سید محمود دعایی

او یکی از روحانیونی مهربان و با صفایی بود که به همه انسان‌ها صرف نظر از سن و سال و مقام و طرز تفکر و گرایش سیاسی آنها احترام می گذاشت. او دل داده شدید امام خمینی بود و تا آخر عمر به راه و تفکر ایشان وفادار بود. او از مبارزان بنام مخالف نظام

آینه‌ای بود که صفات و خصال نیکوی یک انسان خدوم، محبوب و شریف را در خود داشت. صلح کل بود و با دوستان مروت می‌ورزید و با دشمنان مدارا. در مجالس فرهنگی و هنری گروه‌ها و جناح‌های مختلف سیاسی، دور از چشم دیگران، چون گنجی به کنجی می‌نشست. این فروتنی و افتادگی او چنان زبانزد

در این مراسم که اصحاب رسانه و فرهنگ و هنر به نمایندگی از همه اقشار و نحله‌های فکری و سیاسی حضور داشتند، برخی از آنان نیز به ایراد سخن پرداختند، یک ترجیع بند مشترک، جذاب؛ زنگ‌دار و در این‌حال در فضای خط کشی شده سیاسی کشور بوی تازگی می‌داد. همه حاضران در این مراسم از

تلاش دارم چند نکته ای را  از زاویه نگاه خود به شخصیت مرحوم دعایی بیان کنم. بارها پیش آمده بود که در مراسم مختلف فرهنگی، اجتماعی، هنری یا سیاسی اجرای برنامه به عهده من بود و مهمان های سرشناس مختلف از طیف های متفاوت حضور داشتند. نکته اول، چیزی که در ذهنم مرور می کنم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آیین یادبود حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، سرپرست فقید موسسه اطلاعات با نام «رسم محمود»، روز سه‌شنبه ۲۴ خرداد در تالار وحدت تهران برگزار خواهد شد. این مراسم با حضور و سخنرانی شماری از چهره‌ها و شخصیت‌های برجسته فرهنگی و رسانه‌ای کشور همراه خواهد بود. «رسم محمود»، ساعت ۱۱ تا ۱۳ روز

آنچانکه سعدی علیه الرحمه می فرمود: هر چه گفتیم در اوصاف کمالیت او، همچنان هیچ نگفتیم که صد چندین است. دعایی مجموعه فضایل بود و گنجینه صفا و بواقع، ترجمان «دانی چه بود کمال انسان، با دشمن و دوست لطف و احسان» بود و هر چه خوبان همه داشتند او یک جا داشت. در روزهایی

از سازمان های مرتبط و مسئولان با کبکبه و دبدبه با اتوموبیل های دولتی گران قیمت و اسکورت و راننده هم زیاد بودند، شادروان دعائی هم بود. بعد از پایان مراسم که هر کدام از مسئولان سوار کالسکه های درباری خود شدند، منهم پیاده روانه ایستگاه اتوبوس بی آر تی خط واحد شدم. شب بود.

مرحوم دعایی را در سلسله جوانمردان می بینیم، که هم در قرآن از آنها نام برده شده و هم پیامبر(ص) امیرالمؤمنین(ع) را به این صفت نامیدند. مروّت و جوانمردی خصلت انسان هایی است که در این سلسله قرار دارند. حقا که وفادار بود و تمام قامت در خدمت امام ایستاده بود و یک لحظه تردید

در زندگی اجتماعی، اخلاق حرف اول را می‌زد و او عالی‌ترین نوع آن را در قیاس با آنچه بهترین‌ها داشتند، برخوردار بود. اخلاق فقط لبخند و نرمی در برخورد نیست، اخلاق ترکیبی از داشتن حسن برخورد، به همراه درایت و عقل، کاربردی کردن آن، معتدل و اهل مدارا بودن، فهیم بودن و درک افراد، احترام

همه کسانی که ایشان را می دیدند از این بابت احساس رضایت و خوشنودی می کردند. ایشان معصوم نیست. آقای دعایی هم طبیعتا مانند دیگران دارای ایرادها و اشکالاتی بوده است. ان شالله که خداوند او را مورد مغفرت خود قرار دهند. ولی چیزی که همه روی آن اتفاق نظر دارند این است که افراد