مهسا بهادری: درگذشت حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی، مدیر موسسه اطلاعات و چهره سیاسی و فرهنگی در روز یکشنبه ۱۵ خرداد۱۴۰۱، موجی از اندوه و تاسف را برانگیخت و بسیاری از اهالی فرهنگ و سیاست را به واکنش برانگیخت. اگرچه در صدها پیام و سخن که در پی این ضایعه منتشر و گفته شد، وجوه مختلف زندگی
کتاب «صدای محمود یا رادیوی یکنفره» به قلم «حبیب اله معظمی» به مقطعی از زندگی سید محمود دعایی پرداخته که در تاریخ انقلاب مغفول مانده است. در دهه ۴۰ و پس از تبعید آیت‌الله خمینی به عراق، ساعتی از رادیو بغداد به مخالفان شاه اختصاص می‌یابد تا از آن برای مبارزه استفاده کنند، مسئولیت نوشتن
سلوک شخصیِ وارسته و درویش مسلکِ مرحوم سید محمود دعایی باعث شد تا طیف وسیعی از دوستداران ایشان به مناسبت درگذشت این انسان ارزشمند انبوهی از خاطرات خوب مرتبط با محاسن فردی او را برشمرند. ولی این امر دلیلی نمی شود که به نقد عملکرد ایشان پرداخته نشود. لذا وقتی در یادداشت قبل به بحث
سلوک شخصیِ وارسته و درویش مسلکِ مرحوم سید محمود دعایی باعث شد تا طیف وسیعی از دوستداران ایشان به مناسبت درگذشت این انسان ارزشمند انبوهی از خاطرات خوب مرتبط با محاسن فردی او را برشمرند. ولی این امر دلیلی نمی شود که به نقد عملکرد ایشان پرداخته نشود. لذا وقتی در یادداشت قبل به بحث
امیدوارم روح ملکوتی حضرت استاد دعایی در جوار الطاف الهی آرام گرفته باشد و مغفرت و آمرزش حضرت حق تعالی ان‌شاءالله مشمول آن عزیز تازه‌گذشته شود. بنده با یادآوری دو روایت و دو نکته‌ی رسانه‌ای و سیاسی، یاد زنده‌یاد حضرت استاد دعایی را زنده نگاه می‌دارم و به‌نیکی از ایشان یاد می‌کنم. حضرت امام جعفر
نکوداشت سید اهالی مطبوعات، حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمود دعایی بهانه و مناسبت مناسبی است که وجوه والای شخصیت او واکاوی و بیان شود تا علاوه بر تکریم این نامور دانشور، رهیافتی الگویی نیز داشته باشد: ١. حاج آقای دعایی، یار دیرین امام راحل بوده است. یک چهره مبارز و انقلابی که همپای بسیاری
نام دعایی با جوانمردی، شفقت، گذشت و محبت پیوند خورده است. هر جایی که نیازمندی بود، دعایی فارغ از جدول‌بندی‌های سیاسی به کمک او می‌شتافت و با آنها با مهربانی و فروتنی رفتار میکرد. سینه پهن او خزانه اسرار مردمان بود. سعی وافر بر پیوند مردم و نخبگان با نظام و انقلاب داشت. دولت مهربان
در روزگاری که خشم ، نفرت ، منازعات و درگیری‌های خصومت‌آمیز در سطوح مختلف جامعه و کنشگران مدنی و سیاسی رسوخ و در حال نهادینه شدن است، وجود افراد میاندار و میانجی که مورد احترام و پسند گروه های مختلف باشند یک نیاز مبرم جامعه است . در این مفهوم مراد از میاندار کسی نیست
او در عین حال شجاع بود از شجاعتش در رادیویی که قبل از انقلاب نقش روشنگری بر علیه سلطنت داشت هم اگر بگذریم بعد از انقلاب هم شجاعانه بدون واهمه دیدگاههایش را ابراز و منویاتش را اجرا میکرد. او بود که اجازه داد در روزنامه تحت مدیریتش حرفهایی از جنس دیگر زده شود. آقای محمد
انتخاب دکتر سیدعباس صالحی به نمایندگی رهبری و مدیریت مؤسسه اظلاعات، دقیقترین و حکیمانه ترین گزینش ممکن بود. لینک منبع : هوشمند نیوز
