمانی در این نشست سخنرانی کردند که گزیده ای از این سخنان را درادامه می‌خوانید: دکتر الویری در ابتدای نشست مسجد را
به گزارش مبلغ هم اندیشی «مردم علیه پوپولیسم» به همت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی با حضور چندین تن از اساتید حوزه و دانشگاه در روز سه شنبه ۱۰ بهمن سال جاری برگزار شد. در این هم اندیشی دکتر محسن الویری، به ارائه موضوع خود یعنی مردم در گستره
تجربه عهد نبوی نیز که طی ده سال یک شهر فاقد دولت‌شهر به یک پایتخت بزرگ برای سرزمینی گسترده و قدرتمند تبدیل شد، ریشه در همین مشارکت گسترده مسلمانان در اجرای طرحها و برنامه‌های قرآن و پیامبر داشت. تجربه چهل و اندی سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز گواه همین است که طرحهایی که
امیر المؤمنین علی علیه السلام در بخشی از خطبه معروف به قاصعه (خطبه ۱۹۲ در تصحیح صبحی صالح و ۲۳۴ در ترجمه فیض الاسلام. در دیگر نسخه‌ها نیز شماره این خطبه تفاوت دارد.) سخنی طولانی و مهم در باره آزموده شدن همه انسان‌ها از زمان آفرینش آدم علیه السلام به این سو با سنگ‌هایی که
این نشست‌ها از آن روی که نشانه‌هایی روایت‌گر نشاط و دردمندی اصحاب دانش با وجود کاستی‌های کمرشکن و بدمدیریت‌های دل‌شکن در کشور در بر داشت، بسیار دلنشین و امیدوارکننده بود. سه نشست علمی که بنده توفیق حضور در آنها را داشتم، به گونه‌ای دیگر و از این روی که گامی در مسیر گسترش فرهنگ نقد به
اگر در گاه‌نگاری توالی رویدادهای زندگی فردی و اجتماعی معصوم علیه‌السلام مد نظر باشد، در تراجم‌نگاری ارائه گزارشی یکپارچه از ابعاد مختلف زندگی و افکار و آثار محور قرار می‌گیرد ولی در سیره، هدف به دست آوردن قواعدی عام شبیه قواعد سبک زندگی مورد نظر است. اگر در دو مورد نخست ثبت تاریخ برای گزارش
باید افسوس خورد که چرا این قصه پر غصه تاریخ باز مکرر شد که چهره‌هایی مانند مرحوم محمدرضا حکیمی پس از رفتنشان و وقتی که دیگر جز از طریق آثارشان نمی‌توان از علم و فیض آنها بهره برد، مورد توجه قرار می‌گیرند. مرحوم حکیمی و نگاه به تاریخمرحوم حکیمی یک مورخ نبود ولی حجم نوشته‌های
