«چغازنبیل» نخستینبار در سال ۱۹۳۵ میلادی از طریق یک هواپیمای نظارتی که در جستوجوی نفت در خوزستان بود، دیده شد. این بنا یکی از معدود زیگوراتهایی است که در خارج از بینالنهرین ساخته شده است. به گزارش ایسنا، گروهی از جستجوگران نفت به دنبال گزارشهای «ژاک دمورگان»، زمین شناس معروف فرانسوی و در جریان
باستانشناسان ایرانی در دشت دهلران، کتیبه آجری به خط «اَکدی» به همراه آجر نقشدار احتمالا از سیستم آبرسانی عیلامیها را کشف کردهاند، که اهمیت سیاسی ـ اقتصادی «گاران» در سرحدات غربی تمدن عیلام را نشان میدهد. به گزارش ایسنا، درباره این یافتههای باستانشناسان، در نشست تخصصی «بازنمایی چشماندازی از دشت دهلران؛ بر مبنای نویافته تپه
کامیار عبدی، باستانشناس از تبدیل بخشهایی از شهر باستانی انشان، پایتخت عیلامیها به زبالهدانی خبر داد. به گزارش ایسنا، این باستان شناس و پژوهشگر که در نشست «میراث جهانی چغازنبیل؛ ناگفتههای زیگورات» سخن میگفت، با اشاره به غفلتی که به تاریخ و آثار عیلامیان (ایلامیان) میشود، اظهار کرد: یکی از کارهای واجب آن است که
مدیرپایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه، درحالی این محوطههای باستانی را جزو کمبازدیدکنندهترین آثار تاریخی ایران معرفی کرد و از کمتوجهیها به آن سخن گفت، که آرش نورآقایی، پژوهشگر گردشگری، در تایید بیمهریها به معرفی میراث فرهنگی ایران، الگوی موفقیت تیم فوتبال بارسلونا در اسپانیا را برای محبوبتر شدن تفسیر کرد. به گزارش ایسنا،
همزمان با نهمین سالگرد ثبت جهانی شهر سوخته در یونسکو، سه اثر تاریخی شاخص تمدن پنجهزارساله خاور ایران به نمایش گذاشته شد. به گزارش ایسنا، پیکرک مفرغی بانوی شهر سوخته، لوح حسابداری و مولاژ شانه معرق به مناسبت نهمین سالگرد ثبت جهانی شهر سوخته، یکشنبه چهارم تیرماه در موزه منطقهای جنوب شرق ایران در شهر
باستانشناسان در یکی از محوطههای پهنه آبگیر سد «چمشیر» به آثار فرهنگی و معماری از دوره عیلام، از جمله خشتهای آجریرنگ محکم و مُهری منقوش دست یافتهاند. به گزارش ایسنا،«۱۱۳»، همان محوطهای است که به گفته باستانشناسان اگرچه شاخص بوده، اما قرار است با آبگیری سد، هرچند با تاخیر زیر آب برود. با این وجود،