گمانه‌زنی باستان‌شناسان در یک پناهگاه صخره‌ای در استان فارس به کشف محوطه دورۀ فراپارینه‌سنگی و نوسنگی بی‌سفال منجر شد. به گزارش ایسنا، پناهگاه صخره‌ای پیرقوچ در شهرستان ارسنجان در استان فارس قرار دارد. این محوطه نخستین‌بار در سال ۱۳۵۷ توسط باستان‌شناسان ژاپنی شناسایی و کدگذاری شد و در سال ۱۳۸۵ توسط سازمان میراث‌فرهنگی استان فارس
۱۳۰ شیء تاریخی از دوره فراپارینه سنگی تا سلجوقی در موزه ملی ایران برای نخستین‌بار رونمایی شدند که در میان آن‌ها گردنبد ۱۲ هزار ساله که با دندان‌های گرگ زینت داده شده، در کنار زیورآلات زرین ۲۵۰۰ ساله خودنمایی می‌کند. به گزارش ایسنا، نمایشگاه «گزیده‌ای از یافته‌های پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران در سال ۱۴۰۰» از یکشنبه
باستان‌شناسان با کاوش در حوضه سد «چم‌شیر» که بزودی آبگیری می‌شود، فرضیه استقرار فصلی زمستانی، تفرج‌گاه یا دسکره ساسانی را مطرح کردند. کاوش‌های پیشین باستان‌شناسان در این محوطه به آثاری با قدمت بیش از ۱۶ تا ۱۰ هزار سال از دوره‌های فراپارینه سنگی و همچنین دوره‌های نوسنگی، عیلام میانه و اسلامی رسیده بود. به گزارش
