علی زمانیان

کسانی بر این باورند که نباید از مفهوم “حجاب اجباری” استفاده کرد و بلکه باید آن را “حجاب قانونی” تلقی نمود؛ آنان در دفاع از ایده‌شان، چنین استدلال می‌کنند که حجاب، مانند سایر قوانین، مسیر قانون‌گزاری را به‌صورت‌ درست و دموکراتیک طی کرده‌است و بدیهی است که شهروندان یک کشور، باید قانون‌پذیر باشند و آن

در پی اظهارات حجت الاسلام عبدالهی‌نژاد، دبیر ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر اصفهان، محمد مهاجری، فعال سیاسی، یاداشتی با عنوان ما اصولگراها و سخنی با رئیس ستاد امر به معروف اصفهان منتشر کرد که بازتاب های بسیاری داشت. علی زمانیان، پژوهشگر فرهنگ و مسائل اجتماعی و عضو گروه نخبگان خبرآنلاین، پاسخی

آیین‌های پیشینیان که به ما به ارث رسیده است، بتدریج از معنای پیشینِ خود تهی می‌شوند و رنگ می‌بازند. از هیبت و جدیت‌شان سقوط می‌کنند و به امری برای لذت و تفریح تبدیل می‌شوند. نمی‌توان انتظار داشت “آیین‌ها” برای همیشه‌ی تاریخ و همه‌ی نسل‌ها و فرهنگ‌ها یک معنا و یک چهره داشته باشند. بیش از

آن ها به‌ اختیار و انتخاب، از آن پیروی می‌کردند و یا بی‌آن‌که احکام و فرامین دینی را نظراََ رد و طرد کنند، گاهی در عمل، به آن پایبند نبودند؛ گرچه عدم پایبندی به برخی احکام دینی، در آن‌ها حسی از گناه ایجاد می‌کرد، اما آن را چیزی از جنس تمرّد در برابر خداوند برنمی‌شمردند.

“نادانی وضعیتی است که در آن، شخص، اطلاعات، دانش و مهارت لازم را برای حل مسئله‌ها و رفع مشکلاتی که با آن روبرو می شود، کسب نکرده است.” لینک منبع : هوشمند نیوز

“بهشت” اگر بهشت بود، از آن‌رو خوش بود که جز یک حصار و یک نباید، بیش نداشت. اما بیرون از بهشت، این‌جا و اکنون که نامش را دنیا گذاشته‌ایم، حصار اندر حصار است و آدمی پیچیده در حصارهاست. محدود شده به محدودیت‌ها. از هر طرف که برود،؛ منعی و نهی‌ای؛ باید و نبایدی؛ درست و

“اندیشه” و تفکر به منزله ی ستون اصلی فرهنگ و رفتار عقلانی محسوب می گردد. وقتی جاده ی معرفت و عقلانیت مسدود می شود، سرمایه ی اصلی زیست عقلانی و اخلاقی از دست می رود و جامعه رو به زوال می نهد. وضع ما چگونه است؟ 1. تنزل دانایی و کاهش سرمایه ی معرفتی جامعهبا انزوا