نداشتن افق مهم‌ترین دلیلی است که بعد از کودتای ۲۸ مرداد مانع نوشتن آثار ادبی شد/ نه آیت‌الله کاشانی در بنیان روحانیت جای خود را داشت نه مرحوم مصدق

[ad_1] کودتای ۲۸ مرداد یکی از بحث برانگیزترین رویدادهای تاریخ ایران محسوب می‌شود، رویدادی که همچنان بحث بر سر آن داغ است. پس از این کودتا که آمریکا و انگلیس بارها به نقششان در آن اعتراف کردند، تغییرات جدی در فضای سیاسی سرزمین ایران شکل گرفت. ۷۰ سال پس‌ از آن رویداد، «بیان فردا» در

پیکر عباس معروفی در آلمان آرام گرفت

[ad_1] پیکر این رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فقید، روز گذشته (جمعه، یازدهم شهریور) در کشوری که در سال‌های اخیر در آن زندگی می‌کرد و در شهر برلین به خاک سپرده شده است. عباس معروفی، رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و شاعر در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۳۶ متولد شد. او فعالیت ادبی خود را زیر نظر هوشنگ گلشیری و محمدعلی

خبر تشییع پیکر عباس معروفی تکذیب شد

[ad_1] به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صبح امروز خبری مبنی بر تشییع عباس معروفی در آلمان منتشر شد و حالا پس از گذشت چندساعت این خبر با اعلام جزییات تکذیب شد. انتشارات ققنوس با انتشار استوری در اینستاگرام خود نوشت: «به اطلاع دوست‌داران عباس معروفی عزیزمان می‌رسانیم مراسم خاکسپاری ایشان روز ۲۷ سپتامبر، همزمان با ۵

روایت معزی از تلاش‌های ناکام سیدمهدی شجاعی برای زمینه سازی بازگشت معروفی

[ad_1] دریغ و درد نهفته در سوگواره‌ی سیدمهدی شجاعی نه فقط از سر سوگ فقدان یار دبستانی و نه حتی از سر حسرت پرکشیدن عباس معروفی از غربت، که بغضی است فروخورده از پس «تلاش‌های فراوان و البته ناکامش» برای زمینه‌سازی بازگشت او. این دریغ و درد شجاعی، تراژدی زندگان است، تراژدی ناکامی بازماندگان. سمفونی

گرامیداشت نویسنده «سمفونی مردگان» در زادگاهش

[ad_1] مراسم یادبود این داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و شاعر که صبح دهم شهریورماه در پی بیماری سرطان از دنیا رفت، از ساعت ۱۸:۳۰ تا ۱۹:۳۰ روز جمعه (۱۱شهریور) در حسینیۀ المهدی مهدیشهر برپا می‌شود. عباس معروفی، رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و شاعر در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۳۶ متولد شد. او فعالیت ادبی خود را زیر نظر هوشنگ گلشیری و

سید مهدی شجاعی: عباس نرفته بود که بماند

[ad_1] به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین سید مهدی شجاعی نوشت: عباس نرفته بود که بماند رفته بود که زود برگردد. عباس نرفته بود که برود آن هم اینطور غریبانه و جانسوز. عباس اساساً قصد رفتن نداشت. تمام صبوری و سماجتش را برای ماندن به کار گرفت اما عزم این سو برای راندنش جزم بود. باید بین