قدرت و کارآمدی دروغ‌های بزرگ

تعابیر دیگری که آشکارا از زشتی دروغ و پستی دروغ‌گو پرده برمی‌دارد تا جایی که در جان و دل همگان راه یافته و هیچ انسانی – از آن رو که شرافت انسانی دارد- نیست که به بدی آن اقرار نکند یا به ذکر خوبی آن بپردازد تا چه رسد به انسان مومن یا مسلمان،‌ اما

پردازش‌های تمدنی در دام گفتمان غیرعلمی!

یادم نمی رود زمانی در گعده ای علمایی! سخن از مکتب مارکسیسم به میان آمده بود و یکی از اعاظم حاضر، بادی به غبغب انداخت و گفت این مکتب را که داروین بنا نهاد، بر اصالت حیوان استوار است!خوب البته این هم می تواند باشد، چون وقتی واژه ها مورد تجاوز قرار می گیرند، دیگر

قدرت و کارآمدی دروغ‌های بزرگ!

تا جایی که در جان و دل همگان راه یافته و هیچ انسانی – از آن رو که شرافت انسانی دارد- نیست که به بدی آن اقرار نکند یا به ذکر خوبی آن بپردازد تا چه رسد به انسان مومن یا مسلمان،‌ اما سوگمندانه در عرصه عمل،‌ به ویژه در صحنه‌های سیاسی و رقابتی و

نقش نهاد آموزش در گسترش زیست تمدنی

تمدن در هر معنایی، با آموزش پیوند دارد و نمی توان جامعه ای را بدون آموزش درست بر محور تمدن نگه داشت یا به اصلاح تمدنی دست زد. در بخش های پیشین- که به علت کسالت، مدتی متوقف ماند- ابعادی از رابطه میان آموزش و تمدن سخن گفته شد و در این بخش به یکی

راز و رمز جاودانگی واقعه عاشورا

در تاریخ اسلام، رویدادهای بسیاری پدید آمده که دسته ای از آنها از حیث هزینه، دامنه و فراگیری و نیز خسارت های انسانی از واقعه کربلا و آنچه در روز عاشورای سال 61 هجری رخ داد، گسترده تر و بزرگ تر بودند، اما این رخداد، بیش از همه اذهان مسلمانان را به خود معطوف داشته،

تأملاتی‌ در گزارش‌های حوادث تکوینی عاشورا

اخیرا یکی از عزیزان قمی، در وبیناری مجازی به بررسی گزارش‌های تکوینی عاشورا پرداخت و با گونه‌بندی آنها در ده دسته و با تأکید بر این که چنین گزارش‌هایی هم در متابع شیعی و هم در آثار اهل سنت آمده و نیز پاره‌ای از آنها از زبان ائمه(ع) نقل شده، به دفاع از همه‌ی آنها

نقش آموزش در گسترش تمدن

در بخش پیشین به کوتاهی اشاره شد که یکی از نهادهای موثر در پیدایی،‌ پایایی و انتقال و گسترش تمدن، نهاد آموزش است، اما دو نکته مهم باید مد نظر قرار گیرد: نکته اول آنکه زیست تمدنی دارای مراتب مختلف- ‌از پایین ترین سطح تا بالاترین آن- است و به تعبیر دیگر،‌ تمدن امری نسبی

سوگواره ای برای امام؛ جراحت علی(ع)‌

الف:‌ابوالقاسم پاینده می نویسد:‌ به گفته روایات، ‌سه کس از خوارج در ماه رمضان،‌ در مسجدالحرام پیمان کردند که سال بعد در ماه رمضان در یک شب معین، علی و معاویه و عمروعاص را که آشفتگی کار مسلمانان از آنهاست، به هنگام نماز در مسجد بکشند. ابن ملجم مأمور کشتن علی شد… امام که از

سوگواره ای برای امام علی؛ جراحت علی(ع)‌

الف:‌ابوالقاسم پاینده می نویسد:‌ به گفته روایات، ‌سه کس از خوارج در ماه رمضان،‌ در مسجدالحرام پیمان کردند که سال بعد در ماه رمضان در یک شب معین، علی و معاویه و عمروعاص را که آشفتگی کار مسلمانان از آنهاست، به هنگام نماز در مسجد بکشند. ابن ملجم مأمور کشتن علی شد… امام که از