شاه نعمت الله ولی

خانقاه نهاد دینی،‌ تربیتی و اجتماعی اهل تصوف است که ماهیت وجودی آن بعد از اسلام شکل گرفت. خانقاه به محل اقامت، عبادت، انجام مراسم آیینى، آموزش و تعلیم‌وتربیت اهل تصوف گفته می‌شود؛ صوفیان در سراسر جهان اسلام با اهداف گوناگون دینی،‌ تربیتی و اجتماعی در این مکان‌ها گردهم می‌آیند. پس از ورود اسلام به

شاه نعمت ‌الله ولی عارف و شاعر قرن هشتم است که راهی جدید در علم تصوف گشود و فرقه‌ای با نام «نعمت اللهی» را بنا نهاد. شاه نعمت ‌الله ولی از عرفا و شعرای قرن هشتم در ایران است که علت شهرت وی، پایه‌گذاری فرقه‌ای جدید در تصوف بود. اندیشه‌های عرفانی شاه نعمت الله ولی در قالب شعر